Category: Κατάληψη Ι.Κ.Α.

Στις 6 τα ξημερώματα της Τετάρτης 23 Απρίλη η κατάληψη του παλιού κτιρίου του ΙΚΑ κατεστάλη. Ο.Π.Κ.Ε. εξοπλισμένοι με γκλοπ, κράνη και ασπίδες μαζί με ασφαλίτες εισέβαλαν στο κτίριο και συνέλαβαν βίαια τα 7 άτομα που κοιμόντουσαν στο χώρο εκείνη την ώρα. Παρόλο που δεν υπήρξε καμία αντίσταση εκ μέρους των παρευρισκομένων, 2 από αυτούς χτυπήθηκαν με γκλοπς. Φορώντας χειροπέδες μεταφέρθηκαν και οι 7 στην ασφάλεια όπου και κρατήθηκαν 8 περίπου ώρες, εκ των οποίων τις πρώτες 6 δεν τους επετράπη η επικοινωνία με δικηγόρο. Νωρίς το απόγευμα προσήχθησαν στην εισαγγελέα.

Ομάδα αλληλέγγυων που συγκεντρώθηκε στο αίθριο των δικαστηρίων, κάποιοι εκ των οποίων και με την ιδιότητα του μάρτυρα υπεράσπισης, απωθήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής, πράξη που είναι παράνομη ακόμη και για τη δική τους αστική νομιμότητα. Όσον αφορά τους 7 κρατούμενους, η γελοία κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης δεν μπόρεσε να στηριχθεί και αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς κατηγορίες. Παρ’ όλα αυτά, η απόφαση απελευθέρωσης έφερε μια έμμεση απειλή: ούτε ένοχοι, ούτε αθώοι αλλά περαιτέρω έρευνα. Υπήρξε ο σαφής υπαινιγμός πως το κατηγορητήριο θα διαμορφωθεί ανάλογα με τη δράση των συλληφθέντων και των συντρόφων/-ισσών τους στο μέλλον.

Το ότι δεν υπήρχε καν η νόμιμη άδεια για την κατεδάφιση απλά επιβεβαιώνει πως οι υποσχέσεις για άμεσο χτίσιμο καινούργιου κτιρίου είναι προσχηματικές, ότι το γκρέμισμα της κατάληψης του ΙΚΑ στόχευε μονάχα στη δική μας έξωση, στην καταστροφή ενός ελεύθερου κοινωνικοπολιτικού χώρου. Ενός χώρου ο οποίος στρέφεται ενάντια σε εμπορευματικές και εξουσιαστικές σχέσεις και δομές. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που από την πρώτη στιγμή κέρδισε τη συμπάθεια της γειτονιάς καθώς ξαναέδωσε σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο ζωή και τη δυνατότητα ανάπτυξης δραστηριοτήτων που ξεφεύγουν από τα πλαίσια μιας μίζερης καθημερινότητας. Εμάς, όμως, δεν μας αρκεί μια απλή συμπάθεια. Στόχος μας είναι η αυτοοργάνωση της κοινωνίας σε αντιιεραρχική βάση, ένα οριστικό ξεπέρασμα του καπιταλισμού, του έθνους – κράτους και του πολιτισμού του θεάματος και του εμπορεύματος.

Η περίπτωσή μας δεν είναι μοναδική˙ το εγχείρημά μας αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου παγκόσμιου κινήματος καταλήψεων και αυτόνομων χώρων, ενός κινήματος επανάκτησης του δημόσιου χώρου και χρόνου. Αντίστοιχα, η καταστολή που δεχτήκαμε εντάσσεται σε ένα γενικότερο σχέδιο περιθωριοποίησης και καταστροφής χώρων που προτάσσουν το ζήτημα της κοινωνικής απελευθέρωσης. Εκκενώσεις καταλήψεων, παρακρατικές επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους συνθέτουν ένα κλίμα εντεινόμενης τρομοκρατίας το τελευταίο διάστημα. Συνένοχοι και «πολύτιμοι» αρωγοί σε κράτος και παρακρατικούς στέκονται τοπικοί άρχοντες (στην περίπτωσή μας ο δήμαρχος και ο «εμπλεκόμενος» βουλευτής) και ντόπια επιχειρηματικά συμφέροντα. Ευθύνη φέρουν με τον τρόπο τους και γραφειοκρατικοί κομματικοί σχηματισμοί που λασπολογούν και στέκονται εχθρικά απέναντι σε οποιαδήποτε κίνηση αμφισβητεί τη δικιά τους πολιτική ηγεμονία.

Δεν μας πτοεί σε καμία περίπτωση η κατεδάφιση της κατάληψης ούτε αρκεί για να γκρεμίσει τα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Δεν είμαστε μόνοι˙ συνεχίζουμε δυναμικά με όπλο την αλληλεγγύη των συντρόφων μας. Θα μας βρίσκουν μπροστά τους.

Στις 8 Μαρτίου ομάδα αντιεξουσιαστών, αναρχικών και αυτόνομων καταλαμβάνει το εγκαταλελειμενο εδώ και 5 χρόνια κτίριο του ΙΚΑ στη Λάρισα (Ασκληπιού και Ηπείρου)
να το επαναοικιοποιηθούν και να δημιουργήσουν ένα αυτοοργανωμένο χώρο αντίστασης καθώς και εστία κοινωνικής και πολιτικής ζύμωσης.
Τέτοια εγχειρήματα τα οποία εναντιώνονται στο υπάρχον σύστημα αλλά και στην σύγχρονη αλλοτριωμένη καθημερινότητα, δεν μπορούν παρά να βρεθούν στο στόχαστρο του κράτους και των τοπικών αρχόντων.
Έτσι, σήμερα 23/4 κατά τις πρωινές ώρες, ασφαλίτες, ΟΠΚΕ και ΜΑΤ κύκλωσαν την κατάληψη, εκκένωσαν το κτίριο και προσήγαγαν όσα άτομα ήταν εκείνη την ώρα μέσα. Ακολούθησε η κατεδάφιση της πρόσοψης του κτιρίου του ΙΚΑ αποτρέποντας έτσι την επανακατάληψη του.
Η καταστολή τους και η τρομοκρατία τους δεν μας σταματά. Όσο και αν προσπαθούν να μας φιμώσουν το πάθος μας δυναμώνει. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΙΚΑ

Το κτίριο του ΙΚΑ στη γωνία Ασκληπιού και Ηπείρου εγκαταλείφθηκε πριν 5 περίπου χρόνια με την προοπτική να χτιστεί στη θέση του ένα νέο κτίριο που θα στεγάζει τις διοικητικές και ιατρικές υπηρεσίες του ταμείου. Ενοικιάστηκαν από τη διοίκηση του ΙΚΑ δύο ιδιωτικά κτίρια (ως προσωρινή λύση) στα οποία εμπλέκεται ιδιοκτησιακά και η οικογένεια του βουλευτή της Ν.Δ. Αγοραστού. Σημειωτέο ότι η ενοικίασή τους κοστίζει πολλές χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα. Ουδέν μονιμότερο βέβαια του προσωρινού. Αυτή η κατάσταση έχει γίνει καθεστώς και με τη συνενοχή του δημάρχου Τζανακούλη, ο οποίος μέσω της πολεοδομίας κατέβασε το συντελεστή δόμησης με αποτέλεσμα να είναι αδύνατο να χτιστεί στη συγκεκριμένη θέση ένα κτίριο αρκετά μεγάλο ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του ΙΚΑ. Για άλλη μία φορά φαίνεται πως διάφορα προσωπικά συμφέροντα έχουν τον πρώτο λόγο. Πιέζοντας το ΙΚΑ να χτίσει σε κάποιον άλλο χώρο δημιουργείται διπλό «όφελος»: Ένα οικόπεδο υψηλής αξίας στο κέντρο της πόλης καθίσταται εκμεταλλεύσιμο από διάφορους επιχειρηματίες που θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν το χώρο για εμπορευματικούς σκοπούς ενώ παράλληλα οικογένειες πολιτικών συνεχίζουν να πλουτίζουν με χρήματα της κοινωνικής ασφάλισης. Στο μεταξύ, η μόνη κίνηση της διοίκησης του ταμείου στην κατεύθυνση του να χρησιμοποιήσουν το χώρο για τους δικούς τους σκοπούς είναι ένας διαγωνισμός για αρχιτεκτονική μελέτη νέου κτιρίου που προκηρύχθηκε πέρισυ. Είναι άγνωστο αν η μελέτη αυτή έχει ολοκληρωθεί και τι αποτελέσματα έδωσε.

Όλα αυτά μέχρι που καταλάβαμε το κτίριο στις 8 Μαρτίου. Γιατί μετά τη δική μας κατάληψη κι ενώ δεν έχει πραγματοποιηθεί διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου της οικοδόμησης σε κάποια κατασκευαστική ούτε υπάρχουν τα απαραίτητα κονδύλια έτοιμα για χρήση, ανακοινώνεται ξαφνικά σε τοπική εφημερίδα πρόχειρος διαγωνισμός με προθεσμία μία εβδομάδα για να βρεθεί εργολάβος για την κατεδάφιση του κτιρίου. Γνωρίζοντας τα παραπάνω, δηλαδή τα παιχνίδια του δημάρχου με τον μειωμένο συντελεστή δόμησης, την αδιαφορία της διοίκησης του ΙΚΑ με την έλλειψη μελετών, διαγωνισμών και κονδυλίων συμπεραίνουμε ότι το εν λόγω οικόπεδο κάθε άλλο παρά ΙΚΑ σχεδιάζουν να το κάνουν στο άμεσο μέλλον. Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι, ακόμη κι αν προορίζεται ο χώρος μελλοντικά για τις υποδομές του ταμείου, χρειάζονται τουλάχιστον ένα με δύο χρόνια ώστε να ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες και να βρεθούν τα κονδύλια ώστε να ξεκινήσει το χτίσιμο.

Το γεγονός ότι αποφασίσαμε να καταλάβουμε το κτίριο για να αξιοποιηθεί ως ελεύθερος κοινωνικοπολιτικός χώρος ήταν ικανό να πυροδοτήσει μηχανισμούς και σχέδια τα οποία ήταν παγωμένα για χρόνια. Η κατεδάφιση που δρομολογούν έχει μόνο σκοπό τη δικιά μας έξωση, το γκρέμισμα των επιθυμιών μας. Το μόνο που θα δημιουργήσουν θα είναι ένα οικόπεδο που θα μείνει αδειανό για χρόνια ή (ακόμη χειρότερα) ένα ακόμη πάρκινγκ για τα αυτοκινούμενα κλουβιά. Αυτό που θέλουν άμεσα, ασχέτως μελλοντικής εξέλιξης του χώρου, είναι να ξεφορτωθούν και να καταστείλουν ένα εγχείρημα με ενοχλητικό γι’ αυτούς περιεχόμενο.

Στις 8 Μαρτίου, μπαίνοντας στο κτίριο βρήκαμε έναν χώρο παρατημένο και εστία μόλυνσης με τρεχούμενα επί έτη καζανάκια, δε δυσκολεύτηκαν όμως καθόλου οι του ΙΚΑ και του δήμου να μας κόψουν το νερό από την πρώτη κιόλας μέρα. Βρήκαμε ανοιχτούς διακόπτες κλιματιστικών, σκουπίδια παντού και το αρχείο του ΙΚΑ να σαπίζει από την υγρασία. Ένα μήνα μετά το κτίριο έχει αποκτήσει ζωή ξανά. Έχει καθαριστεί, λειτουργεί παιδική χαριστική βιβλιοθήκη, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο τα σαββατοκύριακα, φιλοξενεί εκδηλώσεις και βγάζει έναν ανατρεπτικό πολιτικό λόγο ενάντια στην αλλοτριωμένη καθημερινότητα. Εκφράζει τις αξίες της αμεσοδημοκρατίας, της συνδιαμόρφωσης, της ισότητας και της αλληλεγγύης μέσα σ’ ένα πλαίσιο αντιιεραρχικό και αντιεμπορευματικό. Αποτελεί ένα έγχρωμο πείραμα, μια μικρή νίκη στο πεδίο της καθημερινότητας και της κοινωνικής επανάκτησης των δημόσιων χώρων, μέσα στο γκρίζο συνεχές της πόλης. Αποτελεί έναν πόλο έλξης της ανήσυχης νεολαίας της πόλης, έναν πόλο δημιουργίας. Όλα αυτά θέλουν να γκρεμίσουν κι όχι ένα απλό κτίριο.

Δεν πρόκειται να αφήσουμε την κατάληψή μας να γίνει οικόπεδο προς πλειστηριασμό για κανέναν μεγαλοεπιχειρηματία. Θα μας βρουν απέναντί τους.

ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΠΟΥ ΑΝΑΨΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΤΗ ΣΒΗΝΕΙ

Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης

ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΛΑΔΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΟΙ ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.

• ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.
• ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.
• ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΟΡΜΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΑΤΩ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΜΕΝΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ

ΕΜΠΡΟΣ ΞΑΝΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ Ι.Κ.Α. (ΠΑΛΑΙΟ ΚΤΙΡΙΟ Ι.Κ.Α. – ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ΚΑΙ ΗΠΕΙΡΟΥ ΓΩΝΙΑ) ΣΤΙΣ 9:30 ΠΜ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΡΤΗ 2008

ΚΑΤΑΛΗΨΗ Ι.Κ.Α.
Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης

Αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, αυτόνομοι και ανένταχτοι αποφασίσαμε να καταλάβουμε το παλιό κτίριο του ΙΚΑ στη Λάρισα, ένα κτίριο εγκαταλελειμένο εδώ και μια πενταετία περίπου, για να το αξιοποιήσουμε ως ελεύθερο κοινωνικοπολιτικό χώρο. Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε σε περίοικους και περαστικούς και η όλη δράση αντιμετωπίστηκε με αρκετά θετικά σχόλια. Προσπαθούμε να καθαρίσουμε και να κάνουμε στοιχειωδώς βιώσιμο τον χώρο. Παραμένουμε στην κατάληψη και διαθέτουμε και τη βοήθεια και την παρουσία δικηγόρου για παν ενδεχόμενο. Πολύ σημαντική υπήρξε η βοήθεια και αλληλεγγύη συντρόφων και συντροφισσών από γειτονικές πόλεις.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ Ι.Κ.Α.

Σήμερα, Σάββατο 8 Μαρτίου καταλαμβάνουμε το παλιό κτίριο του Ι.Κ.Α. στην οδό Ασκληπιού. Το συγκεκριμένο κτίριο είναι εγκαταλελειμένο εδώ και έξι χρόνια και οι υπηρεσίες του Ι.Κ.Α. στεγάζονται σε ενοικιαζόμενα κτίρια στα οποία “τυχαίνει” να υπάρχει συνιδιοκτησία οικογένειας βουλευτή της ΝΔ στο ν. Λάρισας. Παρακολουθήσαμε κατά καιρούς διάφορα δημοσιεύματα σχετικά με την πρόθεση των αρχών να γκρεμίσουν το κτίριο με σκοπό το χτίσιμο νέου, που να καλύπτει τις κτιριακές ανάγκες του Ι.Κ.Α. Εντελώς “τυχαία” πάλι πολλά από αυτά τα δημοσιεύματα ήταν συγκεντρωμένα κατά την προεκλογική περίοδο.

Είναι γνωστό ότι το ελληνικό δημόσιο κατέχει πλήθος κτισμάτων που παραμένουν αναξιοποίητα για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Αν ο κρατικός μηχανισμός ήθελε να αποκτήσει το Ι.Κ.Α. καινούργιες υποδομές, θα μπορούσε να το πράξει αρκετά πιο εύκολα και να μην πληρώνει δεκάδες χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα σε ιδιώτες για να ενισχύσει την ντόπια “επιχειρηματικότητα”.

Τα προηγούμενα δεν είναι παρά ενα μικρό κομμάτι όσων διαδραματίζονται καθημερινά στο κοινωνικό πεδίο. Όλοι μας βιώνουμε την αλλοτρίωση της εργασίας, τον κατακερματισμό της ζωής, του χώρου και του χρόνου μας, την κυριαρχία του θεάματος σε όλα τα πεδία της καθημερινότητας, τον εγκλεισμό μας στην ατομική –ιδιωτική σφαίρα, την σταδιακή άλωση του δημόσιου χώρου απο το κεφάλαιο και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Απέναντι σε όλα τα παραπάνω επιλέγουμε να καταλάβουμε ένα εγκαταλελειμένο κτίριο, το οποίο στερείται ζωής και χρησιμεύει ως επίκεντρο μιας μικροπολιτικής διαμάχης, για να στεγάσουμε σε αυτό τις επιθυμίες μας και να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας για επικοινωνία και αληθινές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, αφήνοντας πίσω εμπορευματικές και εξουσιαστικές δομές. Απέναντι στη μισθωτή δουλεία, αντιπαραβάλλουμε την αυτοδιάθεση της εργασίας σύμφωνα με τις ανθρώπινες ανάγκες. Απέναντι στην ιεραρχία και τον ανταγωνισμό, αντιπαραθέτουμε την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Μπροστά στο θάνατο του δημόσιου χώρου προτείνουμε την επανοικειοποίηση του. Ενάντια στα ναρκωτικά και κάθε μορφή αποχαύνωσης, το πάθος για τη ζωή και τη δημιουργική φαντασία. Ενάντια στην εξουσιαστική και κανονιστική εκπαίδευση, τη συλλογική αυτομόρφωση. Απέναντι στο λήθαργο της ρουτίνας και την παθητική αποδοχή της μίζερης καθημερινότητας, επιχειρούμε να ισορροπήσουμε στη λεπτή γραμμή της εξέγερσης.

Θέλουμε η κατάληψη αυτή να αποτελέσει έναν ανοιχτό και ελεύθερο κοινωνικό χώρο, έναν πόλο δημιουργίας και αντιπληροφόρησης, μια εν δυνάμει ανατρεπτική επιλογή στα πλαίσια της κοινωνικής απελευθέρωσης.