Category: Υλικό

ΗΡΘΕ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΟΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ..

ΗΡΘΕ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ ..

ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ. .

ΗΡΘΕ ΚΑΙΡΟΣ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΝΑ ΦΥΤΕΨΕΙ ΤΟΝ ΣΠΟΡΟ ΤΗΣ ΠΙΟ ΥΨΗΛΗΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ ΤΗΣ..

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΨΩΜΙ .. ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ!!!

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ

ΤΡΙΤΗ 21/10/2008 10:30 πμ

Μια φωτογραφία από την κατάληψη του Ι.Κ.Α. (Ιος Κοινωνικής Απελευθέρωσης) όπου δείχνει ένα αλφάδι (Α) και από κάτω γραμμένη την λέξη αξιοπρέπεια μαζί με ένα ποίημα της Κατερίνας Γώγου

Τελείωσαν οι συνεστιάσεις , τελείωσαν οι γιορτές

Κλειστήκατε στα σπίτια , χαθήκατε από το χθες

Μαύρες σημαίες κυματίζουν νεκρές

Κηδεύουν του τότε τις φωνές

Αφήσατε τους δρόμους ξεχάσατε τις φωτιές

Ευυπόληπτοι πολίτες σήμερα , αγωνιστές του χθες

Μοιάζετε σαν περιφερόμενες σκιές

Ξεχασμένες καρικατούρες του χθες

Στη ναφθαλίνη οι θεωρίες που λες

Ξεχασμένες εμπειρίες αφημένες νεκρές

Σβησμένες στου σήμερα τις απολαβές

Κηδέψατε σε τέσσερις τοίχους την ζωή του χθες

Σήμερα στην πόλη άναψαν φωτιές

Βγηκαμε στους δρόμους και στις γειτονιές

Από τους τέσσερις τοίχους βγες

Μαζί μας έλα αν το θες

Σήμερα τα θέλουμε όλα

Θα τα πάρουμε τώρα

Θα πιάσουμε την ευκαιρία

Σήμερα θα γράψουμε ιστορία

Δεν θα χάσουμε την στιγμή

Σήμερα είμαστε όλοι μαζί

Εχουμε μάτια που αδικία βλέπουν

Ψυχές που δεν την επιτρέπουν

Τα θέλουμε τώρα

Θα τα πάρουμε όλα

Εμείς γράφουμε την ιστορία

Δεν θα χάσουμε την ευκαιρία

Απόψε είμαστε ένα

Από το τέλος πιο πέρα

Απόψε τον κόσμο τους θα κάψουμε

Από τις στάχτες του, θα τον φτιάξουμε

Δεν υπάρχει ιδιοκτησία

Κοινοκτημοσύνη είναι η ουσία

Κοινωνική απελευθέρωση και πνοή

Ολοι μαζί / ελευθεριακή ζωή

Ήταν κάποτε μια φορά

Σε τόπους ξένους , σε μέρη μακρινά

Μια καρδιά αγέρωχη, δυνατή

Γεμάτη πείσμα , καλή μα σκληρή

Ανεξάρτητη , λεύτερη /με χαρίσματα πολλά

Ευαισθησίες , συναισθήματα / καλή καρδιά

Που πολλοί προσπάθησαν να ανοίξουν / μα έμενε απόμακρα κλειστή

Μέχρι μια στιγμή

Που στα μέρη αυτά

Ξεπρόβαλε από το πουθενά

Μια άσχημη γριά μάγισσα / την πήρε αγκαλιά

Την κράτησε ζεστά , τρυφερά

Της ψιθύρισε λόγια κρυφά

Τόσο απλά, μα τόσο δυνατά

Ένα ξόρκι αγάπης / ελευθερία

Λέξεις απλές με ουσία

ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ

ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ

Η καρδιά σπαρτάρισε ξαφνικά

Άρχισε να ζεσταίνει και να ανοίγει

Φτερούγισε για πρώτη φορά

Μια λάμψη βγηκε από το πουθενά

Η γριά μάγισσα άρχισε να φεγγοβολά

Να αλλάζει όψη , να ομορφαίνει

Και μια όμορφη κοπέλα πλέον να την κρατά

Πριν φύγει της ψιθυρίζει ξανά

Πλέον μείνε εσύ

Με μια προτροπή

Χαμηλά μην πετάς

Το φως του ηλίου να κοιτάς

Θα σε ζεσταίνει να σε καλά

Δίνοντας της ένα φιλί

Της εκμυστηρεύτηκε είσαι για πολλά

Και χάθηκε στον ορίζοντα εκεί

Η καρδιά δεν κατάλαβε πολλά

Μα τα κράτησε μέσα της καλά

Άρχισε να ηρεμεί

Να αλλάζει, να γαληνεύει

Να καλλιεργεί τα χαρίσματα

Τις ευαισθησίες , τα συναισθήματα

Οι χειμώνες πέρασαν

Η άνοιξη ερχόταν

Η καρδιά άρχισε να ανθεί

Βάσεις να οικοδομει

Ρίζες να απλώνει και να ζει

Αυτή αγέρωχη εκεί

Άρχισε να γίνετε αγαπητή / για πρωτη φορα

Και ξάφνου, από το πουθενά

Ηρθε και την βρήκε μια κοπελιά

Της έδωσε αγάπη , την πήρε αγκαλιά

Της γνώρισε τον έρωτα

Την έκανε ερωτευμένα να την κοιτά

Ασυναίσθητα θυμήθηκε τα λόγια από παλιά

Θυμήθηκε τι είπε η μάγισσα η γριά

ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ

ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ

Τα ακολούθησε πιστά

Ο καιρός πέρασε ήτανε καλά

Ερωτευμένη, να ζει και να κοιτά

Μέχρι μια σκοτεινή και κρύα βραδιά

Προδοθηκε από φίλους / και την κοπελια

Η καρδιά έσπασε σε κομμάτια

Άρχισαν να τρέχουν / πόνο τα μάτια

Κι όμως δεν μίσησε και συγχώρεσε πια

Γιατί είχε μάθει πρώτα να αγαπά

Κλείστηκε μέσα της ξανά

Τον κόσμο γύρισε όλο πια

Μα η γριά μάγισσα πουθενά

Έψαχνε να βρει την ζεστασιά

Να την πάρει ξανά αγκαλιά

Να της πει λόγια όπως παλιά

Να νιώσει αγάπη και όχι πόνο πια

Ένα κρύος αέρας να την ζώνει

Τα δάκρυα να παγώνουν

Πλέον αγάπη να μην νιώθει

Όλα όσα βλέπει να την πληγώνουν

Βαθιά να την παγώνουν

Ακόμα και όταν ξυπνά

Θυμάται , και την ξανά πληγώνουν

Όσο και να δίνει ζεστασιά

Ο πάγος να έχει παχύνει

Να μην λιώνει

Σκληρός και να την παγώνει

Να την πιέζει και να την ματώνει

Πλέον να κείτεται εκεί

να μην νιώθει στιγμή

απόμακρη , σκληρή

άψυχο σώμα νεκρή

ακίνητη ψάχνοντας για αγκαλιά

τα χείλη παγωμένα ξερά

ματιά ορθάνοιχτα με δάκρυα παγωμένα πια

αντηχούν τα λόγια της γριάς μάγισσας ειρωνικά

ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ

ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΛΑΔΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΟΙ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.

• ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.
• ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.
• ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΟΡΜΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΜΕΝΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ

ΕΜΠΡΟΣ ΞΑΝΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ Ι.Κ.Α. (ΠΑΛΑΙΟ ΚΤΙΡΙΟ Ι.Κ.Α. – ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΚΑΙ ΗΠΕΙΡΟΥ ΓΩΝΙΑ) ΣΤΙΣ 9:30 ΠΜ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΡΤΗ 2008

ΚΑΤΑΛΗΨΗ Ι.Κ.Α.
Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΛΑΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΟΙ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ. ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ…

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΛΑΡΙΣΑΣ
aytonomoiteilar@yahoo.gr

– Που είσαι;

– Στο ΠΟΥΘΕΝΑ

– Εδώ Είσαι! Μην φεύγεις πάλι

– Πώς να φύγω;

Στο ΠΟΥΘΕΝΑ είμαι

– Σου μιλάω

– Και εγώ σου μιλάω

Αλλά δεν μπορείς να με καταλάβεις

Μιλάω με τις σκέψεις σου

άσε με!

Ξέρεις κάτι; Δεν ξέρω
Ώρες ώρες δεν ξέρω
Φτάσαμε κάπου;
Αλλά που πηγαμε;
Ξέρεις κάτι; Κάπου θα φτάσαμε
Δεν γίνετε, κάπου να μην πηγαμε
Αλλά αυτό το κάπου είναι το ΠΟΥΘΕΝΑ
Ένα αόριστο ΕΔΩ μέσα στην αοριστία του ΕΚΕΙ
Ξέρεις κάτι; Δεν γίνετε, να μην είμαστε κάπου
Τόσο πονέσαμε. Τι στο διάολο ;
Όλο και από κάποιο δρομάκι καταλήξαμε
Μην ρωτήσεις ΠΟΥ! Είπαμε στο ΠΟΥΘΕΝΑ
Και εσύ στο ΠΟΥΘΕΝΑ είσαι πάνω κάτω
Ξέρεις ! Κανά τετράγωνο παρακάτω
Θυμάσαι; Όπως όταν ήμασταν παιδιά
Η πάνω και κάτω γειτονιά
Μην μελαγχολείς φιλενάδα
“ΕΜΕΙΣ” ακόμα “παιδιά” είμαστε
Ξέρεις κάτι; Γιατί παραμένουμε άνθρωποι
Ναι φιλενάδα, οι άνθρωποι στον κόσμο αυτό
Είναι μόνο τα παιδιά
Και “ΕΜΕΙΣ” ήμαστε ακόμα “παιδιά”
Μην φοβάσαι φιλενάδα, μην φοβάσαι
Όπως τότε
Που έβλεπες
την χιλιοκομματιασμένη καρδιά σου
Μην φοβάσαι
Το ξέρω καλύτερα από όλους
Σου την γαμησαν
Αλλά μην φοβάσαι
Εδώ είμαι
Εδώ είμαστε, “ΕΜΕΙΣ” , όλοι
“ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ”
Όχι αυτές οι μικρό-αστικές που συχενεσε
Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ “ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ”
“ΜΑΜΑ”, “ΜΠΑΜΠΑΣ”, “ΑΔΕΛΦΟΣ” ,“ΑΔΕΛΦΗ”, “ΑΝΕΨΙΑ”, “ΘΕΙΟΣ”, “ΘΕΙΑ”
Ομοφυλόφιλοι, πρεζακια, λεσβιες, αλήτες
Όλοι μαζί, ο ένας για τον άλλο
Καλά και εξηγημένα
χωρίς τις “ΠΟΥΣΤΙΕΣ” και τα “ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ”
ΑΥΤΑ! Που τόσο απεχθανεσε
Αστους φιλενάδα … Αστους
Αν δουν τα λάθη τους …..
Τότε ίσως μάθουν….
Ίσως….
Ίσως τότε να άξιζαν
Όπως μου έλεγες
Αλλά ξέρεις κάτι;
Όλοι από λάθη μάθαμε
Αυτά είναι, ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ
Γι’ αυτό σου λέω φιλενάδα
Το νου σου στο παιδί
Αυτό είναι η “ΕΛΠΙΔΑ”
Το “ΑΥΡΙΟ” ,Όπως μου λες
Να το διδάξεις από όσα ζήσαμε
Να μην ξεχάσει
Έτσι μονάχα θα πάμε μπροστά
Θα αλλάξουν οι καιροί φιλενάδα
Μην φοβάσαι!

Άσε με μένα
Εγώ σχεδόν τελείωσα
Πάει καιρός τώρα
Την μια να παταω γερά, να αντέχω μια χαρά
Την άλλη να μην έχω σηκωμό, αν δεν ΤΟ βάλω μέσα μου
Μην μου στεναχωριέσαι φιλενάδα
Μην μου δακρύζεις
Μην φοβάσαι για μένα
ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ
Ακόμα και όταν καίγομαι
Ώρες ώρες κόβομε
Να τέτοιες ώρες, όπως τώρα
Λένε πως μοιάζω σε αυτήν…
Αυτή την νέα ράτσα
Που δημιούργησαν!
Μην μου αγχώνεσαι όμως
Μην μου φοβάσαι
ΕΓΩ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ
Απλά να, ξέρεις τώρα
ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ ΠΛΕΟΝ
ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ
Γαμησετα φιλενάδα
Θέλουν να μας κάνουν
Να μην σκεφτόμαστε πια
Αλλά ξέρεις κάτι;
ΘΑ ΤΟΥΣ ΓΑΜΗΣΟΥΜΕ!
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΕΝΤΑΞΕΙ!
Ξέρεις φιλενάδα;
Θα τα μοιραστούμε μαζί τους
Κοινοκτημοσύνη

Φιλενάδα , Το ΠΑΙΔΙ να προσέχεις
Όμως μην μου φοβάσαι
Σου γαμησαν την καρδιά
Μα είσαι παιδί ακόμα
Αλλά σιγά σιγά
Όλα αυτά τα κομμάτια
Θα γίνουν ΕΝΑ!
Μια πανέμορφη καρδιά
Σμιλευμένη από όσα πέρασες
Πανέμορφη όπως εσύ
Όπως σε θυμάμαι
Σε εκείνη…
Την φωτογραφία….
Να αγναντεύεις την κομματιασμένη σου ΚΑΡΔΙΑ
Σ αγαπώ φιλενάδα, σ αγαπώ
Αναρωτιέμαι ώρες ώρες
Αν είναι έρωτας
Όχι όμως …. Δεν είναι
Είναι κάτι άλλο…
Η ΑΠΟΛΥΤΗ…. ΑΓΑΠΗ

Κάψατε τα δάση μας

Κάψατε τα σπίτια μας

Κάψατε τις περιοχές που μεγαλώσαμε

Γιατί η διαδρομή της Ιόνιας Οδού “οριοθετεί” τις πυρκαγιές στην Ηλεία;

Γιατί τις πυρκαγιές στην Αττική “οριοθετεί” η προέκτασή και οι νέοι σταθμοί του Προαστιακού Σιδηρόδρομου όπου από το Μαρκόπουλο προς το Λαύριο θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τους σταθμούς Καλυβιών, Κουβαρά – Πέττα, Κερατέας, Θορικού, Λαυρίου; (Δηλαδή σε περιοχές της Αττικής που έπιασαν φωτιά φέτος)

Γιατί στον Υμηττό που κάηκε φέτος εκτός από τις διεκδικήσεις δασικών εκτάσεων από την εκκλησία και τους ιδιώτες, πρόκειται να κατασκευαστεί και η περιφερειακή Υμηττού;

Είναι φανερό ότι οι πυρκαγιές συνδέονται σε ένα βαθμό με τις αλλαγές της χρήσης της γης και με τα οικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με αυτές τις αλλαγές. Τα αναπτυξιακά σχέδια δεν καταστρέφουν μόνο το περιβάλλον, αλλά την ίδια την δυνατότητα των κατοίκων να ζουν σε αυτές τις περιοχές.

Θα ξανακάνουμε την Ηλεία καλύτερη από ότι ήταν, υπόσχεται η κυβέρνηση και κατά κάποιο τρόπο λέει την αλήθεια. Μόνο που στην θέση των δασών με την τεράστια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας θα εμφανιστούν άλση που η μόνη τους ιδιότητα θα είναι να λειτουργούν ως ντεκόρ στους τουριστικούς οικισμούς (βλέπε νομοσχέδιο Σουφλιά) που θα πάρουν την θέση των χωρίων. Ενώ τα κλιματιστικά μηχανήματα θα αναλάβουν να αντικαταστήσουν το δροσερό αεράκι που προσφέρανε τα δάση σε ολόκληρη την περιοχή.

Στην Ολυμπία θα χτιστεί νέο υπερσύχρονο αθλητικό κέντρο.

Για αυτό την άφησαν να καεί;

Αυτό το σύγχρονο αθλητικό κέντρο το είχε ζητήσει ο Μίνωας Κυριακού αλλά η αρχαιολογική υπηρεσία είχε αρνηθεί.

Τώρα που κάηκε δεν θα υπάρχει πρόβλημα .

Δεν κάηκαν απλώς , υπάρχουν υπεύθυνοι γι’ αυτό

Με ονοματεπώνυμα και διευθύνσεις

Υπάρχουν συμφέροντα για όσα έγιναν

ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

Συγυρισμένο το φαίνεσθε
Μα τελικώς τι είναι?
Εφησυχασμένο το γίγνεσθαι
Μα τ’ αύριο που είναι?

Φτιάξατε την εικόνα ωραία
Μα το έσω πως είναι?
Αφεθήκατε στις υποσχέσεις μοιραία
Μα ο προορισμός σας που είναι?

Αποκτήσατε σημαίνουσα παρέα
Μα οι σχέσεις σας πως είναι?
Ακολουθήσατε ότι προβάλει η κεραία
Μα η δικιά σας ζωή που είναι?

Ψάχνετε σύντροφο μια λαμπρή εικόνα
Μα το συναίσθημα που είναι?
Κάνατε σκοπό ζωής την κονόμα
Μα η χαρά που είναι?

Δημιουργήσατε δικιά σας οικογένεια
Μα η παρουσία σας που είναι?
Κληρονομήσατε όνειρο στην απέχθεια
Αλλά τα παιδικά σας όνειρα που είναι?

Απαιτείται πολλά από τα παιδιά
Μα η ζωή τους πως είναι?
Οδηγείτε στην καταστροφή μια γενιά
Αλλά το μονό που μάθατε δεν είναι?

Αλήθεια, δεν μπορείς να απαντήσεις?
Μα είναι απλές ερωτήσεις!
Μα αν κάποτε θελήσεις,
Να ψαχτείς για τις λύσεις
Στον εαυτό σου να αναζητήσεις
Τις απαντήσεις στις ερωτήσεις
Δεν είναι επικρίσεις,
Απλά εσένα να βρίσκεις
Αφού πορευτήκατε στην πολυπλοκότητα
Και σας είναι δύσκολη η απλότητα
Αφού ξεμείνατε στου υλισμού την μηδενικότητα
Ξεπέσατε να ‘στε απλά μια οντότητα.

Κάποιοι φίλοι μου φύγανε
Την Ιθάκη τους να ψάχνουνε
στη ζωή δεν βρήκανε
το πόνο τους να βγάλουνε

στην φρίκη τους σαλτάρουνε
ότι και να κάνουνε
ψάχνουνε και το χάνουνε
στα μπράτσα τους σουτάρουνε

έκπτωτοι άγγελοι που ψάχνουνε
το εισιτήριο για ταξίδια
χαλάλι και ότι πάθουνε
ξανά και ξανά τα ίδια

αρκεί να είναι υπό επήρεια
να μην νιώθουν τα μαρτύρια
γι αυτό χτυπάν δηλητήρια
της κόλασης θύματα εξιλαστήρια

δέσμιοι σε προσωπικά κρατητήρια
και όλοι, τους αφήνουνε
μονάχοι μέσα στην επήρεια
ελεύθεροι να ξανά γίνουνε

καμιά ψιλή να πίνουνε
στο ταξίδι τους να φύγουνε
γραμμές σπάνε και δίνουνε
στο τέρμα να γίνουνε

στο “παράδεισο” να μείνουνε
γραμμή πάνω στη γραμμή
στα όνειρα να ταξιδεύουνε
δραχμή πάνω στη δραχμή

για μια δόση για μια στιγμή
ταξίδι και όνειρο στη φυγή
στα συναισθήματα καθημερινοί πνιγμοί
επί ουρανού και γη

λευκή σκόνη να λιώνει καυτή
πάνω στα κουτάλια τους
Να, να τους βλέπεις εκεί
Αναμονή στα μάτια τους

Να σηκώνουν τα μανίκια τους
Μαύρη να είναι η ελπίδα τους
Να φαίνονται τα δεκανίκια τους
Χαράμι και η φοβία τους

Το βελόνι η συνήθεια τους
Να σου ρίχνουν ένα ένοχο βλέμμα
Λιώμα μέσα στην ζάλη τους
Να σου δείχνουν πιο είναι το θέμα

Του βελονιού η κέντα
Άσπρα όνειρα για αίμα
Μες στις φλέβες λιωμένα
Ταξίδια μέσα στο ψέμα

Να γυρνούν να βλέπουν εσένα
Να ακούς το δικό τους ουρλιαχτό
Τόσο ευάλωτα ως αχίλλειο πτέρνα
Εν μέσω ταξιδιού σε κόσμο μυθικό

Χιλιοτρυπημένη η ίδια ιστορία
Να πεθάνεις να αυτοθυσιαστείς
Με τραγικοηλίθιους σε παρωδία
Δεν θες να υπάρχεις, δεν μπορείς
Σε ένα κόσμο καταστροφής
Θες απλά, μονάχα να ζεις
Μα δε σ αφήνουν να μπορείς
Στην τελική, τι να κάνεις τι να πεις
Γι αυτό έχε γεια
Επί γης έκπτωτα αγγελούδια
Τα πιο ευαίσθητα παιδιά
Στο τάφο σας φυτρώνουν τα πιο όμορφα λουλούδια