Author: kiko

Η πορεία ξεκίνησε απο την κεντρική πλατεία και κατευθήνθηκε προς το αστυνομικό τμήμα όπου είχε παραταχθεί μια μπλε διμοιρία.Εκεί οι διαδηλωτές επί πέντε λεπτά φώναζαν αντι κρατικά συνθήματα.Έπειτα πέρασε από το κέντρο της πόλης και “επισκέφθηκε” τα κρατητήρια των δικαστηρίων όπου και γράφτηκαν συνθήματα στην πρόσοψη των κρατητηρίων.Τελικά κατέληξε στο αντιεξουσιαστικό περίπτερο του αντιρατσιστικού φεστιβαλ.Πίσω από το μπλοκ του Ι.Κ.Α. συμετείχαν με ξεχωριστό μπλοκ μέλη της νεολαίας συνασπισμού.

Τα συνθήματα που ακούστηκαν ήταν κυρίως αντιεθνικιστικά και υπέρ των μεταναστών.Επίσης μοιράστηκε έντυπο υλικό του ικα στους περαστικούς κατά της εθνικής συνείδεισης και υπέρ της ταξικής

Καθώς µεγαλώνουν οι απαιτήσεις της αγοράς διογκώνονται και οι απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος προς τους µμαθητές. Πρέπει το εµπόρευµα που θα καταφέρει να επιβιώσει απο τα σχολικά κελιά να είναι άξιο των περιστάσεων, έτσι ώστε να επανδρώσει τα µεγαθήρια των πολυεθνικών, να δουλεύει µια ζωή 8 και 10 ώρες την ηµέρα, ανασφάλιστος για να βγει στη σύνταξη στα 75 και µετά να ζήσει την ζωούλα του, γιατί µόνο ζωούλα µπορεί να χαρακτηριστεί µια ζωή που αρχίζει στα 75 … Την πραγµατική ζωή στην έχουν κλέψει στα σχολικά κελιά, φροντιστήρια και αργότερα στα κάτεργα εργασίας τους. Στα έχουν κλέψει στα κέντρα διασκέδασης τους που µόνο να διασκεδάσεις δεν µπορείς, σε ποτίζουν αλκοόλ και ναρκωτικά για να ξεχάσεις λίγο την µίζερη καθηµερινότητα σου προβάλλοντας σου ψεύτικα είδωλα, µιας πιο glamour ζωής που θα µπορούσες να έχεις αν ακολουθήσεις το σύστηµα τους. Συνεχής πίεση, οι µαθητές είναι πιο σκληρά εργαζόμενοι, δεν είναι τυχαίο ότι στις µέρες µας πολλοί µαθητές υποφέρουν από κατάθλιψη. Καθώς σε µια ηλικία που θες να παίξεις, να ερωτευτείς, να ανακαλύψεις τον κόσµο. για το µόνο που έχεις χρόνο είναι για να φας και να διαβάσεις. Και σαν να µην έφταναν όλα αυτά, η βάση του δέκα ήρθε για να αφήσει εκτός του δικαιώµατος της γνώσης περίπου τους µισούς από τους µαθητές. Κάτι ακούγεται τώρα τελευταία για υποχρεωτική στράτευση στα 18, ενώ ήδη για τους αυριανούς φοιτητές θα ισχύει ο νόµος πλαίσιο και η κατάργηση του άρθρου 16.
Ήρθε καιρός να τους πάρει ο διάολος, να διεκδικήσουµε τον χρόνο που µας κλέβουν καθηµερινά.
Ήρθε καιρός να αντισταθούµε µε κάθε τρόπο, να διεκδικήσουµε την παιδεία και κατεπέκταση την ζωή που µας αξίζει ..

Μοιράστηκε έντυπο υλικό και έγιναν συζητήσεις με μαθητές σε γυμνάσια και λύκεια.

Οι μαθητές στο 4ο γυμνάσιο λάρισας που έχει καταληφθεί από αυτούς απαιτούν εκτός των άλλων αιτημάτων τους την απομάκρυνση του αυταρχικού διευθηντή τους και μία κοπέλα απειλείται με αλλάγή περιβάλλοντος.Οι μαθητές θα συνεχίσουν την κατάληψη.Ήρθαμε σε επαφή και με τους μαθητές και με την κοπέλα που προσπαθούν να τρομοκρατήσουν.Δυστηχώς για τους διευθηντάδες η κοπέλα δεν ήταν τρομοκρατημένη .Οι συμμαθητές της δείχνουν έμπραγκτα την αλλυλεγγύη τους και εμείς υποσχεθήκαμε πως θα είμαστε δίπλα τους με΄όποιο τρόπο αυτοί επιθυμούν μιας και πιστεύουμε πως οι αγώνες των μαθητών δεν πρέπει να έχουν οδηγητές αλλά οι ίδιοι οι μαθητές να τους οδηγούν.

Το 1ο γυμνάσιο καταλήφθηκε και αυτό.Οι μαθητές μεταξύ άλλων απαιτούν δωρεάν συγγράματα και να τερματιστεί η φίμωση των ελεύθερων σκέψεων από μερικούς καθηγητές τους .

Είμαστε σίγουροι πως σύντομα και άλλα σχολεία θα ακολουθήσουν

Εμπρός των θρανείων οι κολασμένοι

Εμπρός για αγώνες

Εμπρός για πορείες , καταλήψεις

Ιός Κοινωνικής απελευθερώσης

Πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες, ενάντια στα σύνορα και τις πατρίδες.
ΣΑΒΒΑΤΟ 11 ΟΚΤΩΒΡΗ Κεντρική Πλατεία Λάρισας
Προσυγκέντρωση 11πμ

Μια φωτογραφία από την κατάληψη του Ι.Κ.Α. (Ιος Κοινωνικής Απελευθέρωσης) όπου δείχνει ένα αλφάδι (Α) και από κάτω γραμμένη την λέξη αξιοπρέπεια μαζί με ένα ποίημα της Κατερίνας Γώγου

Να προφυλάξουμε το άσυλο από όσους θέλουν να το ¨προφυλάξουν¨ από την ελεύθερη διακίνηση ιδεών

Τη Δευτέρα 22/9 ομάδα φοιτητών επιτέθηκε στο φυλάκιο των σεκιουριτάδωντου ΤΕΙ και γράφτηκαν συνθήματα όπως ¨έξω οι ρουφιάνοι από το ΤΕΙ ¨, “κάγκελα αόρατα ,κάγκελα ορατά ,το κράτος της ασφάλειας σας χαμογελά”
και¨ άσυλο παντού ¨.

Το ΤΕΙ τη στιγμή που δεν κάνει τίποτα για τη μείωση της τιμής των εισιτηρίων ,πληρώνει εταιρίες χαφιέδων-τραμπούκων με πρόσχημα την ασφάλεια του ΤΕΙ και των φοιτητών που μένουν στις εστίες .Οι συγκεκριμένοι δοσίλογοι (σεκιουριτάδες) καταπιέζουν και εξευτελίζουντην αξιοπρέπεια των φοιτητών . Φακελώνοντας κάθε βράδυ φοιτητές που εισέρχονται στο χώρο του ΤΕΙ ενώ ταυτόχρονα επιτρέπουν την είσοδο σε φασιστοειδή σκουλήκια και πληρωμένους μπράβους που απειλούν και τραμπουκίζουν φοιτητές .

Ακολουθούν τα εξής : γνωστός φασίστας ,φίλος των σεκιουριτάδων επιτέθηκε με άλλους δυο ρατσιστές σε αλλοδαπό φοιτητή και την κοπέλα του. Σε μια άλλη περίπτωση ο σεκιουριτάς που είχε βάρδια, μαζί με μπράβο επιτέθηκαν σε δυο φοιτητές που βρισκόντουσαν σε πάρτι στο ΤΕΙ. Η ξεφτίλα τους όμως δεν σταματάει εδώ. Κάνοντας περιπολίες και επιδρομές σε δωμάτια φοιτητών προσπαθούν να παίξουν το ρόλο του μπάτσου στο χώρο του ΤΕΙ. Όσον αφορά το φακέλωμα βρέθηκε το επίσημο σημειωματάριο που μέσα αναγράφονταν όχι μόνο αριθμοί μητρώων ,ονοματεπώνυμο και πινακίδες αμαξιών αλλά μέχρι και σχολιασμός και περιγραφή της εξωτερικής εμφάνισης όσον μπαίνουν και βγαίνουν. Δεν θα έλειπε και η επίδειξη ¨ανδρισμού¨ τους μιλώντας χυδαία και σεξιστικά σε φοιτήτριες.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά κατάχρησης εξουσίας των σεκιουριτάδων αλλά επιβεβαιώνουν το μοναδικό λόγο ύπαρξης που είναι ο περιορισμός της ελεύθερης δράσης των φοιτητών. Όσο υπάρχουν ρουφιάνοι πληρωμένοι και μη και μέσα καταστολής θα υπάρχουν και άνθρωποι αξιοπρεπής που αντιστέκονται σε αυτά.

Μέχρι να ξεπαστρέψουμε τους ανθρωποφύλακες και τους αφέντες…
Να τους κάνουμε να νιώθουν ανασφαλείς
Να επαναοικιοποιηθούμε τους πανεπιστημιακούς χώρους

Τέταρτη 27 Αύγουστου στις 11 πμ πίσω από το δικαστικό μέγαρο της Λάρισας ένα αγροτικό όχημα (συμβατικό υπηρεσιακό όχημα της αστυνομίας όπως μας είπε ο οδηγός του) μάρκας ΤΟΥΟΤΑ με πινακίδες ΡΙΜ 9845 και με την καρότσα του διαμορφωμένη με σιδεριές σαν κλούβα είχε μέσα 7 μετανάστες δεμένους με χειροπέδες. Τους κράταγαν εκεί μέσα κάτω από τον ήλιο για να περάσουν εισαγγελέα επειδή δεν είχαν χαρτιά (όπως μας είπε ο οδηγός του) και έπειτα από τις διαμαρτυρίες μας για τον τρόπο κράτησης τους, τους φυγάδευσαν, και όπως μας ενημέρωσαν οι μετανάστες, θα τους μετέφεραν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Ελασσόνας.

6 άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου που έτυχε να βρεθούμε εκε.ίνη τη στιγμή εκεί, αρχίσαμε να βιντεοσκοπούμε το περιστατικό και δεχθήκαμε απειλές για δική μας προσαγωγή, ενώ ο μπάτσος που επιχειρούσε να μας τρομοκρατήσει αρνούνταν να μας δώσει τα δικά του στοιχεία.

Απέναντι στα δικά μας σχόλια περί των απάνθρωπων συνθηκών της μεταγωγής τους ακούσαμε σχόλια του τύπου:¨μπορείτε να πληρώνετε περισσότερα στο κράτος ώστε να έχουμε καλύτερα οχήματα¨.

Από τη μεριά μας θα προσπαθήσουμε να μάθουμε περισσότερα για αυτό το γεγονός καθώς βρισκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους καταπιεσμένους και αυστηρά ενάντιοι στην εκμετάλλευση ανθρώπων από άνθρωπο…

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ

ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ…

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΙΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ (Ι.Κ.Α.)

Τελείωσαν οι συνεστιάσεις , τελείωσαν οι γιορτές

Κλειστήκατε στα σπίτια , χαθήκατε από το χθες

Μαύρες σημαίες κυματίζουν νεκρές

Κηδεύουν του τότε τις φωνές

Αφήσατε τους δρόμους ξεχάσατε τις φωτιές

Ευυπόληπτοι πολίτες σήμερα , αγωνιστές του χθες

Μοιάζετε σαν περιφερόμενες σκιές

Ξεχασμένες καρικατούρες του χθες

Στη ναφθαλίνη οι θεωρίες που λες

Ξεχασμένες εμπειρίες αφημένες νεκρές

Σβησμένες στου σήμερα τις απολαβές

Κηδέψατε σε τέσσερις τοίχους την ζωή του χθες

Σήμερα στην πόλη άναψαν φωτιές

Βγηκαμε στους δρόμους και στις γειτονιές

Από τους τέσσερις τοίχους βγες

Μαζί μας έλα αν το θες

Σήμερα τα θέλουμε όλα

Θα τα πάρουμε τώρα

Θα πιάσουμε την ευκαιρία

Σήμερα θα γράψουμε ιστορία

Δεν θα χάσουμε την στιγμή

Σήμερα είμαστε όλοι μαζί

Εχουμε μάτια που αδικία βλέπουν

Ψυχές που δεν την επιτρέπουν

Τα θέλουμε τώρα

Θα τα πάρουμε όλα

Εμείς γράφουμε την ιστορία

Δεν θα χάσουμε την ευκαιρία

Απόψε είμαστε ένα

Από το τέλος πιο πέρα

Απόψε τον κόσμο τους θα κάψουμε

Από τις στάχτες του, θα τον φτιάξουμε

Δεν υπάρχει ιδιοκτησία

Κοινοκτημοσύνη είναι η ουσία

Κοινωνική απελευθέρωση και πνοή

Ολοι μαζί / ελευθεριακή ζωή

Ήταν κάποτε μια φορά

Σε τόπους ξένους , σε μέρη μακρινά

Μια καρδιά αγέρωχη, δυνατή

Γεμάτη πείσμα , καλή μα σκληρή

Ανεξάρτητη , λεύτερη /με χαρίσματα πολλά

Ευαισθησίες , συναισθήματα / καλή καρδιά

Που πολλοί προσπάθησαν να ανοίξουν / μα έμενε απόμακρα κλειστή

Μέχρι μια στιγμή

Που στα μέρη αυτά

Ξεπρόβαλε από το πουθενά

Μια άσχημη γριά μάγισσα / την πήρε αγκαλιά

Την κράτησε ζεστά , τρυφερά

Της ψιθύρισε λόγια κρυφά

Τόσο απλά, μα τόσο δυνατά

Ένα ξόρκι αγάπης / ελευθερία

Λέξεις απλές με ουσία

ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ

ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ

Η καρδιά σπαρτάρισε ξαφνικά

Άρχισε να ζεσταίνει και να ανοίγει

Φτερούγισε για πρώτη φορά

Μια λάμψη βγηκε από το πουθενά

Η γριά μάγισσα άρχισε να φεγγοβολά

Να αλλάζει όψη , να ομορφαίνει

Και μια όμορφη κοπέλα πλέον να την κρατά

Πριν φύγει της ψιθυρίζει ξανά

Πλέον μείνε εσύ

Με μια προτροπή

Χαμηλά μην πετάς

Το φως του ηλίου να κοιτάς

Θα σε ζεσταίνει να σε καλά

Δίνοντας της ένα φιλί

Της εκμυστηρεύτηκε είσαι για πολλά

Και χάθηκε στον ορίζοντα εκεί

Η καρδιά δεν κατάλαβε πολλά

Μα τα κράτησε μέσα της καλά

Άρχισε να ηρεμεί

Να αλλάζει, να γαληνεύει

Να καλλιεργεί τα χαρίσματα

Τις ευαισθησίες , τα συναισθήματα

Οι χειμώνες πέρασαν

Η άνοιξη ερχόταν

Η καρδιά άρχισε να ανθεί

Βάσεις να οικοδομει

Ρίζες να απλώνει και να ζει

Αυτή αγέρωχη εκεί

Άρχισε να γίνετε αγαπητή / για πρωτη φορα

Και ξάφνου, από το πουθενά

Ηρθε και την βρήκε μια κοπελιά

Της έδωσε αγάπη , την πήρε αγκαλιά

Της γνώρισε τον έρωτα

Την έκανε ερωτευμένα να την κοιτά

Ασυναίσθητα θυμήθηκε τα λόγια από παλιά

Θυμήθηκε τι είπε η μάγισσα η γριά

ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ

ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ

Τα ακολούθησε πιστά

Ο καιρός πέρασε ήτανε καλά

Ερωτευμένη, να ζει και να κοιτά

Μέχρι μια σκοτεινή και κρύα βραδιά

Προδοθηκε από φίλους / και την κοπελια

Η καρδιά έσπασε σε κομμάτια

Άρχισαν να τρέχουν / πόνο τα μάτια

Κι όμως δεν μίσησε και συγχώρεσε πια

Γιατί είχε μάθει πρώτα να αγαπά

Κλείστηκε μέσα της ξανά

Τον κόσμο γύρισε όλο πια

Μα η γριά μάγισσα πουθενά

Έψαχνε να βρει την ζεστασιά

Να την πάρει ξανά αγκαλιά

Να της πει λόγια όπως παλιά

Να νιώσει αγάπη και όχι πόνο πια

Ένα κρύος αέρας να την ζώνει

Τα δάκρυα να παγώνουν

Πλέον αγάπη να μην νιώθει

Όλα όσα βλέπει να την πληγώνουν

Βαθιά να την παγώνουν

Ακόμα και όταν ξυπνά

Θυμάται , και την ξανά πληγώνουν

Όσο και να δίνει ζεστασιά

Ο πάγος να έχει παχύνει

Να μην λιώνει

Σκληρός και να την παγώνει

Να την πιέζει και να την ματώνει

Πλέον να κείτεται εκεί

να μην νιώθει στιγμή

απόμακρη , σκληρή

άψυχο σώμα νεκρή

ακίνητη ψάχνοντας για αγκαλιά

τα χείλη παγωμένα ξερά

ματιά ορθάνοιχτα με δάκρυα παγωμένα πια

αντηχούν τα λόγια της γριάς μάγισσας ειρωνικά

ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ

ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ

Στον σύντροφο Κανέλο, του χρωστάγαμε να πεθάνει με αξιοπρέπεια που την κέρδισε με τους αγώνες του και όπως εζησε στα χέρια των συντρόφων του και συναγωνιστών του και όχι του μπόγια όπου τον πέταξαν πέρυσι εξαιτίας των γηρατιών του, εγκληματικά, ψυχρά και τεχνοκρατικά οι τσανακογλύφτες της εξουσίας.

Η επιθυμία του σύντροφου Κάνελλου να ζήσει και να πεθάνει νικητής, στα χέρια των συντρόφων και φίλων του, και να επιστρέψει για πάντα στο χώρο που αγάπησε και τον αγάπησαν, εκεί όπου πέρασε όλη του τη ζωή με δική του βούληση (προστατεύοντας με αυταπάρνηση το Πολυτεχνείο μέρα νύχτα, για πάνω από μια δεκαετία), εκπληρώθηκε.

Στις 2 Ιούλη του 2008, ο σύντροφος Κανέλλος με την συμμετοχή πολλών συντρόφων και φίλων του, επέστρεψε για πάντα στο χωρο του και στην αθανασία.

Πισω ρουφιάνοι, εμπρός για πάντα Κανέλλο!

Θα σε έχουμε για παντα στο μυαλό μας. Ευχαριστούμε.

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=889733

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΧΩΡΟΥ ΣΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΚΑΤΣΙΓΡΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ (ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΟΥ-ΛΑΡΙΣΑ)Απο τον Ι.Κ.Α. ωστε να λειτουργείσει ως αυτοοργανωμένο στεκι.

Χθες γύρω στις 7 το απόγευμα αντιεξουσιαστές και αυτόνομοι του Ιου Κοινωνικής Απελευθέρωσης κατέλαβανχώρο στο κτήριο της ιατρικής σχολής ο οποίος δεν χρησιμοποιήτε ωστε να λειτουργήσει ως αυτοοργανωμένο στέκι.
Πάλι όπως και με την κατάληψη του ΙΚΑ αρκετοί θυμήθηκαν ότι θέλουν να αξιοποιήσουν τον χώρο μόλις ενημερώθηκαν για την κατάληψη απειλώντας ακόμα και με ρήξη ασύλου.
Αντίθετα με τους καθηγητές η συνάντηση με τους φοιτητές της ιατρικής έγινε σε πολύ καλό κλίμα.

ΚΤΗΜΑ ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΥ: ΧΩΡΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΣ

“Συμβαίνει με τους κακομαθημένους κομήτες/ Δεν μπορούν να σηκώσουν τα μάτια τους/ Δεν μπορούν να θυμηθούν την τροχιά τους/ Βρίσκονται πάντα εκεί που δεν πρέπει/ Με τις αστείες ουρές τους/ Αναστατώνουν το νόμιμο σύμπαν.(Γ. Αγγελάκας)”

Μετά από αρκετές δεκαετίες εγκατάλειψης, το Δεκέμβριο του 2006 το Κτήμα Πραποπούλου κατελήφθη από μια ετερόκλητη ομάδα ατόμων, με τον προσανατολισμός της προάσπισής του ως ελεύθερου χώρου και την ευρύτερη τοπική δράση σε οικολογικά και κοινωνικά ζητήματα. Επί 1,5 χρόνο το εγκαταλελειμμένο οίκημα είχε μετατραπεί από “στοιχειωμένο σπίτι” σε ένα χώρο όπου καθημερινά πηγαινοέρχονταν άνθρωποι, δημιουργούσαν, σχεδίαζαν και υλοποιούσαν τις ιδέες τους, καθιστώντας το χώρο ανοιχτό στη γειτονιά και όχι μόνο.

Ωστόσο αυτή η προσπάθεια φάνηκε να ενοχλεί τα ντόπια συμφέροντα, τις βλέψεις των κατασκευαστικών εταιριών για την εκμεταλλεύσιμη περιοχή της Ρεματιάς και τα μεγαλόπνοα σχέδια του Δήμου για την ευρύτερη περιοχή (επέκταση του Θεάτρου, δημιουργία χώρου στάθμευσης, αλλά και εφαρμογή του επικινδύνου για το οικοσύστημα του ρέματος «Προτύπου Καινοτόμου Σχεδίου Ανάπτυξης»), στα οποία ανεξαιρέτως ασκήθηκε κριτική από την Κατάληψη, η οποία συνοδεύτηκε από δράσεις όπως ο καθαρισμός της Ρεματιάς.

Η εμπρηστική επίθεση της 25ης Μαρτίου, η οποία κατέστρεψε όχι μόνο τη (διατηρητέα) στέγη, αλλά και μεγάλο μέρος της δουλειάς που είχε γίνει επί 1,5 χρόνο, δεν ήταν παρά η αρχή ενός διμήνου τρομοκράτησης και καταστολής, με τακτικές επισκέψεις αστυνομικών και άλλων “περίεργων” ατόμων, αλλά και αλλεπάλληλες διακοπές της ύδρευσης, που παρεμπόδισαν τόσο την διεκπεραίωση των εργασιών αποκατάστασης αλλά και την άρδευση των βιολογικών μας καλλιεργειών.

Ως επισφράγιση αυτής της πολιτικής την Παρασκευή 2 Μαΐου δεχτήκαμε την επίσκεψη του δικηγόρου της ιδιοκτήτριας, ο οποίος απείλησε ότι θα λάβει μέτρα εντός δεκαημέρου για την εκδίωξή μας από το Κτήμα. Η κίνηση αυτή έγινε σύμφωνα με την πρόθεση της ιδιοκτήτριας να το πουλήσει. Αυτό σημαίνει ότι ο χώρος που εδώ κι 1,5 χρόνο αποτελεί μία εστία συνάντησης και δημιουργίας, αντίστασης αλλά και αναψυχής, ένα χώρο πρασίνου ανοιχτό σε όλους, μπορεί να περιέλθει άμεσα στα χέρια κάποιας κατασκευαστικής, χωρίς καμία ευαισθησία για το χώρο και το πράσινο. Αλλά μόνο για το κέρδος: Το διατηρητέο οίκημα πιθανότατα θα κατεδαφιστεί και τη θέση του θα πάρουν τσιμεντένια οικοδομήματα, με ελεγχόμενη πρόσβαση.

Αφορμή για την ειδοποίηση του δικηγόρου από το Δήμο Χαλανδρίου απετέλεσε η συσσώρευση των μπάζων από τις εργασίες αποκατάστασης επί της Προφήτου Ηλία, μπάζα των οποίων τη μεταφορά ο ίδιος ο δήμαρχος είχε δεσμευτεί να αναλάβει, στο ΔΣ της 27ης Μαρτίου, αλλά ολιγώρησε (οποία έκπληξις). Η τακτική αυτή υποδηλώνει ότι ο δήμαρχος ενεργεί σπασμωδικά στην κατεύθυνση της εκδίωξής μας από το χώρο: η παρουσία μας ως εστία κριτικής και αντίστασης στο χώρο του Χαλανδρίου ΕΝΟΧΛΕΙ. Η δημιουργία αδιαμεσολάβητων σχέσεων τόσο με την τοπική κοινωνία του Χαλανδρίου όσο και με ριζοσπαστικές κινήσεις σε άλλες περιοχές της Αθήνας, οι δεσμοί που δημιουργούνται απο την προσωπική επικοινωνία και επαφή σε καθημερινό επίπεδο αποτελούν αστάθμητο παράγοντα για την κεντρική ή περιφερειακή εξουσία, και επιθυμία της είναι η κατάσβεση της αντίστασης απο τη ρίζα με την καταστολή της εστίας της. Η κριτική στο Πρότυπο Καινοτόμο Σχέδιο Ανάπτυξης και η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις για τη μεταφορά του Υπουργείου Οικονομικών στην περιοχή του Νομισματοκοπείου αποτύπωσαν έμπρακτα την αντίθεσή μας σε λογικές ”κέρδους” και ”ανάπτυξης”.

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι η κατάληψη του Κτήματος Πραποπούλου δεν αποτελεί απλά μία κίνηση διαμαρτυρίας όσον αφορά την ολιγωρία του Δήμου για την απόκτησή του. Η στοχοθεσία μας είναι πολύ ευρύτερη και περιλαμβάνει τόσο την αντίληψή μας για τους ελεύθερους χώρους και την ενεργητική αντίσταση στην εμπορευματοποίησή τους, όσο και την πρακτική της κατάληψης, όχι απλά ως ένα δυναμικό μέσο διαμαρτυρίας, αλλά μια ιστορικά δοκιμασμένη πρακτική κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, με προοπτική την αντι–ιεραρχική κοινωνική οργάνωση.

Επίσης το οικολογικό μας πρόταγμα δεν εξαντλείται στην αγάπη προς τη φύση και την επίδειξη ατομικής ευσυνειδησίας, με το προσεκτικό σβήσιμο του τσιγάρου μας και την επιμέλεια στην ανακύκλωση. Απεναντίας αντιμετωπίζουμε το οικολογικό ζήτημα ως υποπερίπτωση του κοινωνικού ζητήματος, με τους ελεύθερους χώρους να κινδυνεύουν κυρίως από τους εγχώριους πλουτοκράτες που τους θεωρούν ως προνομιούχο πεδίο “ανάπτυξης”. Δηλαδή πλουτισμού.

Με βάση τα παραπάνω θεωρούμε την κατάληψη ως ένα εργαστήριο κοινωνικής αυτοοργάνωσης, που αντιτίθεται ουσιαστικά στην κυρίαρχη κεφαλαιοκρατική ιδεολογία, και όχι ως ένα απλό μέσο διεκδίκησης της «απόκτησης» του Κτήματος από το Δήμο. Άλλωστε και ο ίδιος ο Δήμος εγγράφεται στο κυρίαρχο ιδεολογικό ρεύμα και έχει ήδη χρεωθεί μία ύποπτη απόπειρα εμπορικής εκμετάλλευσης του Ρέματος και του Κτήματος Πραποπούλου (με το “Καινοτόμο” σχέδιο “Ανάπτυξης”).

Η απόφασή μας είναι να παραμείνουμε στο χώρο και να συνεχίσουμε τη δράση μας και την κριτική μας. Παλεύουμε για τη διάσωση του Κτήματος ως ελεύθερου χώρου πρασίνου και φυσικής προέκτασης της Ρεματιάς. Όσο παραμένουμε στο χώρο, δεν πρόκειται δούμε μεζονέτες και τσιμεντένια τερατουργήματα να υψώνονται στο Κτήμα Πραποπούλου. Δήμαρχοι και κατασκευαστικές θα μας βρίσκουν μπροστά τους.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, δηλαδή την επίσκεψη ανθρώπων της ιδιοκτήτριας του κτήματος στην κατάληψη και η απειλή με έξωση, γιατί όπως ειπώθηκε υπάρχει πίεση από την αστυνομία, αλλά και πρόθεση να πουληθεί ο χώρος σε κατασκευαστική εταιρεία για να γίνει μεζονέτες, πραγματοποιήθηκε σήμερα μικροφωνική ενημέρωσης στην πλατεία Χαλανδρίου και παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο.

Πετάχτηκαν μπάζα από τα καμμένα μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, σαν την ελάχιστη συμβολική μας πράξη, μετά την κοροϊδία τους, που αντί να μαζέψουν τα μπάζα όπως είχαν δηλώσει με όλη την “επισημότητα” στα δημοτικά τους συμβούλια, έστειλαν έγγραφο στην ιδιοκτήτρια ότι αυτή είναι υπεύθυνη να τα μαζέψει και να το φροντίσει μέσα στις επόμενες ημέρες.

Αναγνωρίζοντας έτσι την ιδιοκτήτρια ενός χώρου που διεκδικείται από τους κατοίκους αλλά και το δήμο Χαλανδρίου εδώ και δεκαετίες, ώστε να παραμείνει ελεύθερος.

Υποτίθεται μάλιστα πως ο δήμος έχει κινήσει εκ νέου διαδικασία δέσμευσης του ακινήτου, στα λόγια φυσικά, αφού μόλις πέρσι έχασε μια άλλη δέσμευση του χώρου στα δικαστήρια …γιατί δεν μπορουσε να πληρώσει -έτσι λέει βέβαια- αλλά η αλήθεια μήπως είναι άλλη;

Φυσικά είναι γνωστός ο ρόλος της δημαρχίας και του συμβουλίου και δεν υπάρχουν αυταπάτες για κανέναν θεσμικό που το μόνο που εξυπηρετούν είναι την τσέπη τους.

Ο χώρος θα παραμείνει ελεύθερος κι αυτοοργανωμένος,
όλοι αυτοί οι κηφήνες θα φύγουν.

Το Πραπόπουλο θα μείνει
10-100 χιλιάδες καταλήψεις… .

Στις 6 τα ξημερώματα της Τετάρτης 23 Απρίλη η κατάληψη του παλιού κτιρίου του ΙΚΑ κατεστάλη. Ο.Π.Κ.Ε. εξοπλισμένοι με γκλοπ, κράνη και ασπίδες μαζί με ασφαλίτες εισέβαλαν στο κτίριο και συνέλαβαν βίαια τα 7 άτομα που κοιμόντουσαν στο χώρο εκείνη την ώρα. Παρόλο που δεν υπήρξε καμία αντίσταση εκ μέρους των παρευρισκομένων, 2 από αυτούς χτυπήθηκαν με γκλοπς. Φορώντας χειροπέδες μεταφέρθηκαν και οι 7 στην ασφάλεια όπου και κρατήθηκαν 8 περίπου ώρες, εκ των οποίων τις πρώτες 6 δεν τους επετράπη η επικοινωνία με δικηγόρο. Νωρίς το απόγευμα προσήχθησαν στην εισαγγελέα.

Ομάδα αλληλέγγυων που συγκεντρώθηκε στο αίθριο των δικαστηρίων, κάποιοι εκ των οποίων και με την ιδιότητα του μάρτυρα υπεράσπισης, απωθήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής, πράξη που είναι παράνομη ακόμη και για τη δική τους αστική νομιμότητα. Όσον αφορά τους 7 κρατούμενους, η γελοία κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης δεν μπόρεσε να στηριχθεί και αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς κατηγορίες. Παρ’ όλα αυτά, η απόφαση απελευθέρωσης έφερε μια έμμεση απειλή: ούτε ένοχοι, ούτε αθώοι αλλά περαιτέρω έρευνα. Υπήρξε ο σαφής υπαινιγμός πως το κατηγορητήριο θα διαμορφωθεί ανάλογα με τη δράση των συλληφθέντων και των συντρόφων/-ισσών τους στο μέλλον.

Το ότι δεν υπήρχε καν η νόμιμη άδεια για την κατεδάφιση απλά επιβεβαιώνει πως οι υποσχέσεις για άμεσο χτίσιμο καινούργιου κτιρίου είναι προσχηματικές, ότι το γκρέμισμα της κατάληψης του ΙΚΑ στόχευε μονάχα στη δική μας έξωση, στην καταστροφή ενός ελεύθερου κοινωνικοπολιτικού χώρου. Ενός χώρου ο οποίος στρέφεται ενάντια σε εμπορευματικές και εξουσιαστικές σχέσεις και δομές. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που από την πρώτη στιγμή κέρδισε τη συμπάθεια της γειτονιάς καθώς ξαναέδωσε σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο ζωή και τη δυνατότητα ανάπτυξης δραστηριοτήτων που ξεφεύγουν από τα πλαίσια μιας μίζερης καθημερινότητας. Εμάς, όμως, δεν μας αρκεί μια απλή συμπάθεια. Στόχος μας είναι η αυτοοργάνωση της κοινωνίας σε αντιιεραρχική βάση, ένα οριστικό ξεπέρασμα του καπιταλισμού, του έθνους – κράτους και του πολιτισμού του θεάματος και του εμπορεύματος.

Η περίπτωσή μας δεν είναι μοναδική˙ το εγχείρημά μας αποτελεί κομμάτι ενός ευρύτερου παγκόσμιου κινήματος καταλήψεων και αυτόνομων χώρων, ενός κινήματος επανάκτησης του δημόσιου χώρου και χρόνου. Αντίστοιχα, η καταστολή που δεχτήκαμε εντάσσεται σε ένα γενικότερο σχέδιο περιθωριοποίησης και καταστροφής χώρων που προτάσσουν το ζήτημα της κοινωνικής απελευθέρωσης. Εκκενώσεις καταλήψεων, παρακρατικές επιθέσεις σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους συνθέτουν ένα κλίμα εντεινόμενης τρομοκρατίας το τελευταίο διάστημα. Συνένοχοι και «πολύτιμοι» αρωγοί σε κράτος και παρακρατικούς στέκονται τοπικοί άρχοντες (στην περίπτωσή μας ο δήμαρχος και ο «εμπλεκόμενος» βουλευτής) και ντόπια επιχειρηματικά συμφέροντα. Ευθύνη φέρουν με τον τρόπο τους και γραφειοκρατικοί κομματικοί σχηματισμοί που λασπολογούν και στέκονται εχθρικά απέναντι σε οποιαδήποτε κίνηση αμφισβητεί τη δικιά τους πολιτική ηγεμονία.

Δεν μας πτοεί σε καμία περίπτωση η κατεδάφιση της κατάληψης ούτε αρκεί για να γκρεμίσει τα όνειρα και τις επιθυμίες μας. Δεν είμαστε μόνοι˙ συνεχίζουμε δυναμικά με όπλο την αλληλεγγύη των συντρόφων μας. Θα μας βρίσκουν μπροστά τους.