Δήλωση του Σαράντου Νικητόπουλου στον ειδικό εφέτη ανακριτή, στα πλαίσια της απολογίας του για τις πρόσθετες κατηγορίες

25/10/2010

Βρίσκομαι προφυλακισμένος σε ένα υπόγειο με βάση τις εντελώς αυθαίρετες και αστήρικτες κρίσεις και ερμηνείες του μοναδικού μάρτυρα κατηγορίας αστυνομικού Παπαθανασάκη.

Από την πρώτη στιγμή αρνούμαι τις κατηγορίες στο σύνολό τους. Σχεδόν 7 μήνες μετά και ενώ δεν υπάρχουν και δεν έχουν προκύψει (και πώς να γίνει αυτό άλλωστε αφού δεν έχω καμία σχέση με όσα μου αποδίδονται;) στοιχεία –μα ούτε καν ενδείξεις ενοχής- εναντίον μου, με καλείτε για να μου απαγγείλετε συμπληρωματικές κατηγορίες. Αρνούμαι εκ νέου τις κατηγορίες. Αν και θεωρώ ότι πλέον δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία, καθώς όπως αποδείχτηκε περίτρανα στη διαδικασία του εξάμηνου συμβουλίου, απευθύνομαι σε «ώτα μη ακουόντων» και μάλιστα προκατειλημμένων. Έχω πλέον πειστεί ότι στην περίπτωσή μου υπάρχει βιασμός του όποιου «νομικού πολιτισμού», του όποιου «τεκμηρίου αθωότητας», καθώς είμαι εξαρχής στο μυαλό σας «ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Ας είναι:

Η δίωξή μου είναι βαθύτατα πολιτική – φρονηματική και έχει σα στόχο τον ευρύτερο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο, στον οποίο ανήκω, καθώς και όσα κοινωνικά κομμάτια αντιστέκονται. Η δίωξή μου βασίζεται ακριβώς στην ένταξή μου σ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο, στη φιλία μου με το Λάμπρο Φούντα, στην άρνησή μου να δώσω δείγμα DNA, στην άρνησή μου να καταδικάσω εγχειρήματα και μορφές πάλης συνδεδεμένες ιστορικά με τους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες. Η δίωξή μου εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρείας επίθεσης του κράτους στην κονωνία. Αυτού του «ψευδοδημοκρατικού» κράτους που χαρακτηρίζει παράνομη και καταχρηστική κάθε απεργία, που αντιμετωπίζει με τη βία των ΜΑΤ κάθε κινητοποίηση εργαζομένων, που περνάει νύχτα στα θερινά τμήματα της βουλής ειδικές φωτογραφικές διατάξεις που χαρακτηρίζουν «τρομοκρατική» τη συνδικαλιστική δράση, ακόμα και τη συμμετοχή σε μία διαδήλωση…

Λίγη ειλικρίνεια δε βλάπτει κύριοι:

Το ποιος τρομοκρατεί μαζικά τμήματα του πληθυσμού της χώρας με τα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα που λαμβάνει και τη συνεπακόλουθη καταστολή που εξαπολύει κατά πάντων, το γνωρίζει πλέον καλά η κονωνία…

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε λέγεται Σάραντος Νικητόπουλος.

Σαράντος Νικητόπουλος

Προσωρινά κρατούμενος για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

‹‹ Παρβ 187 Α Π.Κ ››

Δημόσια ανακοίνωση σχετικά με τις μαζικές κλήσεις και ανακρίσεις στο πλαίσιο της ‹‹αντι››-τρομο-κρατικής εκστρατείας:

Την ίδια ώρα που παρατείνεται η προφυλάκιση των τριών αναρχικών (Σαράντου Νικητόπουλου, Βαγγέλλη Σταθόπουλου, Χριστόφορου Κορτέση) που κατηγορούνται για συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση ‹‹Επαναστατικός Αγώνας›› χωρίς κανένα στοιχείο, όπως και των τριών αγωνιστών (Παναγιώτας Ρούπα, Νίκου Μαζιώτη, Κώστα Γουρνά) που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την συμμετοχή τους στον ‹‹Επαναστατικό Αγώνα››,

Την ίδια ώρα που ο Κώστας Γουρνάς, βρίσκεται σε προχωρημένη φάση απεργίας πείνας, από 13 Οκτώβρη (με την συμπαράσταση συγκρατούμενων, με απεργίες πείνας και αποχές συσσιτίου), καθώς ο δικαστικός μηχανισμός αρνείται την μεταγωγή του από τις φυλακές Τρικάλων στις φυλακές Κορυδαλλού, κρατώντας τον μακριά από την οικογένειά του,

Την ίδια ώρα που παρατείνεται η προφυλάκιση του αναρχικού Άρη Σειρηνίδη με ένα κατηγορητήριο σαθρό και στηριγμένο στην επιστημονικά αβάσιμη και ταχυδακτυλουργική μέθοδο της ανάλυσης DNA,

Την ίδια ώρα που κράτος και αφεντικά εξαπολύουν την πιο βάρβαρη μεταπολιτευτικά οικονομική και ιδεολογική επίθεση ενάντια στην κοινωνία, έχοντας εξοπλίσει και εκπαιδεύσει έναν τεράστιο αστυνομικό-αντικοινωνικόστρατό,

Οι δικαστικοί καλούν μαζικά για ανακρίσεις ανθρώπους από το κοινωνικό περιβάλλον των προφυλακισμένων, συγγενείς τους και πολιτικά δραστήριους αναρχικούς, χωρίς συγκεκριμενοποιημένο θέμα έρευνας, παρά μόνο μια γενική αναφορά στον ‹‹αντι››-τρομοκρατικό νόμο (‹‹καλούμε… να εξεταστεί ως μάρτυρας για την Παρβ 187 Α Π.Κ››), χωρίς να κατονομάζουν στις κλήσεις και κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων τις επικαλούμενες ενδείξεις προσωπικών γνωριμιών με τους κατηγορούμενους ή σχέσεων με τον Επαναστατικό Αγώνα. Όπως ακριβώς καλούνταν οι αγωνιστές στην ασφάλεια μετά τον εμφύλιο και στην δικτατορία ‹‹δι’ υπόθεσιν τους››.

Οι ανακρίσεις είχαν προαναγγελθεί σε άρθρο της εφημερίδας Το Βήμα, η οποία διεκπεραιώνει κατά συρροή την προπαγάνδα των προβοκατόρικων σεναρίων της ασφάλειας, υπερακοντίζοντας το μεγάλο κομμάτι του δημοσιογραφικού κόσμου που υπηρετεί τα επιτελεία της κρατικής τρομοκρατίας.

Η ανακριτική επιχείρηση επιδιώκει τον εκφοβισμό ενός πολιτικού κινήματος κι ενός κοινωνικού χώρου και την ακτινογράφηση των δεσμών του, των αντανακλαστικών του και της στάσης όσων αγωνίζονται, στην κατεύθυνση της γενικευμένης ποινικοποίησης με βάση τους ειδικούς νόμους και στην κατεύθυνση της διάχυσης της καχυποψίας και του κατακερματισμού. Ενδεικτικό είναι ότι οι ερωτήσεις αφορούσαν τις κοινωνικές σχέσεις, στοιχεία της προσωπικής ζωής και τις πολιτικές απόψεις τωνκληθέντων.

Με αυτό το πλαίσιο επενδύει στον στιγματισμό όσων καλούνται για ανάκριση,

Την ίδια ώρα που συνεχίζονται τα έμμεσα βασανιστήρια στον αναρχικό Σίμο Σεϊσίδη, ο οποίος κρατείται, όντας ακρωτηριασμένος στο ένα πόδι, αφού πυροβολήθηκε πισώπλατα από αστυνομικό, από απόσταση μικρότερη του ενός μέτρου και επιπλέον του προσάπτεται μια υπόθεση του ‹‹αντι››-τρομοκρατικού νόμου επίσης στηριγμένη στην μέθοδο ανάλυσης DNA.

Την ίδια ώρα που οι δολοφόνοι του μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ, ο οποίος βασανίστηκε μέχρι θανάτου στο αστυνομικό τμήμα της Νίκαιας τον Οκτώβρη του 2009, εξακολουθούν να ‹‹εργάζονται›› στα ίδια πόστα.

Την ίδια ώρα που οι εκτελεστές του εργαζόμενου μετανάστη Ν.Τόντι, ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία με δεκαπέντε σφαίρες τον Φλεβάρη του 2010 στον Βύρωνα, κυκλοφορούν ακόμα οπλισμένοι.

Η τρομοκρατία δεν περνάει.

Ορισμένοι από τους κληθέντες ‹‹ως μάρτυρες για την παρβ 187 Α Π.Κ››

Κείμενο απάντησης σε κλήση ειδικού ανακριτή για κατάθεση μάρτυρα σε σχέση με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα

Πριν λίγες μέρες έλαβα και εγώ, όπως πολλοί ακόμα αγωνιστές, κλήση ειδικού εφέτη ανακριτή για να καταθέσω ως μάρτυρας σε σχέση με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.

Πριν από έξι μήνες, κατά τη διάρκεια της κατασταλτικής επιχείρησης υπό τον γενικό τίτλο «εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα» -που είχε σαν αποτέλεσμα τη σύλληψη και προφυλάκιση έξι αγωνιστών-, το κράτος επιχείρησε να διευρύνει το κατασταλτικό του πλαίσιο, στοχοποιώντας και άλλα πρόσωπα, ανάμεσά τους και εμένα.

Στις 14 Απρίλη του 2010, σε δημόσια απάντησή μου στα τρομοσενάρια της αστυνομίας και των ΜΜΕ, είχα αναφέρει: «… όσον αφορά τη «διαρροή» του ονόματός μου σε σχέση με αποτύπωμα που αναφέρεται ότι βρέθηκε σε βιβλίο στο σπίτι του δολοφονημένου συντρόφου Λάμπρου Φούντα, έχω να δηλώσω τα εξής: Πρώτον, δεν συνηθίζω στην καθημερινότητά μου να κυκλοφορώ με γάντια! Και, δεύτερον, η μνήμη του δολοφονημένου αγωνιστή με γεμίζει με αισθήματα τιμής και συγκίνησης για αυτόν, και οργής για τους φονιάδες του. Τέλος, εκφράζω την αλληλεγγύη μου στους συλληφθέντες και σε όλους τους διωκόμενους αγωνιστές. Αν χρειαστεί, θα επανέλθω

Η διαδικασία των ανακρίσεων που εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα κατευθύνεται για μια ακόμα φορά από την Αντιτρομοκρατική, η οποία με βάση υποτιθέμενα «στοιχεία» της έρευνας κατασκευάζει και πάλι σενάρια, δίνοντας τον τόνο σε αυτόν το νέο κατασταλτικό κύκλο. Όπως τον περασμένο Απρίλη, έτσι και σήμερα αυτό που επιχειρείται είναι η ποινικοποίηση των πολιτικών και κοινωνικών σχέσεων ανάμεσα στους αγωνιστές, η ευρύτερη στοχοποίηση και τρομοκράτηση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού κινήματος και η απομόνωσή του από την κοινωνία. Αυτές οι κινήσεις αντανακλούν το φόβο του κράτους για τη δυναμική και τη διεισδυτικότητα των κοινωνικών προταγμάτων του αντιεξουσιαστικού αγώνα, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου, κάθε φωνή που υψώνεται ενάντια στους πολιτικούς και οικονομικούς σχεδιασμούς για την επιβολή ακόμα σκληρότερων όρων εκμετάλλευσης και ελέγχου στην κοινωνία, όπως και κάθε προσπάθεια συνάντησης και αλληλεγγύης ανάμεσα στους επιμέρους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, αντιπροσωπεύουν και μια νέα απειλή για ένα γενικευμένο κοινωνικό ξέσπασμα.

Η άρνησή μου να παρουσιαστώ στον ανακριτή είναι απόρροια της συνολικής πολιτικής μου τοποθέτησης, τόσο απέναντι στη συγκεκριμένη υπόθεση, όσο και απέναντι σε κάθε απόπειρα τρομοκράτησης, φίμωσης και εξουδετέρωσης του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Σε αυτό τον αγώνα, θα με συνοδεύει πάντα η μνήμη των δολοφονημένων συντρόφων που πάλεψαν για έναν ελεύθερο κόσμο, και θα στέκομαι πάντα αλληλέγγυα στο πλευρό των φυλακσιμένων αγωνιστών.

Αλληλεγγύη στους αναρχικούς Χ. Κορτέση, Β. Σταθόπουλο και Σ. Νικητόπουλο που βρίσκονται προφυλακισμένοι αρνούμενοι κάθε συμμετοχή στον «Επαναστατικό Αγώνα», και στους προφυλακισμένους αγωνιστές Π. Ρούπα, Ν. Μαζιώτη και Κ. Γουρνά που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής τους στην οργάνωση.

Λήδα Σοφιανού
26 Οκτώβρη 2010

Ο αγώνας του Banquet δικαιώθηκε

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους εργαζόμενους του Banquet, την περασμένη Παρασκευή, 15/10/2010, υπογράφτηκε συμφωνία μεταξύ της εργοδοσίας και των οκτώ εργαζομένων που είχαν απολυθεί. Στη συμφωνία περιλαμβάνεται η πρόθεση της εργοδοσίας για επαναπρόσληψη, αν και οι ίδιοι δήλωσαν πως δεν επιθυμούν πια να επανέλθουν, η ασφάλιση του Β. Κιτσώνη, η καταβολή όλων των δεδουλευμένων ύψους 55.000 ευρώ, η καταβολή των δικαστικών εξόδων, η αποζημίωση για τους τρεις μήνες ανεργίας, και η αμοιβαία απόσυρση μηνύσεων και καταγγελιών. Η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της εκτιμά ότι «πρόκειται για σημαντική νίκη, μετά από έναν πολύμηνο αγώνα που στηρίχτηκε στην ενεργή δράση της Επιτροπής Αλληλεγγύης και πυροδότησε κινητοποιήσεις σε άλλους χώρους σίτισης». Πιο συγκεκριμένα, η Επιτροπή Αλληλεγγύης στην ανακοίνωσή της αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής: 1) Η εργοδοσία αποδέχεται την επαναπρόσληψη επτά εργαζομένων πλην του Β. Κιτσώνη (οι επτά συνάδελφοι δήλωσαν πως δεν θέλουν να επιστρέψουν για εργασία στο Banquet). 2) Στον Β. Κιτσώνη θα δοθεί ασφάλιση από τον 10/2010 έως 2/2011, ώστε να συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για ταμείο ανεργίας. 3) Για οφειλές δεδουλευμένων θα καταβληθούν στους εργαζόμενους 55.000 ευρώ συν την αμοιβή του δικηγόρου τους. Σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνονται οι αποζημιώσεις απολύσεων, δώρα, επιδόματα που έχουν ήδη εισπράξει (16.970 ευρώ για τους οκτώ συναδέλφους). 4) Ως αποζημίωση για τις ασφαλιστικές εισφορές των τριών μηνών αναστολής λειτουργίας του Banquet το καλοκαίρι συμφωνήθηκε η τρίμηνη σύμβαση από 10/2010 έως 1/2011 για τον ένα συνάδελφο και η πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών στους άλλους έξι συναδέλφους με το ποσό των 7.800 ευρώ. 5) Η εταιρία αποδέχεται την καταβολή 295 ενσήμων σε τρεις συναδέλφους για παρελθόντα έτη. 6) Η εργοδοσία ανακαλεί τις 18 μηνύσεις που κατέθεσε εναντίον δεκαέξι συναγωνιστών και θα ζητήσει την αθώωση για όσες κατηγορίες πάνε αυτεπάγγελτα στο δικαστήριο. Δεν έχει καμία απαίτηση (λόγω ασφαλιστικών μέτρων κ.λπ.) έναντι των εργαζομένων, της Επιτροπής Αλληλεγγύης και συμπαραστεκόμενων σωματείων. Τα αντίστοιχα (ανακλήσεις μηνύσεων) ισχύουν και για την πλευρά των εργαζομένων. Η εργοδοσία θα καταβάλει όλα τα δικαστικά έξοδα που θα προκύψουν για τις παραπάνω διαδικασίες. 7) Ως απόρροια της συμφωνίας, οι εργαζόμενοι θα αποσύρουν τις καταγγελίες/αγωγές ενάντια στην εργοδοσία.

«ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ»

Βράδυ Κυριακής 24/10/2010 λίγο πριν τα μεσάνυχτα, πραγματοποιήθηκε φασιστική επίθεση σε μαγαζί μεταναστών. Τέσσερα οπλισμένα άτομα με πτυσσόμενα γκλοπ και σπασμένα μπουκάλια επιτέθηκαν στους δύο υπαλλήλους και έκλεψαν τα κινητά και το ταμείο του καταστήματος. Ένας από τους δύο υπαλλήλους, χτυπημένος στο κεφάλι, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, ενώ ο ένας από τους επιτιθέμενους ακινητοποιήθηκε και παραδόθηκε στην αστυνομία.

Αρκετοί σύντροφοι κατέφθασαν στον τόπο της επίθεσης, μίλησαν με τους μετανάστες και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Α.Τ. Λάρισας, όπου είχε οδηγηθεί ο φασίστας.

Δεν είναι η πρώτη φορά, που οι νοσταλγοί των ταγμάτων ασφαλείας και της ναζιστικής Γερμανίας επιτίθενται σε μετανάστες. Πριν μια εβδομάδα είχαν σπάσει τις λάμπες του ίδιου καταστήματος και είχαν γράψει φασιστικά συνθήματα με την υπογραφή της Χρυσής Αυγής.

Οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι, δε φέρουν καμιά ευθύνη για την οικονομική κατάσταση της χώρας και σίγουρα στα φοβισμένα για το αύριο πρόσωπά τους δε θα βρούμε γενεσιουργές αιτίες.

Στα πρόσωπα των μεταναστών μπορούμε να αντιληφθούμε τα ίδια συναισθήματα αμφιβολίας και αγωνίας με εμάς για το σήμερα του Δ.Ν.Τ. και τη γενικότερη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου σε εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα δικαιώματα αιώνων.

Οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι, στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι’

Κοινωνική αλληλεγγύη

Ταξική αλληλεγγύη

Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα

Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης