Την τετάρτη 3 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στον χώρο του Τ.Ε.Ι. Αθήνας εκδήλωση ενάντια στην αποστείρωση, τον έλεγχο και την καταστολή, με σκοπό την επανοικειοποίηση του Τ.Ε.Ι. με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.
Το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται μια έντονη κινητοποίηση από τις πανεπιστημιακές αρχές με σκοπό να μετατρέψουν το ίδρυμα σε έναν αποστειρωμένο χώρο. Με την καταπάτηση κάθε είδους ελεύθερης έκφρασης, σβήνοντας συνθήματα και αφαιρώντας αφίσες και πανό. Με την ανακαίνιση της διοίκησης τοποθετώντας παντού θωρακισμένες πόρτες, ρολά ασφαλείας κ.τ.λ., θέλοντας να αποτρέψουν μια ενδεχόμενη κατάληψη στο χώρο. Με τις προσλήψεις περισσοτέρων σεκιουριτάδων – πληρωμένων ρουφιάνων, οι οποίοι καταγράφουν κινήσεις ατόμων μέσα στο Τ.Ε.Ι.. Με την τοποθέτηση στις πύλες μπαρών ελέγχου εισόδου – εξόδου και υποχρεώνοντας τους οδηγούς να εκδίδουν κάρτες εισόδου, με σκοπό την καταγραφή των στοιχείων – κινήσεων τους. Με τον αποκλεισμό της ταράτσας (ένα χώρο που περνούσαν πολλά άτομα κάποιες ώρες της ημέρας), όπου τοποθετήθηκαν μεταλλικοί τοίχοι κατά μήκος της. Κινήσεις που γενικότερα θέλουν να διαμορφώσουν μια κατάσταση υποταγής, ολοκληρωτικού ελέγχου και επιτήρησης, υπενθυμίζοντας έμμεσα το ρόλο που πρέπει να έχει ο καθένας σε ένα τέτοιο χώρο, αντανάκλαση της γενικότερης κοινωνικής συνθήκης.
Αντιστεκόμενοι σε όλα αυτά, διοργανώσαμε μια εκδήλωση με σκοπό την επανοικειοποίηση του Τ.Ε.Ι. ως κοινωνικού χώρου, θέλοντας να δημιουργηθεί μια εστία αντιπληροφόρησης (μοιράζοντας κείμενα, κολλώντας αφίσες και αναρτώντας πανό) ενάντια στη σάπια κανονικότητα που μας αναγκάζουν να αφομοιωθούμε. Καταστρέψαμε το άρρωστο – νοσοκομειακό γκρι που μας περιβάλλει, κάνοντας γκράφιτι και γράφοντας συνθήματα, βάφοντας και ζωγραφίζοντας, γιατί ο ρόλος των άψυχων γκρίζων τοίχων είναι καταστροφικός για τα μάτια μας. Αποκαταστήσαμε την ελεύθερη είσοδο στο Τ.Ε.Ι. καταστρέφοντας τις μπάρες ελέγχου εισόδου – εξόδου, γιατί ο ρόλος τους είναι να δημιουργούν διαχωρισμούς ανάμεσα στους μέσα και στους έξω, αλλά και ανάμεσα στους “ξεχωριστούς” (καθηγητάδες – διοικητικούς – ρουφιάνους – λαμόγια) και τους υπόλοιπους. Καταστρέψαμε έναν από τους μαντρότοιχους της ταράτσας για την αποκατάσταση της δημόσιας και ανοιχτής της χρήσης. Καταστρέψαμε την λογική της ύπαρξης των ιδιωτικών εταιριών, του εμπορεύματος και του αντιτίμου, σαμποτάροντας τη σωστή λειτουργία του κυλικείου, απαλλοτριώνοντας φαγητό. Σπάσαμε τη σιωπή τους βάζοντας μουσική. Καταστρέψαμε την αποξένωση και τον ανταγωνισμό, λειτουργώντας συλλογικά και ανταλλάσοντας σκέψεις με αρκετό κόσμο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, επακόλουθο αυτής μας της δράσης ήταν οι οξύτατες αντιδράσεις από καθηγητές – επιστήμονες, φοιτητές – καριερίστες και παρατάξεις, με αποκορύφωμα το προκλητικό δελτίο τύπου που έβγαλε το συμβούλιο του Τ.Ε.Ι. στις 4/6, προφασιζόμενο επίθεση και τραυματισμό καθηγητή (διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα), βανδαλισμούς και καταστροφές, βρήκε το χώρο να λασπολογήσει κατά του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού και της εκδήλωσης, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο. Όμως τίποτα δεν σταμάτησε εκεί. Στις 10/6 εκδόθηκαν αντίστοιχα δελτία από τους συλλόγους εκπαιδευτικού προσωπικού και διοικητικού προσωπικού, αλλά και από υποτιθέμενο Δ.Σ. της σχολής υγείας και πρόνοιας που διαχειρίζονται καθεστωτικές παρατάξεις. Τέλος την Πέμπτη 11/6 αποφασίστηκε η αναστολή της λειτουργίας του Τ.Ε.Ι. για τις 15/6, (γνωστό κολπάκι του Νίνο) σε ένδειξη συμπαράστασης στον βαρεμένο καθηγητή, ο οποίος παρά το βαρύ τραυματισμό του, συνεχίζει να έρχεται στο Τ.Ε.Ι. -οδηγώντας μηχανή- και να παραδίδει μαθήματα.
Αυτοί που επικαλούνται την προάσπιση του ασύλου, την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ελεύθερη έκφραση, είναι οι ίδιοι που το καταργούν, και τολμούν να αναφέρονται σε εμάς μιλώντας για φασιστικές πρακτικές και τραμπουκισμούς. Αυτοί που συνεργάζονται με μπάτσους, παράδειγμα με τον αρχιασφαλίτη Χρ. Μπουράνη που είχε καταφανώς καταλύσει κάθε έννοια ασύλου μέσα στο Τ.Ε.Ι. Αθήνας, στήνοντας παρακρατικό κύκλωμα και με το αζημίωτο βέβαια… Αυτοί που καταχρώνται χιλιάδες ευρώ στο καζίνο, που αξιοποιούν κονδύλια των εργαστηρίων μόνο για τη βιτρίνα του ιδρύματος, και για τις τσέπες τους, αυτοί οι ίδιοι μας καλούν να εγκαταλείψουμε τις καταλήψεις μας. Τόσα χρόνια ποιος ανέχεται ποιόν; Για ποια περίοδο χάρητος μιλάμε;
Κι όλα αυτά συμβαίνουν το διάστημα που το κράτος οξύνει την καταστολή και έχει αναδείξει σε σημεία αιχμής της κατασταλτικής πολιτικής του, τους μετανάστες, τον κόσμο της εξέγερσης, και τους αναρχικούς – αντιεξουσιαστές, με την αύξηση των αστυνομικών δυνάμεων και η δημιουργία νέων ομάδων καταστολής. Δημιουργώντας νέα μέτρα για το ιδιώνυμο της κουκούλας και της περιύβρισης της αρχής, προσπαθώντας σε περίοδο οικονομικής κρίσης να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχει αντίδραση. Κάνοντας παράλληλα τοποθετήσεις σε σχέση με το άσυλο και στοχοποιώντας καταλήψεις και στέκια εντός και εκτός πανεπιστημιακού χώρου. Προωθώντας ακροδεξιές συμπεριφορές, και προετοιμάζοντας το έδαφος ώστε να πραγματοποιηθούν ομαλά οι επιχειρήσεις “σκούπα” και τα πογκρόμ. Προβάλλοντας στα δελτία ειδήσεων και τις καθεστωτικές φυλλάδες τις καταστάσεις, θέλοντας να στρέψει την κοινή γνώμη εναντίον των αντιστεκόμενων ώστε να διαμορφώσει ευνοϊκές για την καταστολή συνθήκες.
Μετά το Δεκέμβρη η κατάσταση πολώνεται. Ο καθένας, με τον τρόπο του, έχει επιλέξει στρατόπεδο. Η δική μας θέση είναι η επιλογή της αυτοοργάνωσης, της καθημερινής αντίστασης, της αλληλεγγύης, της δημιουργικότητας και της επικοινωνίας.
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΑΣ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΑ ΣΤΕΚΙΑ
ΓΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΝΙΝΟ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΟ Τ.Ε.Ι.!
Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ
