Day: May 17, 2010

14o Λύκειο Αθηνών στο  Κουκάκι. Εκεί που η ανοχή στη νάρκωση και τα μαχαίρια των φασιστών είναι δεδομένη, η αυστηρότητα και η προσχηματική τήρηση των νόμων, εξαντλείται σε όσους δεν υποτάσσονται στις έρπουσες φασιστικές ενδοσχολικές ντιρεκτίβες συμπεριφοράς και ιδεών.

Για άλλη μια φορά  ο διευθυντής του 14ου Λυκείου, έδειξε τα σάπια δόντια του.  Έχοντας καταλάβει αυτή την θέση επί ΝΔ από  παλαιότερους εκπαιδευτικούς που την δικαιούνται, μεθόδευσε τώρα με κάθε τρόπο την παραμονή του και την αναρρίχησή του στο σύστημα, εξαπολύοντας με δόλο, πολιτικό διωγμό σε ένα παιδί ώστε να πλήξει και να τιμωρήσει και τους γονείς του για τους κοινωνικούς αγώνες τους.

Μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, ο διευθυντής του 14ου λυκείου, μοίραζε τριήμερες αποβολές σε μαθητές που αρνούνταν να παραστούν στην προσευχή, αλλά παράμεναν σιωπηλοί στην είσοδο του σχολείου και απειλούσε μαθητές  για τη συμμετοχή τους στην κατάληψη του σχολείου.*

Φέτος υπομονετικά όπως κάτι τέτοιοι συνηθίζουν και για έναν ολόκληρο χρόνο περίμενε στη γωνία μαθητή της Α΄Λυκείου που είχε καταγγείλει μέσω των γονιών του τον Ιανουάριο του 2009 τη μεθόδευση της βουλής για την απόδοση τιμωρίας σε μαθητές της περυσινής  Γ΄Γυμνασίου (συστεγάζονται) που είχαν επισκεφτεί το κτίριο της και είχαν απαντήσει όπως άξιζε (και όπως θα απαντούσε ο καθένας) στα ανώνυμα ερωτηματολόγια έρευνας αξιολόγησης για την βουλή και τις λειτουργίες της, που τους είχαν μοιράσει μετά την επίσκεψη τους στο Βαυαρικό παλάτι.
Τότε η βουλή είχε ζητήσει τα ερωτηματολόγια να επιστραφούν στο σχολείο και να γίνει γραφολογικός έλεγχος, ώστε να  τιμωρηθούν όσοι την αξιολόγησαν όπως της άξιζε.
Αυτή η ιστορία σταμάτησε, εξαιτίας της έκτασης που πήρε στα μμε και από τους γονείς του μικρού.**

Αυτά τα πράγματα όμως δεν συγχωρούνται και ο μαθητής που τα κατήγγειλε, κόπηκε  φέτος στο τέλος της χρονιάς από απουσίες, οι οποίες ήταν σε γνώση των γονιών,  αφού οφείλονταν , σε δική του ασθένεια, σε θάνατο μέλους της οικογένειας του, ενώ κάποιες άλλες ήταν 5λεπτες καθυστερήσεις λόγω απόστασης, ή λόγω γενικών απεργιών (μιας και υπάρχουν απεργοσπάστες), αφού το παιδί  δεν έμενε πια κοντά και υπήρχε η δυνατότητα (σε συμφωνία με τον διευθυντή η οποία όπως φάνηκε ήταν μονομερής), να μη ληφθούν αυστηρά υπόψη και να υπάρχει η σχετική στοιχειώδης ενημέρωση και επικοινωνία με το σχολείο .
Στους γονείς  με δόλο δε δόθηκε ούτε η ενημέρωση, ούτε η δυνατότητα, για να δικαιολογήσουν τις μέρες ασθενειών, ούτε με το τέλος του χρόνου, όπως συνηθίζεται, αφού ενημερώθηκαν εκ των υστέρων για την εξέλιξη στην τροπή που έδωσε ο διευθυντής.
Επικαλούμενος αλαζονικά και εκ των υστέρων ο διευθυντής Γ. Χούσος κατά το δοκούν το νόμο παραβλέποντας και καταπατώντας την συμφωνία που ο ίδιος είχε κάνει με τους γονείς για την απαιτούμενη ελαστικότητα στα προβλήματα που υπήρχαν μόνο λόγω απόστασης ώστε να παραμείνει ο μικρός σε αυτό το μακρινό σχολείο. Ταυτόχρονα εξαφάνισε και τα παλαιότερα δικαιολογητικά απουσιών που ήδη είχαν κατατεθεί στη διάρκεια του χρόνου. ‘Έτσι με αυτό τον άθλιο τρόπο πέτυχε να έχει ο διευθυντής ύπουλα τον τελευταίο καταχρηστικό λόγο την τελευταία στιγμή της σχολικής χρονιάς, ώστε να καταπατήσει την συμφωνία που ο ίδιος έκανε και έτσι να εξοβελίσει αθώους, με απύθμενο θράσος και κακία στην εκδικητικότητα την δική του και του συστήματος….
Για τον διευθυντή Γ Χούσο, είναι ξεκάθαρο πως δεν είναι τίποτα αν και επαγγελματίας «παιδαγωγός», να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να εξοντώσει και να καταστρέψει τη ζωή ενός παιδιού με την πρώτη ευκαιρία, παρουσιαζόμενος δήθεν αμείλικτος και αυστηρός για τις ανάγκες του έργου που παίζει, ενώ καταπατάει τις συμφωνίες που ο ίδιος με δόλο έκανε με τους γονείς.
Δεν είναι όμως το ίδιο αμείλικτος και αυστηρός στη νάρκωση και την καταστολή, μέσω των μπάφων που δίνουν και παίρνουν στις τουαλέτες του 14ου Λυκείου δημιουργώντας ανθρώπους εξαρτημένους και υποταγμένους, ούτε είναι αμείλικτος στις απειλές με μαχαίρια φασιστών μέσα στο σχολείο.
Αυτά για τον διευθυντή Χούσο, παραβλέπονται αφού είναι βοηθητικά στο έργο του, που είναι η επιβολή, η καταστολή, η υποταγή και η εξόντωση. H σκοπούμενη δολοφονία των συνειδήσεων ανηλίκων κατά συρροήν.
Και το σύστημα φροντίζει και του παρέχει όλα τα επιμέρους ώστε να μπορεί να στήνει και να  εξαπολύει ανενόχλητος πολιτικό διωγμό σε μια οικογένεια, προς τέρψη των κομματικών ταγών του συστήματος.
Δεν ξέρει όμως ο διευθυντής Χούσος, ότι  ό, τι και  να κάνει  την καρδιά, την ψυχή και την ανθρωπιά δεν μπορεί να την καταστείλει με τίποτα εκεί που υπάρχει, και το μόνο που μπορεί να πετύχει είναι να δυναμώσει το πείσμα και την δίψα για ζωή του 15χρονου μαθητή και όλων όσων έμαθαν για αυτή την ελεεινή κρατική συμπεριφορά ενώ ταυτόχρονα να ανοίξει τα μάτια του κόσμου για το τι ακριβώς υπηρετούν κάτι τέτοιοι.

*http://st-antipnoia.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html

** Η βουλή δεν ανέχεται τα αρνητικά σχόλια tvxs.gr

~ από anarchypress στο 17/05/2010.

Από το βράδυ της 3ης Μαΐου ξεκίνησε μια μεθοδευμένη επιχείρηση με στόχο τη φυσική και πολιτική ομηρία του αναρχικού αγωνιστή Άρη Σειρηνίδη. Τα μέχρι τώρα στάδια αυτής της επιχείρησης είναι λίγο έως πολύ γνωστά. Τη νύχτα της 3ης Μαΐου η Ασφάλεια διαρρέει στο διαδίκτυο ότι ο Άρης Σ. συνελήφθη ως ένας από τους δράστες της ληστείας στο κατάστημα Πράκτικερ της οδού Πειραιώς, κατά την οποία τραυματίστηκε βαριά και ένας υπάλληλος. Πρόθυμοι, οι συνήθεις παπαγάλοι των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ όχι μόνο αναπαράγουν αμέσως την είδηση, χωρίς να κάνουν τον κόπο να τη διασταυρώσουν, αλλά τη διανθίζουν με πλήθος ψεμάτων, φθηνό συναισθηματισμό και αντι-αναρχικό μένος. Μόνο που το επόμενο πρωί, οι ένστολοι πληροφοριοδότες τους  από το κτίριο της ΓΑΔΑ, τους αφήνουν έκθετους. Ανακοινώνεται ότι ο Άρης Σ. δεν έχει καμία σχέση με τη ληστεία στο Πράκτικερ, συνελήφθη σε τυχαίο μπλόκο και κατηγορείται σε βαθμό πλημμελήματος για οπλοκατοχή και αντίσταση κατά της αρχής. Από το σημείο εκείνο και έπειτα, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ φεύγουν από το έργο. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει αποκλειστικά η ασφάλεια και η πλοκή εκτυλίσσεται ανάμεσα στο κτίριο της ΓΑΔΑ και στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων. Το μεσημέρι της 7ης Μαΐου και ενώ είχε ήδη εκδοθεί η απόφαση της μη κράτησής του και αναμενόταν η απελευθέρωσή του, κυριολεκτικά στο παραπέντε, ύστερα από ένα κρεσέντο καθυστερήσεων της ανακριτικής διαδικασίας, έφτασε νέο ένταλμα σύλληψης εναντίον του. Ο Άρης Σειρηνίδης, γνωστός για τη μακρόχρονη παρουσία του στους κοινωνικούς αγώνες, κατηγορήθηκε ως ο επονομαζόμενος «τρελός με το σομπρέρο και τις σαγιονάρες», που πυροβόλησε πέρυσι το καλοκαίρι εναντίον κλούβας των ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Πειστήριο, το γενετικό υλικό από το πορτοφόλι του Άρη, που ταυτιζόταν με το γενετικό υλικό από μια χειρουργική μάσκα που βρέθηκε στην περιοχή, όπου συνέβη το περιστατικό με τον «τρελό με το σομπρέρο».

Θα δυσκολευόμασταν να συγκρατήσουμε τα γέλια μας με το να φανταστούμε  και μόνο τον Άρη με σομπρέρο, βερμούδα και σαγιονάρες, αν η υπόθεση, παρά τη φαιδρότητά της, δεν ήταν τόσο σοβαρή. Την Τετάρτη 12 Μαΐου, ύστερα από μια εβδομάδα στα κρατητήρια της Αντιτρομοκρατικής στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ, ο Άρης κρίθηκε προφυλακιστέος με βάση ένα κατηγορητήριο που προκαλεί και αυτά ακόμη τα όρια της περίφημης «αστικής δικαιοσύνης». Ακόμα και αν οι καταθέσεις των μαρτύρων του περιστατικού του πυροβολισμού, μεταξύ αυτών και του ίδιου του επικεφαλής της διμοιρίας, έκαναν λόγο για δράστη με σχιστά μάτια και ύψος μεταξύ 1.60 και 1.65, τη στιγμή που ο Άρης είναι 1.85 και σε καμία περίπτωση «σχιστομάτης»· ακόμα και αν στις καταθέσεις η χειρουργική μάσκα, που θεωρείται και το βασικό πειστήριο, φέρεται να έχει πέσει από άτομο διαφορετικό εκείνου που πυροβόλησε εναντίον της κλούβας των ΜΑΤ· ακόμα και αν πουθενά στη δικογραφία δεν δίνονται πληροφορίες για το είδος και τον τύπο του γενετικού υλικού που ανιχνεύτηκε στο πορτοφόλι του Άρη και στην περισυλλεγείσα μάσκα· ακόμα και αν δεν υποβλήθηκαν σε εργαστηριακή εξέταση άλλα πειστήρια που περισυλλέγησαν από την περιοχή του πυροβολισμού, η απόφαση είχε ήδη ληφθεί στο κτίριο της ΓΑΔΑ και την επικύρωσαν ανακριτής και εισαγγελέας: ήθελαν τον αναρχικό αγωνιστή Άρη Σειρηνίδη με κάθε τρόπο στη φυλακή.

Η υπόθεση του Άρη Σ. όσο μας εξοργίζει, άλλο τόσο μας φέρνει αντιμέτωπους/ες με μια αναβάθμιση των κατασταλτικών μεθόδων του κράτους εναντίον των κοινωνικών αγωνιστών και προοιωνίζει μια νέα εποχή στο μέτωπο των πολιτικών διώξεων.

Η πρακτική της σκευωρίας αποτελεί μια παλιά και δοκιμασμένη συνταγή της κρατικής εξουσίας εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων. Από την άποψη αυτή, η περίπτωση του Άρη Σ. δεν συνιστά μια καινοτομία. Το καινούργιο στοιχείο που χαρακτηρίζει, όμως, τη συγκεκριμένη υπόθεση είναι ότι, τόσο από πλευράς τεχνικής όσο και περιεχομένου της μεθόδευσης, επανεισάγει πρακτικές της εμφυλιοπολεμικής περιόδου στο μέτωπο της δίωξης των πολιτικών αντιπάλων. Από τους «συνήθεις υπόπτους» της σοσιαλιστικής νιρβάνας των δεκαετιών 1980-1990, φτάνουμε στον «κρατούμενο για ό,τι προκύψει» της εποχής των σοσιαλιστών του ΔΝΤ. Η έμφαση στο «τερατώδες» (ληστεία σε πολυκατάστημα και πυροβολισμός αθώου υπαλλήλου) και, όταν αυτό κατέπεσε, στο φαιδρό (πιστολέρο με σαγιονάρες) διεκδικεί τα πρότυπά της στην αστείρευτη, όπως τελικά φαίνεται, εγχώρια παράδοση του «κομμουνιστο-συμμοριτισμού». Δείχνει πως τα «σύγχρονα» κατασταλτικά μέσα που επικαλείται ο κ. Χρυσοχοΐδης φέρουν την κακοσμία της εμφυλιοπολεμικής προπαγάνδας. Εξάλλου, το είπε και ο ίδιος: «Έχουμε πόλεμο!». Είναι ο πόλεμος που το κράτος και το κεφάλαιο έχουν κηρύξει στην εργασία και την αγωνιζόμενη κοινωνία. Και ο Άρης γνωρίζουμε καλά σε ποια πλευρά ανήκει.

Οφείλουμε, ωστόσο, να αναγνωρίζουμε στον κ. Χρυσοχοΐδη, ότι παρά τη δυσωδία που αποπνέει, η επιχειρούμενη μεθόδευση εναντίον του Άρη Σειρηνίδη ούτε άστοχη είναι ούτε συμπτωματική. Δεν είναι, δηλαδή, καθόλου τυχαίο τι είδους κατηγορίες απευθύνονται και σε ποιο άτομο. Ο Άρης αποτελεί τη ζωντανή και διαρκή αναίρεση της εικόνας του ανερμάτιστου βανδάλου και μηδενιστή καταστροφέα που κράτος και ΜΜΕ προσπαθούν να προβάλλουν για τους αναρχικούς. Γνωστός για την μακροχρόνια και συνεπή παρουσία του στους κοινωνικούς αγώνες, τη μαχητικότητα και, κυρίως, το ήθος του, ο Άρης είναι ο αναρχικός που προκαλεί λυσσασμένα το κράτος. Δεν αρκεί να μπει στη φυλακή. Πρέπει να διασυρθεί ως αιμοσταγής ληστής και, όταν αυτό δεν γίνεται εφικτό, πρέπει να γελοιοποιηθεί ως ψυχικά διαταραγμένος πιστολέρο με παντόφλες.

Η επιχειρούμενη σκευωρία εναντίον του Άρη Σ. εγκαινιάζει, όμως, και μια νέα εποχή στο μέτωπο της καταστολής, καθώς καθιστά ρυθμιστικό παράγοντα των κατηγορητηρίων τις επιστημονικοφανείς, και ως εκ τούτου αδιάσειστες, αποφάνσεις των εργαστηρίων της ΓΑΔΑ. Οποιοδήποτε γενετικό υλικό, οποιουδήποτε ανθρώπου, σε οποιοδήποτε κινητό αντικείμενο και σε οποιαδήποτε περιοχή, σε οποιονδήποτε χρόνο μπορεί να καταστεί αδιάσειστο πειστήριο για οποιαδήποτε κατηγορία. Ένας νέος «βιολογικός πόλεμος» βρίσκεται στα σκαριά.

Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης και κοινωνικής απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος, η δίωξη του Άρη Σ. είναι μια κίνηση με πολλαπλούς αποδέκτες. Στοχεύει τον ίδιο και, στο πρόσωπό του, ολόκληρο τον αναρχικό – αντιεξουσιαστικό χώρο και την ανυπάκουη κοινωνία. Μέσα στην εκδικητική μανία της, η δίωξη αυτή είναι παράλληλα ενδεικτική του πανικού του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους μπροστά στο ενδεχόμενο μετατροπής της γενικευμένης κοινωνικής οργής σε κοινωνική εξέγερση.

Αν ο κ. Χρυσοχοΐδης και οι εντολείς του πιστεύουν ότι με την κακόγουστη αυτή φάρσα μπορούν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του αναρχικού Άρη Σειρηνίδη είναι οικτρά γελασμένοι. Η σκευωρία τους δεν θα περάσει. Από τις φυλακές Κορυδαλλού ο Άρης υψώνει τη γροθιά του προς όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΑΡΗ ΣΕΙΡΗΝΙΔΗ

Η ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Αλληλέγγυοι/ες στον Άρη Σειρηνίδη