Το Athens IMC δεν φιμώνεται, συνεχίζει δυναμικά και κινηματικά!

Στις 19 Μάη 2011, δικάζεται η προηγούμενη πρυτανική αρχή του ΕΜΠ για παράβαση καθήκοντος. Η δίωξη αυτή αποτελεί συνέχεια μιας σειράς προσπαθειών από τη μεριά του κράτους, των διωκτικών και δικαστικών αρχών να φιμώσουν το Athens IMC.

Με αφετηρία το 2009 και τις επερωτήσεις των φασιστών του ΛΑΟΣ στη βουλή, τα δημοσιεύματα υστερίας και συκοφάντησης στα ΜΜΕ, εγκαινιάζεται μια διαδικασία διαρκούς στοχοποίησης του Athens IMC, σε κάθε ευκαιρία και με ποικίλους τρόπους. Οι πιέσεις της αστυνομίας για παύση λειτουργίας του indymedia καθώς και για κατάδειξη των διαχειριστών του μέσου δεν αποδίδουν. Το κράτος επανέρχεται σε μικρό χρονικό διάστημα τον Ιούλη του 2009, μέσω του ΟΤΕ. Τότε ο ΟΤΕ αποστέλλει εξώδικο στο Εθνικό Ίδρυμα Έρευνας και Τεχνολογίας, το οποίο είναι ο πάροχος Internet του ΕΜΠ. Το εξώδικο ανέφερε ότι το ΕΔΕΤ οφείλει να διακόψει εντός 5 ημερών την πρόσβαση του Athens Indymedia στο διαδίκτυο, ενώ περιελάμβανε και απόσπασμα επερώτησης βουλευτή των φασιστών.

Στην ουσία το κράτος μέσω του ΟΤΕ εκβιάζει το ΕΔΕΤ και το ΕΜΠ, για άσκηση παντός νόμιμου δικαιώματος αν δεν εκδιωχθεί το indymedia από το ίδρυμα.

Και αυτή η προσπάθεια αναχαιτίζεται καθώς το Athens Indymedia συνδέεται άμεσα με την κοινωνία και έχει αποκτήσει αποδοχή κοινωνικά αλλά και εντός της πολυτεχνειακής κοινότητας.

Μερικούς μήνες μετά το εξώδικο του ΟΤΕ, τον Νοέμβρη του 2009 ασκείται ποινική δίωξη στην τότε πρυτανική αρχή του ΕΜΠ. Πέντε φοιτητικοί σύλλογοι με ψηφίσματα των γενικών συνελεύσεών τους, δηλώνουν την στήριξη στο εγχείρημα που πρεσβεύει την ελεύθερη έκφραση, την αντιπληροφόρηση χωρίς διαμεσολαβήσεις καθώς και το κοινωνικό κεκτημένο του ασύλου.

Η δίωξη αυτή εκδικάζεται στις 19 Μάη. Εν όψει λοιπόν της τρίτης πράξης της επίθεσης που έχει στήσει το κράτος και οι παρατρεχάμενοί του ενάντια στο Athens IMC και μετά από συνοπτική καταγραφή – υπενθύμιση των γεγονότων που έχουν προηγηθεί, αισθανόμαστε την ανάγκη να τοποθετηθούμε επί του ζητήματος.

Το παγκόσμιο δίκτυο των Indymedia είναι υλοποίηση μιας ιδέας στις κινητοποιήσεις ενάντια στην παγκοσμιοποίηση το 1999 στο Seattle, ως ένα δίκτυο ανταγωνιστικό προς τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, για την από τα κάτω ενημέρωση και επικοινωνία των ακτιβιστών και των κινημάτων.

Το Athens Indymedia, ως μέρος του δικτύου αυτού δημιουργήθηκε το 2001. Στα 10 χρόνια λειτουργίας του συμβάλλει ενεργά στη διάχυση του ανατρεπτικού και ριζοσπαστικού λόγου και σκέψης, στην από τα κάτω ενημέρωση και αντιπληροφόρηση για ένα ευρύ φάσμα θεματικών και γεγονότων. Το Athens IMC, όντας ένας ιστότοπος ανοιχτής δημοσίευσης, επιτρέπει στον καθένα να επικοινωνήσει σε ευρεία κλίμακα την άποψή του αλλά και την οπτική του πάνω σε γεγονότα, μακρυά από τις διαστρεβλώσεις των καθεστωτικών μέσων χειραγώγησης και κατασκευής της κοινής γνώμης.

Το Athens IMC ήταν, είναι και θα είναι στο πλευρό των καταπιεσμένων, των εκμεταλλευόμενων, των ανθρώπων που εξεγείρονται και αγωνίζονται για μια ελεύθερη ζωή. Αυτό άλλωστε είναι πασιφανές αν κανείς ανατρέξει στο περιεχόμενο του ιστότοπου. Από τις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, τις διαδηλώσεις ενάντια στη παγκοσμιοποίηση, τα κινήματα των φοιτητών, τις εργατικές- απεργιακές κινητοποιήσεις, μέχρι τους αγώνες των φυλακισμένων, των πολιτικών κρατούμενων, τα περιβαλλοντολογικά κινήματα, τα κινήματα απελευθέρωσης σε άλλα σημεία του πλανήτη, την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, τις δυναμικές ενέργειες και εν γένει κάθε γεγονός του κόσμου των κινημάτων, του ταξικού αγώνα και των αντιστάσεων ως σήμερα.

Ειδικότερα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη, αναδύθηκε εντονότερα η αναγκαιότητα της αδιαμεσολάβητης και οριζόντιας ενημέρωσης και επικοινωνίας των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στην μετα-δεκεμβριανή εποχή, όπου το κράτος ανασυντάχθηκε και εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην κοινωνία αλλά και στα πιο αιχμηρά κομμάτια της, σημειώθηκε και η πρώτη κρούση για το Athens IMC.

Το Athens Indymedia, σε μια δυναμική και διαλεκτική σχέση με κομμάτια της κοινωνίας, τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από τους αγώνες τους, στους οποίους και συμμετέχουμε.

Έτσι λοιπόν, σε μια εποχή που με δεδομένο ότι η εξουσία δεν έχει πλέον τίποτα να υποσχεθεί, η ένταση της καταστολής απέναντι σε κάθε τι υποκείμενο και δράση που απεργάζεται την ανατροπή, την εξέγερση, την καταστροφή των καπιταλιστικών σχέσεων, είναι το τελευταίο της καταφύγιο. Με μοχλό την οικονομική κρίση των αφεντικών, ως αδιέξοδο και αντίφαση του ίδιου του συστήματος, επιχειρείται η εκ βαθέων αναδιοργάνωση των οικονομικών σχέσεων σε βάρος των εκμεταλλευόμενων, η διάλυση του κοινωνικού ιστού και η βίαιη αναπροσαρμογή της καθημερινότητάς μας υπό ακόμα δυσμενέστερες συνθήκες επιβίωσης.

Θεωρούμε το Athens Indymedia άμεσα συνυφασμένο με τα κομμάτια της κοινωνίας που αγωνίζονται και άρα βάλλεται αλλά και μάχεται όμως μαζί με αυτά. Η εδώ και χρόνια εξελισσόμενη προσπάθεια φίμωσης του Athens Indymedia, είναι η κορυφή του παγόβουνου για τη διεύρυνση του ολοκληρωτισμού, της λογοκρισίας, του κοινωνικού ελέγχου και της καταστολής στο πεδίο του Διαδικτύου. Ταυτόχρονα η προσπάθεια φίμωσης τοποθετείται δίπλα και συμπληρώνει τις κρατικές επιλογές για αντικοινωνικά δημοσιονομικά μέτρα λιτότητας, για λεηλασία του πλούτου που παράγεται από τους εργαζόμενους, για λεηλασία της δημόσιας γης, του περιβάλλοντος, για ρατσιστικές και απάνθρωπες πολιτικές προς τους μετανάστες, για διώξεις, ομηρίες και φυλακίσεις αγωνιστών.

Δεν τρέφουμε αυταπάτες για το ότι στις 19 Μάη το κράτος προσπαθεί να δικάσει την ελεύθερη έκφραση, τον ανατρεπτικό λόγο, την αδιαμεσολάβητη ενημέρωση και να δώσει τη χαριστική βολή στο κοινωνικό κεκτημένο του ασύλου.

Όμως η δύναμη του μέσου είναι οι χιλιάδες του κόσμου που το χρησιμοποιεί καθημερινά, του κόσμου που συμμετέχει στα κινήματα. Επιπλέον η  ιδιαιτερότητα του διαδικτύου καθιστά δυνατό, ακόμα και σε ενδεχόμενο καταστολής να λειτουργεί ξανά σε λίγες ώρες από διαφορετικό σημείο της επικράτειας ή του κόσμου. Το παράδειγμα του wikileaks φανερώνει τη δυσκολία ελέγχου του διαδικτύου.

Απέναντι σε όλα αυτά, ως συλλογικότητα διαχείρισης του Athens IMC συντασσόμαστε με τα κοινωνικά κομμάτια που κατεβαίνουν στους δρόμους διεκδικούν και απαιτούν έναν κόσμο χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση. Προτάσσουμε τους συλλογικούς, αδιαμεσολάβητους από τα κάτω αγώνες για την κοινωνική εξέγερση. Θεωρούμε ότι στη κατεύθυνση αυτή, η αντιπληροφόρηση αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο. Μαζί με τα υπόλοιπα εγχειρήματα έκφρασης και αντιπληροφόρησης, συμβάλλουμε με τον τρόπο μας, από το δικό μας διαδικτυακό οδόφραγμα, στο να πάρουμε την πληροφόρηση στα χέρια μας, στο να καταφέρουμε ένα ακόμα πλήγμα στο γερασμένο, παρηκμασμένο κόσμο της εξουσίας.

Το Athens IMC δεν φιμώνεται, συνεχίζει δυναμικά και κινηματικά!

Συλλογικότητα διαχείρισης του
Athens.indymedia

Εχθές οι προδότες κομμουνιστές, σήμερα οι απολίτιστοι μετανάστες, αύριο οι βρωμιάρηδες εγκληματίες φτωχοί

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα, κάποιες σκέψεις μου με βάση τις εμπειρίες μου σε άλλες χώρες που έζησαν την λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού.

 

 

Είναι εκπληκτικό πως τα λόγια που ακούω από φασίστες και ΜΜΕ, μέχρι μετριοπαθείς ανθρώπους και ακόμη κι αρκετούς αριστερούς είναι ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια που έχω ακούσει σε μεγαλουπόλεις της Λατινικής Αμερικής. Σε χώρες όπου το ΔΝΤ πέρασε και άφησε πίσω του αυτό ακριβώς που θα αφήσει και στην Ελλάδα.

 

Σε πόλεις λοιπόν όπως η Λίμα, η Μπογκοτά, το Μπουένος Άιρες, το Μεξικό, επίσης δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω από το σπίτι σου. Επίσης σε σκοτώνουν όχι για μια κάμερα αλλά για ένα ζευγάρι παπούτσια. Επίσης υπάρχουν τεράστιες περιοχές στις πόλεις μέσα όπου κανείς δεν τολμάει να πατήσει ποτέ…κι όταν λέμε κανείς εννοούμε κανείς από τους “φυσιολογικούς” ανθρώπους…αυτούς τους νοικοκυραίους, που κοιτάζουν μόνον την δουλειά τους, τους “φιλήσυχους” ανθρώπους της μεσαίας και ανώτερης τάξης. Όπου κι αν πήγα, σχεδόν κανείς δεν έχει επισκεφθεί αυτές τις περιοχές διότι “ξέρουν ότι θα τους σκοτώσουν”. Σε αυτές τις γειτονιές ζούν “βάρβαροι άνθρωποι” που δολοφονούν για το τίποτα, πού’ναι “βρώμικοι”, που “δεν έχουν πολιτισμό”….

 

 

Ω ποία έκπληξις όμως…αυτοί δεν έχουν μετανάστες !! Τότε ποίους φοβούνται; Ποίοι είναι αυτοί οι περιθωριακοί που κάνουν τις πόλεις τους κόλαση και που δεν αφήνουν τους φιλήσυχους πολίτες στην ηρεμία τους. Τι κοινό έχουν με τους δικούς μας “βάρβαρους” που σε κάνουν “να μην μπορείς να κυκλοφορείς στην ίδια σου την πόλη”;

Κοινό σημείο αποτελεί η φτώχεια τους· εξαθλιωμένοι, παραπεταμένοι από την κοινωνία και το κράτος σε περιοχές απροσπέλαστες “ασχημαίνουν τις πόλεις μας και τις κάνουν ανασφαλείς”.

 

Κι αυτές οι πόλεις πριν 30-40 χρόνια ήταν σαν την παλιά Αθήνα που πολλοί από εμάς ακόμη θυμούνται. Οι άνθρωποι μπορούσαν να κυκλοφορούν μόνοι τους όποια ώρα της ημέρας ή της νύκτας ήθελαν. Τα παιδιά έπαιζαν μόνα στον δρόμο και η εγκληματικότητα δεν ανθούσε…και ύστερα ήρθε ο νεοφιλελευθερισμός. Η μισή κοινωνία τους εξαθλιώθηκε και ζει εκτός συστήματος, παραπεταμένη στα αζήτητα. Από το άλλο μισό κάποιοι τα κουτσοκαταφέρνουν ενώ το υψηλότερο 5% είναι από τα πλουσιότερα του κόσμου.

 

Οι Αργεντίνοι και οι Περουβιανοί χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια λόγια όταν μιλάνε για τους δικούς τους απόκληρους· τους συμπατριώτες τους. Να τους διώξουμε, να τους σφάξουμε, να τους στειρώσουμε. Λες και είναι στο DNA μιας συγκεκριμένης μερίδας ανθρώπων το νά’ναι κανείς φτωχός και απελπισμένος.

 

Επειδή έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια τους ανθρώπους αυτούς, και τους έχω μιλήσει (κάτι που σχεδόν κανείς από τους ντόπιους κατοίκους αυτών των μεγαλουπόλεων δεν έχει κάνει) μπορώ να σας πω ότι είναι εξοργισμένοι, είναι ταπεινωμένοι και ψυχολογικά καταρρακωμένοι. Ψάχνουν μια διέξοδο να βρουν, ένα αυτί να τους ακούσει να αισθανθούν πως κι αυτοί είναι άνθρωποι. Ήταν συγκλονιστική η εμπειρία κάθε φορά που έμπαινα σε παραγκούπολη. Άνθρωποι μαζεύονταν γύρω μου για να μου μιλήσουν, να μου πουν τα παράπονά τους, το πως αισθάνονται που τους έχουν παραπετάξει σαν τα σκουπίδια της κοινωνίας…και μαζεύονταν να μου μιλήσουν όχι επειδή έβλεπαν κάτι το ιδιαίτερο σε εμένα αλλά επειδή ήμουν από τους “απ’έξω”. Απ’τους ανθρώπους που έχουν ζωή, όνειρα και φιλοδοξίες…και παρ’όλα αυτά δεν τους φοβόμουν και είχα έρθει για να τους ακούσω.

 

 

Η εξουσία καθ’όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας έδινε στους όχλους εξιλαστήρια θύματα και αποδιοπομπαίους τράγους, χώριζε τον λαό σε δεξιούς κι αριστερούς, κόκκινους και κίτρινους, μαύρους και λευκούς, καθαρόαιμους και μπάσταρδους. Όσο αυτοί αλληλοσφάζονταν η εξουσία πλούτιζε και νεμόταν τους καρπούς της δουλειάς του λαού.

 

Σας εγγυώμαι λοιπόν πως ακόμη κι αν απελάσουμε και τον τελευταίο μετανάστη, ακόμη κι αν χτίσουμε θαλάσσια κι επίγεια τείχη γύρω από τα σύνορά μας, σε λίγα χρόνια η εγκληματικότητα και η κοινωνική συνοχή θα βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο σημείο. Μόνο που αυτήν την φορά δεν θά’ναι μετανάστες αυτοί που θα κατηγορούμε και θα φοβόμαστε αλλά Έλληνες, φτωχοί, εξαθλιωμένοι Έλληνες· και μεταξύ τους θά’ναι πολλοί από αυτούς που τώρα συμμετέχουν στα πογκρόμ κατά των μεταναστών. Το πρόβλημα δεν είναι ο εγκληματίας αλλά αυτό που τον κάνει εγκληματία. Η κοινωνιολογία και η πολιτική οικονομία μας το λένε εδώ και δεκαετίες: αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων = αύξηση της εγκληματικότητας. Όμως η κοινωνία μας συνεχίζει να ζει μέσα στην άρνηση, τον φόβο και τις ψευδαισθήσεις. Γιατί ο φόβος είναι η πεμπτουσία του φασισμού.

Πογκρόμ 12ης Μαΐου 2011/Αθήνα

by Nikolaos Gryspolakis

Για τον βαρύτατο τραυματισμό του διαδηλωτή Γιάννη Κ. και την προσπάθεια συγκάλυψης

Ο Γιάννης Κ., ο οποίος αυτή τη στιγμή νοσηλεύεται διασωληνωμένος σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική του νοσοκομείου Νίκαιας έχοντας δεχθεί δολοφονικά χτυπήματα στο κεφάλι από τα ΜΑΤ, είναι ένας από τους χιλιάδες διαδηλωτές που συμμετείχαν στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη. Συγκεκριμένα, σε όλη τη διάρκειά της, όπως και στο σημείο που χτυπήθηκε, στην οδό Πανεπιστημίου, βρισκόταν στο μπλοκ της συνέλευσης αντίστασης και αλληλεγγύης Κυψέλης / Πατησίων.

Απέναντι στα ψεύδη και την προσπάθεια συγκάλυψης από την πλευρά της αστυνομίας, καταγγέλλουμε ότι:

Στην οδό Πανεπιστημίου, ανάμεσα στις οδούς Βουκουρεστίου και Αμερικής, και ενώ η πορεία επέστρεφε από τη Βουλή, η αστυνομία εξαπέλυσε οργανωμένη, συντονισμένη δολοφονική επίθεση με προφανή στόχο τα αυτοοργανωμένα και αντισυναινετικά μπλοκ, τον κόσμο που αγωνίζεται «από τα κάτω». Στο σημείο αυτό περικυκλώθηκαν και χτυπήθηκαν από πολυάριθμες διμοιρίες ΜΑΤ οι συνελεύσεις γειτονιάς (Κυψέλης-Πατησίων, Βύρωνα-Καισαριανής-Παγκρατίου), το σωματείο βάσης των σερβιτόρων-μαγείρων, η συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική αυτοδιεύθυνση, αριστερές και φοιτητικές οργανώσεις κ.α.

Εμείς που πορευόμασταν με τον Γιάννη, κρατώντας μαζί του το πανό της Κυψέλης, βρεθήκαμε σε ασφυκτικό κλοιό των ΜΑΤ που με τα κλομπ ανάποδα χτυπούσαν λυσσαλέα διαδηλωτές και διαδηλώτριες στο σώμα και το κεφάλι, ρίχνοντας πολλούς στο έδαφος, ενώ ταυτόχρονα έκαναν ρίψη δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης μέσα στο πλήθος. Το αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστούν σοβαρά δεκάδες άνθρωποι, πολλοί από τους οποίους διακομίστηκαν σε νοσοκομεία. Ανάμεσά τους και ο Γιάννης Κ. που, αιμορραγώντας στο κεφάλι, απομακρύνθηκε από το σημείο της αστυνομικής επίθεσης με τη βοήθεια άλλης διαδηλώτριας, παρελήφθη από το ΕΚΑΒ και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Νίκαιας, όπου χειρουργήθηκε.

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δίνει μάχη για τη ζωή του, επειδή απέναντι στην εκμετάλλευση, τη φτώχεια και το φόβο που επιβάλλουν τα αφεντικά, απέναντι στην τρομοκρατία τους, απέναντι στην παραίτηση και την παθητικότητα, επέλεξε το δρόμο της συλλογικής αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας. Η μάχη του Γιάννη είναι μάχη όλων μας!

 

Γιάννης Βιδάλης
Κατερίνα Σοφιανού
μέλη της συνέλευσης αντίστασης και αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων

11/5/2011

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη χιλιάδες διαδηλωτές εξέφρασαν την αντίθεση τους στα αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνησης που πλήττουν άμεσα τους εργαζομένους. Ενώ η ληστρική πολιτική της Τρόικας μαζί με την συνεργαζόμενη ελληνική κυβέρνηση ωθεί όλο και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας στην απόλυτη εξαθλίωση και ανέχεια, οι δυνάμεις καταστολής επιτίθονται με λύσσα σε διαδηλωτές.

Στη διαδήλωση της 11ης Μάη και ενώ ένα μεγάλο μέρος της πορείας είχε περάσει το κοινοβούλιο και κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, οι μπάτσοι επιτέθηκαν απρόκλητα και λυσσαλέα σε μπλοκ διαδηλωτών (συνελεύσεις γειτονιάς, εργατικά σωματεία βάσης, αναρχικοί – αντιεξουσιαστές , εξωκοινοβουλευτική αριστερά) ξυλοκοπώντας τους άγρια και ρίχνοντας τόνους χημικών. Περισσότεροι από 100 διαδηλωτές μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία (Νίκαια, ΚΑΤ, Ευαγγελισμός) ενώ 3 υποβλήθηκαν σε χειρουργικές επεμβάσεις.

Ο σύντροφος Γιάννης Κ δέχτηκε δολοφονική επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Χτυπημένος και με αίματα στο κεφάλι άρχισε να απομακρύνεται μαζί με διαδηλώτρια από την Πανεπιστημίου. Κατηφορίζοντας την οδό Αμερικής, στο ύψος της Σταδίου, μπήκαν σε στοά που ήταν παρόντες άνθρωποι που τον είδαν να αιμορραγεί. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε προθανάτια κατάσταση (σύμφωνα με ιατρικό ανακοινωθέν) στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική κλινική σε κωματώδη κατάσταση.

Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο οι επίσημοι μηχανισμοί χειραγώγησης, μαζί με τους απολογητές τους καθεστώτος δίνουν έντονες προσπάθειες προκειμένου να μετατρέψουν τη δολοφονική επίθεση σε «τραυματισμό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες»¨απαλλάσσοντας με αυτόν τον τρόπο τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς (ελληνικό κράτος, δυνάμεις καταστολής).

Η μνήμη της εξέγερσης του Δεκέμβρη γυρίσει σαν τσεκούρι πάνω από τα κεφάλια των κυρίαρχων που τρέμουν μπροστά στο γεγονός μίας νέας κοινωνικής έκρηξης. Παράλληλα οι δυνάμεις καταστολής σε αγαστή συνεργασία με μέλη ακροδεξιών οργανώσεων έχουν ξεκινήσει συντονισμένα πογκρόμ εναντίων πολιτικών χώρων και καταλήψεων (VillaAmalias, Σκαραμαγκά) επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να αποδιοργανώσουν τον «εσωτερικό εχθρό» στέλνοντας μηνύματα τρόμου και φόβου σε όποιον αγωνίζεται.

Σήμερα, 12 Μάη και ώρα 9 καταλάβαμε το χώρο των Προπυλαίων στην οδό Πανεπιστημίου. Ήδη έχουμε μετατρέψει το κτήριο και τον προαύλιο χώρο σε μέτωπο δράσης και αντιπληροφόρησης, ανάχωμα στην κρατική επέλαση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ 11 ΜΑΗ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΔΟΛΟΦΟΝΟ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΟΠΥΛΑΙΩΝ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΜ


Αναρχικοί Αντιεξουσιαστές από το κατειλημμένο έδαφος της Πρυτανείας

ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ. ΦΟΛΑ ΣΤΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ ΤΩΝ ΜΑΤ.

Το κράτος της κυβέρνησης (Μ)Πα(τα)σοκ και τα ένστολα σκυλιά του,   ΜΑΤοκύλησαν την πορεία. Τα κατορθώματα της Ελληνικής Δημοκρατίας σας.

-Ένας 30 χρονος  χαροπαλεύει. Μεταφέρθηκε σε κώμα στο Γ.Κ. Νίκαιας, πάρα πολύ σοβαρά τραυματισμένος στο κεφάλι από χτύπημα με γκλόπ. Χειρουργήθηκε και παραμένει στην Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας

-Μια νεαρή γυναίκα επίσης σοβαρά τραυματισμένη από πολλαπλά χτυπήματα στο κεφάλι χειρουργείται

-Δεκάδες αλλοι/ες τραυματισμένοι/ες με ανοιγμένα κεφάλια, σπασμένα δόντια και ανελέητο ξύλο.

-Πάρα πολλές συλλήψεις και αγριότητες με κλοτσιές στα πλευρά στο κεφάλι και πατήματα με τις αρβύλες  στο στήθος.

-Αναζητήσεις  και καταδίωξη τραυματιών μέσα στα νοσοκομεία από μπάτσους που έψαχναν  ονόματα.

-Έπνιξαν όλο το κέντρο στα δακρυγόνα και τα εμετογόνα.

Εξοπλίζονται και χτυπανε για να καταστειλουν τη κοινωνικη οργη! Αυτη ομως δεν καταστελεται. Αγριευει και θεριευει και ερχεται η ημερα που θα τους καταπιει.

-Πάρα πολλές κρότου λάμψεις και νέα σοδιά δακρυγόνων ενώ έγινε και χρήση νέου δακρυγόνου-κρότου  πολλαπλών εκρήξεων και διασποράς. (*)Εξοπλιζονται με νεας τεχνολογιας βομβιδια διασπορας που προκαλούν οχι μονο πανικο (στους μη “εθισμενους” στη κρατική καταστολή) αλλα και μικροτραυματα -κυρίως εγκαυματα- στα πόδια ή στα χερια… Τα νεα αυτα βομβιδια ειναι μικρες χειροβομβιδες οι οποίες οταν ενεργοποιηθουν βγάζουν καπνούς, λάμψεις και εξι διαδοχικες εκρηξεις. Οι εκρηξεις σημειωνονται σε κοντινα αλλα ακαθοριστα μεταξυ τους σημεια και προκαλούν την αίσθηση (έστω και για μερικά δευτερολεπτα) της μαζικής επίθεσης!

Οι μπάτσοι έδιναν  συμμετοχή κόσμου  8 χιλιάδες για  το ΠΑΜΕ,  6 χιλιάδες  των εργατοπατέρων και 6 χιλιάδων  των άλλων εκτός γραμμές ΓΣΕΕ σωματείων. Στην πορεία ο καθένας/μιαεκανε τους δικούς υπολογισμούς και έβγαζε το δικό του αριθμό.

Ούτε 8 ούτε 50 χιλιάδες…   κάποιοι είπαν για ακόμη μικρότερη μαζικότητα και από της πρωτομαγιάς κάποιοι άλλοι μίλησαν για ακόμη  μεγαλύτερο αριθμό…

Όταν η κεφαλή της πορείας είχε περάσει από τη Βουλή και απλωνόταν τόσο προς την πλατεία αλλά και προς την κάθοδο της Πανεπιστημίου η ουρά της πορείας βρισκόταν στα Χαυτεία και ο κόσμος ακόμη ερχόταν…

Τα πρώτα «Μπάμ» ακούστηκαν λίγο πριν τις 2 όταν μεγάλο τμήμα από τους διαδηλωτές/τριες άρχισε να κατεβαίνει προς Προπύλαια. Ο κόσμος μπροστά στη βουλή δεν άδειασε γιατί έρχονταν συνέχεια… από σταδίου. Όταν το τμήμα με τα σωματεία

Το χτύπημα έγινε στα πλάγια και την ουρά του κομματιού της πορείας στο μπλοκ όπου βρισκόντουσαν τα πρωτοβάθμια σωματεία  ( Συνέλευσης Αναρχικών, λαϊκές συνελεύσεις, πρωτοβάθμιο σωματεία κάποιοι τροτσκιστές και το  μπλοκ του ΕΕΚ και  ανοιχτές συνελεύσεις γειτονιών)

 

Σαρωτική επίθεση των Ματ με απόλυτα δολοφονικές τάσεις. Δολοφονικά χτυπήματα στο κεφάλι με ότι κρατούσαν, γκλοπ, ασπίδες πυροσβεστήρες κλοτσιές με τις αρβύλες… μπουνιές και χτυπήματα κάθετα στο λαιμο και το πρόσωπο με τα γκλοπ.  Χτυπήματα λυσσασμένα με ανάποδα τα γκοπ , κλοτσιές και πατήματα με τις αρβύλες στο στήθος διαδηλωτών.  Έπεσαν άνθρωποι στο δρόμο από τα μανιασμένα χτυπήματα μισολιπόθυμοι. Ποδοπατήθηκαν συλληφθέντες ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ηταν τόσο η αγριότητα που έκανε άλλους ΜΑΤαδες να αντιδράσουν και να σπρώξουν τους συναδέλφου τους που χτυπούσαν με κλοτσιές τους συλληφθέντες . (οι φωτο είναι χαρακτηριστικές με κλοτσιές στα πλευρά και στο στήθος  σε διαδηλωτές στην πανεπιστημίου και στο πεζοδρόμιο δεξιά μπροστά στην τράπεζα. Στη σύλληψη αυτή φορτώθηκε και ένα σακίδιο μαύρο που οι μπάτσοι είχαν βρει στην απέναντι πλευρά πριν τη Βουκουρεστίου. Ο νεαρός που τον είχαν κάτω προσπαθούσε να κλοτσήσει το σακίδιο και φωναζε αυτό δεν είναι δικο μου. Επίσης από τη μέση της πανεπιστημίου μάζεψαν οι μπάτσοι πάρα πολλά σημαιάκια και τσάντες τα οποία τα φόρτωναν στους συλληφθέντες μαζι με πέτρες και μπουκαλια που χόρευαν στον αέρα.  Και όλα αυτά με ρήψη δεκάδων κρότου λάμψης και χημικών νεα εσοδείας από το Αμέρικα.

ΜΕΤΡΟκαθάρματα:  Άνθρωποι που συμμετείχαν στην πορεία έτρεξαν να μπουν στο μετρό του Συντάγματος. Οι υπάλληλοι έσπευσαν να κατεβάσουν ρολά. Όσοι είχαν καταφέρει να μπούν έβλεπαν δικούς τους ανθρώπους να μένουν έξω. Διαμαρτυρήθηκαν και απαίτησαν να ανοίξουν αμέσως οι είσοδοι του Μετρό. Οι υπεύθυνοι όμως του σταθμού με περισσό θράσος και αλαζονεία τους απάντησαν πως, «Έτσι θα σας γαμήσει ο Γιώργος και το ΠΑΣΟΚ».

Μετά από έντονους διαπληκτισμούς και με τους «υπεύθυνους» κλειδαμπαρωμένους στα γραφεία του σταθμού η μία πόρτα άνοιξε.

Τα σκυλιά λυσσάνε περισσότερο όταν τα αφεντικά τους απειλούνται πραγματικά…

Υ.Γ: Εγκλώβισαν την συνέλευση του συντάγματος και  εκατοντάδες ανθρώπους που  έμειναν για ώρες αποκλεισμένοι στα σκαλιά του Συντάγματος από δεκάδες διμοιρίες των ΜΑΤ. Τους εκδίωξαν με ξύλο και χημικά από το χώρο μπροστά στη Βουλή και τους κύκλωσαν  στα σκαλιά του συνάγματος απέναντι.

 

Υ.Γ (2) Εν θερμό και με ψυχή βαθιά….

Μαύρο φίδι που σας έφαγε γουρούνια.

Να παρακαλάτε όρθια χοιρινά να μη πάθει κακό ο 30χρονος σύντροφος που του ανοίξατε το κεφάλι. Δεν θα υπαρχει μερος να κρυφτειται. Θα μπαινετε σε τρυπες και θα σας ξερναει η γη! Αποβρασματα. Θρασυδειλοι που χτυπατε με αναποδα γκλοπ, πυροσβεστηρες και  φυσουνιερες ανθρωπους πεσμένους κάτω ή ανυμπορους να αντιδρασουν. Τσάμπα μάγκες. Λακέδες της Τροϊκας! Τσιρακια. Θα παει η φολα συννεφο κοπροσκυλα! Πνιξατε στο χημικο θανατο μια πορεια 50.000 ανθρωπων
Οι σκατομπατσοι τολμησαν να βγαλουν και ανακοινωση με την οποία μας ενημερωνουν πως θα εξεταστεί το … ενδεχομενο να ευθύνονται αστυνομικοί για τον τραυματισμό του ανθρωπου! Όχι ρε συγχρονοι ταγματασφαλιτες! Αφηστε το… Μη το ψαξετε καθολου. Μονος του πήγε και έπεσε πάνω στο αναποδο γκλοπ του μπατσου ή στη φυσουνιερα του. Αφηστε το… Γνωστο μαγειρεμα. Αλλα να εχετε στο νου σας πως και οι μολοτοφ χανουν το δρομο τους. Ραντεβού στα γουναράδικα που θα σας πάρουμε τα  δικά σας τομάρια.

 

κόκκινοι αντι-ρεπόρτερ

«Ομάδα Αντιπηροφόρησης – Πάντα Παρών»

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΒΑΣΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ

Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της εργασίας δέχεται μια αδιάκοπη επίθεση που έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή αύξηση των εργαζομένων που απολύονται είτε των νέων που αδυνατούν να βρουν κάποια θέση απασχόλησης. Η κατάσταση αυτή ωθεί όλο και περισσότερους εργαζόμενους σε “μαύρες” και με το κομμάτι δουλειές ή στην φτώχεια και την ανέχεια. Αν έχουμε λίγα δικαιώματα ως εργαζόμενοι τότε ως άνεργοι δεν έχουμε κανένα.

Γι’ αυτό το λόγο είναι επιτακτική η ανάγκη για μια συνάντηση όσων νιώθουν πως πρέπει να δράσουν σε ένα πεδίο όπου ενώ φαινομενικά υπάρχουν λίγες δυνατότητες παρέμβασης ανοίγονται πολλοί δρόμοι πέρα από τους καθιερωμένους. Έτσι κάποιοι άνεργοι παίρνουμε την πρωτοβουλία της δημιουργίας μιας κίνησης γύρω από το ζήτημα , όχι για να έχουμε να λέμε άλλα για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός Σωματείου Βάσης Ανέργων, θεσμικά κατοχυρωμένου και ισότιμου με τα πρωτοβάθμια σωματεία εργαζομένων. Μέλη του σωματείου αυτού θεωρούμε πως πρέπει να είναι όλοι οι άνεργοι ανεξαρτήτως από το εάν είναι πλήρως αποκλεισμένοι από την εργασία η καταφέρνουν να συντηρούνται με ευκαιριακές δουλειές ανασφάλιστοι ή μη. Θεωρούμε πως η λειτουργία του σωματείου οφείλει να είναι Αμεσοδημοκρατική , με κεντρικό του όργανο την Γενική του Συνέλευση πλαισιωμένη μόνο από συντονιστικά όργανα.

Σκοπός μας είναι η θραύση της κοινωνικής απομόνωσης και των αδιεξόδων που αντιμετωπίζουν οι άνεργοι μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις απέναντι στα αφεντικά και το κράτος , αδιαμεσολάβητες και μαχητικές , ικανές αν πετύχουν αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης για το κομμάτι αυτό του κόσμου της εργασίας που θεωρείται πια περιττό από αυτή την παράλογη οικονομία.

Παράλληλα θεωρούμε πως είναι αναγκαία η δημιουργία δομών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας μεταξύ των μελών του σωματείου καθώς και η προσπάθεια για την δημιουργία συνεργατικών και αυτοδιαχειριστικών δομών απασχόλησης.

Η απόσυρση των απολυμένων στην αφάνεια, η εξάρτηση των νέων που δεν βρίσκουν δουλειά από τους συγγενείς τους και η αποκοπή με αυτό τον τρόπο από το εργατικό κίνημα είναι ο μοχλός πίεσης των αφεντικών απέναντι σε ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας. Η απάντηση μας πρέπει να είναι η επανασύνδεση με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα μέσω ενός σωματείου μαζικού που θα βασίζεται στις πραγματικές ανάγκες των ανέργων μακριά από συμβιβαστικές και ηττοπαθείς λογικές ή ιδεολογικές και κομματικές περιχαρακώσεις.

Εργαλείο για την προώθηση της δημιουργίας Σωματείου Βάσης Ανέργων είναι η δημιουργία της “Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Ανέργων” που θα αναλάβει την υλοποίηση των απαραίτητων ενεργειών και θα χαράξει όλα τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν. Γι’ αυτό το λόγο καλούμε σε ανοιχτή συζήτηση την Κυριακή 15 του Μάη στις 6 στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου ( Λόντου 6, Εξάρχεια) για την δημιουργία Σωματείου Βάσης Ανέργων τους στόχους, τα αιτήματα και τους τρόπους διεκδίκησης τους.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΕΡΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 3/5/2011

Η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο ένα χρόνο, με την προσφυγή στο ΔΝΤ υπό την πλήρη συνεργασία της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, έχει αρχίσει να δείχνει τα τραγικά αδιέξοδα στα οποία οδηγεί τους εργαζομένους και τους νέους . Οι στρατιές των ανέργων αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς και σ’αυτό το φαινόμενο εξαίρεση δεν μπορεί να αποτελεί η Λάρισα.

Αντιλαμβανόμενοι αυτό το αδιέξοδο εδώ και 2 μήνες συστήσαμε την πρωτοβουλία ανέργων Λάρισας με σκοπό τη συστηματική μας παρέμβαση στην κοινωνία της πόλης .

Υπερασπιζόμενοι αυτή τη λογική αποφασίσαμε για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα μας να συγκαλέσουμε συνέλευση ανέργων στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας τη Παρασκευή 6/5.

Πιο συγκεκριμένα  τη Δευτέρα  2/5 αντιπροσωπεία 2 ατόμων απευθυνθήκαμε στο Ε.Κ.Λ. με σκοπό να μας παραχωρηθεί μια αίθουσα για την πραγματοποίηση της συνέλευσης μας .

Αρχικά απευθυνθήκαμε στον γραμματέα του Ε.Κ.Λ. Γ. Σκόκα ο οποίος κατά την διάρκεια της  συζήτησης, αρνήθηκε κατηγορηματικά να μας παραχωρήσει την αίθουσα, λέγοντας μας ότι θα πρέπει να οργανωθούμε στα σωματεία μας (σημ. οι άνεργοι δεν καλύπτονται από σωματεία), αρνούμενος την ανάγκη οι άνεργοι να έχουν την δικιά τους φωνή.

Στην επισήμανσή μας ότι το Ε.Κ. είναι η στέγη ΌΛΩΝ των ανέργων και ότι τα Ε.Κ. άλλων πόλεων παραχώρησαν αίθουσες για τις ανάγκες των ανέργων , μας απάντησε με πειραγμένο ύφος ότι “εμείς αποφασίζουμε σε ποιόν παραχωρούμε την αίθουσα” , δείχνοντας μας το μονόδρομο της ένταξης στο ΠΑΜΕ ή της παντελούς απόρριψης της παρουσίας μας στο Ε.Κ. Στην επιμονή μας εάν η απόφαση στέκει πολιτικά προκειμένου να υποστηρίξει περαιτέρω την άρνησή του καταφέρθηκε εναντίων 2 μελών – μεταναστών της πρωτοβουλίας ανέργων οι οποίοι ταυτόχρονα είναι μέλη στο σωματείο οικοδόμων και αντιπρόσωποι στο Ε.Κ.

Η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει όταν εμφανίστηκε ο πρόεδρος του Ε.Κ.  Τ. Τσιαπλές ο οποίος εξαρχής  άρχισε να μας «τραμπουκίζει» λεκτικά με εκφράσεις του τύπου: «έξω από το σπίτι μας» , «μην σας ξαναδώ στα μάτια μου» , «δεν θα ξαναπατήσετε το πόδι σας εδώ μέσα».

Στη διαπίστωση μας ότι δεν φέρεται δημοκρατικά ως πρόεδρος του Ε.Κ. απέναντι σε δύο ανέργους που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα μας , μας απάντησε ότι «αυτή είναι η δημοκρατία μου» και ότι «άμα χρειαστεί θα φέρω και τα ΜΑΤ για να σας διώξω από το Ε.Κ.» . Το παραλήρημα του συγκεκριμένου «κυρίου» συνεχίστηκε λέγοντας μας «ποιόν εκπροσωπείται εσείς, δεν εκπροσωπείται κανέναν» , βρισκόμενος εκτός εαυτού.

Προφανώς οι αντιδράσεις των δύο συγκεκριμένων παραγόντων του Ε.Κ. και κυρίως του προέδρου είναι στοχευμένες και αποδεικνύουν τη λογική του κομματικού τους φορέα (ΚΚΕ) ,  για το ζήτημα των κοινών αγώνων εργαζομένων και ανέργων αποτελώντας δυστυχώς τη δεδομένη στιγμή το καλύτερο ανάχωμα για τις επιλογές της κυβέρνησης , αφού κύριο μέλημα τους δεν είναι το σταμάτημα αυτής της επίθεσης , αντίθετα είναι μόνο η λογική της περαιτέρω περιχαράκωσης και του δογματισμού.

 

Είναι  αυτονόητο, αλλά θα το ξαναπούμε, τα σωματεία και τα εργατικά κέντρα δεν είναι «τσιφλίκι» κανενός.

Πρώτα από όλα γιατί δημιουργήθηκαν και συντηρούνται από τις συνδρομές των εργαζομένων (και όχι από χορηγίες κομμάτων), επόμενα όσοι διαχειρίζονται αυτή την περιουσία των εργαζομένων οφείλουν να την χρησιμοποιούν προς όφελος της τάξης,  να  λογοδοτούν στην τάξη και όχι στα κομματικά επιτελεία και να καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους, γιατί είναι προκλητικό το γεγονός πλέον να σπανίζουν οι  προκηρύξεις και  τα  πανώ στις απεργιακές κινητοποιήσεις που φέρουν την υπογραφή του ΕΚΛ, ενώ περισσεύουν αυτές με την υπογραφή του ΠΑΜΕ.

Το κυριότερο όμως είναι ότι τα εργατικά κέντρα δεν πρέπει να είναι μαυσωλεία,  αλλά  χώρος συνεύρεσης και οργάνωσης της τάξης, ζωντανά κύτταρα αγώνα και ενότητας της τάξης στη βάση των συμφερόντων της, «σπίτι» όλων των εργαζομένων χωρίς αποκλεισμούς και όχι κομματικά γραφεία.

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα στο όνομα της πλειοψηφίας ή της «σωστής γραμμής» να διαχωρίζει την εργατική τάξη,  να απαγορεύει και να βρίζει εργαζόμενους, να στοχοποιεί και να επιτίθεται σε όσους έχουν διαφορετική άποψη και αυτό συνέβη για πολλοστή φορά απέναντι στα μέλη της πρωτοβουλίας ανέργων που είναι ενεργά μέλη του σωματείου οικοδόμων,  μετανάστες και εκλεγμένοι και στα όργανα του ΕΚΛ.

Γιατί η κομματική ιδιοτέλεια (από όποιον και αν εκφράζεται) δεν στραγγαλίζει μόνο την δημοκρατία, κυρίως στραγγαλίζει την ταξική αλληλεγγύη και ενότητα και αυτό το πληρώνουμε ακριβά σαν εργατικό κίνημα.

Ο πρόεδρος του ΕΚΛ, «φρέσκος» στη θέση υπέπεσε σε μεγάλο ατόπημα και  ελπίζουμε να το  έχει μετανιώσει.

Εμείς σαν άνεργοι και επισφαλείς εργαζόμενοι ζούμε την δικιά μας κόλαση και δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναλωνόμαστε με όσους δεν μπορούν να καταλάβουν την κατάσταση μας.

Δεν θέλουμε να εκπροσωπήσουμε κανένα, ούτε να μας εκπροσωπήσει κανείς, γιαυτό θα συνεχίσουμε με επιμονή και υπομονή την οργάνωση του αγώνα μας.

Θέλουμε την κοινωνία μαζί μας γιατί πλέον σε κάθε σπίτι υπάρχει και ένας άνεργος.

Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε τα σωματεία εργαζομένων, συνδικαλιστές και όλες τις  παρατάξεις να σταθούν στο πλάι μας και όχι να μας πολεμούν.

Την Παρασκευή στις 6 Μάη στις 7.30μμ,  διοργανώνουμε συνέντευξη τύπου και  συνέλευση στο Εργατικό Κέντρο γιατί είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας και προγραμματίζουμε τις δράσεις μας ενόψει της πανεργατικής απεργίας στις 11 Μάη

ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΤΑ ΚΝΑΤ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤ

Με κάλεσμα των Ματ, απείλησε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, Τασσος Τσιαπλες (στέλεχος του ΠΑΜΕ) , μέλη της πρωτοβουλίας Ανέργων Λάρισας , όταν αυτά άκουσον άκουσον, είχαν το θράσος να του ζητήσουν αίθουσα για την πραγματοποίηση συνέλευσης των ανέργων στο Εργατικό Κέντρο. Πριν επικαλεσθεί τα ΜΑΤ είχε βρίσει και απειλήσει   χυδαία τους  συντρόφους.  Αυτό  βέβαια  αφού  προηγουμένως  είχε  επικαλεσθεί  το  επιχείρημα , ότι  δικό  του  είναι  το  Εργατικό  Κέντρο  και  ότι  θα  το  δίνει  αυτός  σε  όποιον  γουστάρει.  Αξίζει  να  σημειωθεί  ότι  ο  κύριος αυτός  που  εκπροσωπεί  με  την  ευλογία  του  ΠΑΜΕ  ως  Πρόεδρος  του  Εργατικού  Κέντρου  τους  εργαζόμενους,  έχει  να  κάνει  μεροκάματο  από  το 1995   (Δεν  συμπεριλαμβάνω  τα  μεροκάματα που  έκανε  ως  επαγγελματικό  στέλεχος  του ΚΚΕ.