Category: Φυλακές

ACHTUNG ACHTUNG !!!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛ.ΑΣ.

ΤΜΗΜΑ ΔΑΕΕΒ:

α. Είστε αντιεξουσιαστής, αναρχοκομμούνι, αριστεριστής, ανένταχτος με συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες; Με λίγα λόγια ανήκετε και συντάσσεστε με όλους αυτούς τους «άπλυτους», που διασαλεύουν την τάξιν στην κατά τα άλλα ευνομούμενη πολιτεία μας χωρίς λόγο και αιτία; 

β. Είστε κάτοχος αντιασφυξιογόνου μάσκας (για την αντιμετώπιση των δακρυγόνων) συνέπεια της ανωτέρω επιλογής σας;

γ. Έχετε συναντηθεί ποτέ μέρα μεσημέρι σε δημόσιο πολυσύχναστο χώρο με γνωστούς, φίλους και συντρόφους σας (χωρίς να συμβεί οτιδήποτε το αξιόποινο πριν, μετά ή κατά τη διάρκεια της συνάντησής σας);

δ. Έχετε παρευρεθεί ποτέ σε πάρτυ μασκέ έχοντας μάλιστα στην κατοχή σας αποκριάτικη περούκα;

ε. Ενημερώνεστε από τον τύπο και τυγχάνει να έχετε στην κατοχή σας την εφημερίδα «Το Ποντίκι» με δημοσιευμένη προκήρυξη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας;

Αν πληροίτε όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις, τότε συγχαρητήρια

ΚΕΡΔΙΖΕΤΕ:

 1ον. Μια θεαματική σύλληψη από την υπηρεσία μας, που συμπεριλαμβάνει έρευνα στο χώρο κατοικίας σας, απεριόριστη δημοσιότητα γύρω από το πρόσωπό σας, συν δωρεάν παρακολούθηση της νέας κολεξιόν κουκούλας των σωμάτων ασφαλείας κατά τη διάρκεια της ανάκρισης.

2ον. Την παραπομπή σας στην «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» με ένα βουνό άρθρα και σχεδόν όλο τον ποινικό κώδικα στην πλάτη σας… Από εκεί και πέρα βγάλτε άκρη.

Και 3ον και καλύτερο: Την προφυλάκισή σας, με συνοπτικές διαδικασίες, σε ένα υπέροχο, ευάερο και ευήλιο υπόγειο κελί στις φυλακές Κορυδαλλού.

Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι – ύποπτοι όπως τηλεφωνήσουν στο 170 ή στο 1971, για να μας βγάλουν από τον κόπο και να εμποδίσουν περαιτέρω γελοιοποίηση των κατηγορητηρίων και της υπηρεσίας μας. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ ΟΜΩΣ

Σχεδόν έξι μήνες μετά τη σύλληψή μου παραμένω προφυλακισμένος στις ειδυλλιακές συνθήκες των ελληνικών φυλακών, καθώς η αίτηση αποφυλάκισής μου απορρίφθηκε, ακριβώς για τους παραπάνω αστείους λόγους. Με λίγα λόγια, η δίωξή μου είναι καθαρά πολιτική και εντελώς φρονηματικού τύπου και βασίζεται στο γεγονός ότι είμαι αναρχικός-αντιεξουσιαστής με συνεχή παρουσία στους κοινωνικούς αγώνες, καθώς και στο ότι όλα αυτά τα χρόνια (πάνω από 16) της δραστηριοποίησής μου είχα την τύχη να γνωρίσω και να συνδεθώ φιλικά με τον υπέροχο άνθρωπο και αγωνιστή Λάμπρο Φούντα.

ΠΕΡΑΝ ΤΟΥΤΟΥ, ΟΥΔΕΝ: Γιατί προφανώς όσοι κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις με αντιασφυξιογόνες μάσκες, διαβάζουν «Το Ποντίκι» και άλλες εφημερίδες, συναντιούνται με φίλους και συντρόφους τους και κατέχουν αποκριάτικες περούκες, δεν προκύπτει από πουθενά ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα ή άλλων οργανώσεων.

Ως αναρχικός δεν είχα ποτέ αυταπάτες περί «δικαιοσύνης» και «νομικού πολιτισμού» και αυτό επιβεβαιώνεται ανατριχιαστικά το τελευταίο χρονικό διάστημα πάνω στη ζωή μου. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι θα κάτσω μοιρολατρικά να υπομείνω την κατάσταση, στην οποία με οδήγησαν οι μπάτσοι και η πολιτική τους ηγεσία. Αυτή, δηλαδή, η εξουσιαστική κλίκα που μέσα από μεγαλοστομίες του στυλ «κοινωνική δικαιοσύνη», «αντιεξουσιαστές στην εξουσία», «αγώνας να σώσουμε τη χώρα» κλπ., οδήγησαν την κοινωνία στη μέγγενη του Δ.Ν.Τ., αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα την καταστολή και βυθίζοντας σε ένα όλο και πιο ζοφερό μέλλον τα αδύναμα κοινωνικά κομμάτια, προς όφελος των καπιταλιστών και των οικονομικών συμφερόντων τους.

ΤΟ ΤΕΙΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ

Πρέπει να σπάσει σε όλα τα επίπεδα μέσα από αγώνες. Η αλληλεγγύη στους φυλακισμένους αγωνιστές είναι μόνο ένα από αυτά τα επίπεδα και προσωπική μου άποψη είναι ότι  δεν πρέπει να τη βλέπουμε με εσωστρέφεια και διαχωρισμένα από την τωρινή κοινωνική κατάσταση.

 

Σαράντος Νικητόπουλος

Στ΄ πτέρυγα, φυλακές Κορυδαλλού

Σεπτέμβρης 2010

 Υ.Γ.1  Προς τον πρωθυπουργό της τρόικας και του Δ.Ν.Τ.: Όχι άλλη «αντιεξουσία», μπουχτίσαμε….

Υ.Γ.2  Προς τον υπουργό Δικαιοσύνης: Τα θερμά μου συγχαρητήρια για τις φυλακές σας… Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Μπράβο, συνεχίστε έτσι.

Κρατούμενοι κοιμούνται στο πάτωμα, ασθενείς κάνουν… ταξίδι για να τους δει γιατρός, τουαλέτες χωρίς πόρτες ή φως… Τριτοκοσμικές και απάνθρωπες παραμένουν οι συνθήκες διαβίωσης και περίθαλψης στις φυλακές της χώρας. Οι φωτογραφίες που παρουσιάζει αποκλειστικά το «Εθνος της Κυριακής» είναι αποκαλυπτικές για τις εικόνες ντροπής που επικρατούν στα σωφρονιστικά ιδρύματα: υπερπληθυσμός, συνθήκες ασφυξίας και εγκατάλειψης μετατρέπουν τα κελιά σε αποθήκες ψυχών… Στο μοναδικό νοσοκομείο εντός φυλακής, στον Κορυδαλλό, 12 ασθενείς νοσηλεύονται σε ένα δωμάτιο, χωρίς στοιχειώδεις όρους υγιεινής, ιατρικής περίθαλψης και… χώρου για να κινηθούν.

Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στο τέλος Αυγούστου, με τη βοήθεια του πρώην κρατουμένου Παναγιώτη Γεωργιάδη και τη στήριξη της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, που εδώ και χρόνια δραστηριοποιείται για συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης στις φυλακές.

«Οι τριτοκοσμικές συνθήκες που καταγράφουν οι φωτογραφίες αποτελούν ένα μικρό δείγμα», δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο πρώην κρατούμενος Π. Γεωργιάδης. Ο Π. Γεωργιάδης βρέθηκε προφυλακισμένος με 100 εντάλματα, αποφάσεις και βουλεύματα που αφορούσαν κλοπές αυτοκινήτων. Στην πορεία, τα 96 κατέρρευσαν, αφού αποδείχτηκε ότι αφορούσαν άλλους με ίδιο όνομα και επώνυμο, με διαφορετικό όμως πατρώνυμο και όνομα μητέρας! Κατάφερε να αποφυλακιστεί πριν από τέσσερις περίπου μήνες. Τα τέσσερα εντάλματα, που ακόμη εκκρεμούν, καθυστερούν στην εξέταση της αίτησης ταυτοπροσωπίας που ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί.

Υπνος στο πάτωμα
Κατά τα 9 χρόνια της κράτησής του, ο κ. Γεωργιάδης υπέστη περισσότερες από 100 μεταγωγές, με αποτέλεσμα να έχει δει την κατάσταση στις περισσότερες φυλακές της χώρας. Οι περισσότεροι κρατούμενοι, περιγράφει, κοιμούνται στο πάτωμα γιατί τα στρώματα είναι βρώμικα και έχουν κοριούς και άλλα… ζωύφια. Δραματικές είναι οι συνθήκες, ειδικά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. «Ξέρετε πόσες φορές είχα σκεφτεί ότι δεν θα καταφέρω να επιβιώσω από τη ζέστη μέσα στη φυλακή; Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική. Ούτε σκούπες ούτε σφουγγαρίστρες ούτε απορρυπαντικά μας έδιναν για να καθαρίσουμε. Στο δε νοσοκομείο και να πεθαίνεις, δεν έρχεται γιατρός από πάνω σου. Πρέπει να περπατήσεις έναν μακρύ διάδρομο για να σε δει γιατρός -δεν μπαίνουν όχι τόσο από φόβο όσο από σιχασιά…», μας λέει.

Ο μακρύς διάδρομος αποτυπώνεται καθαρά στις φωτογραφίες, όπως επίσης και ο υπερπληθυσμός στο νοσοκομείο. Οι ασθενείς με καροτσάκια αναγκάζονται να μεταφέρονται από κρεβάτι σε κρεβάτι για να φτάσουν στο σημείο που μπορούν να επιβιβαστούν σε αναπηρικό… Ελλείψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού συμπληρώνουν το σκηνικό της ντροπής.

«Σκουπίδια παντού, τουαλέτες που αποτελούνται από μια… τρύπα μόνο, που δεν καθαρίζονται και δεν έχουν καν πόρτα!», περιγράφει η Ιωάννα Δρόσου από την Πρωτοβουλία για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. «Πάγιο αίτημα των κρατουμένων είναι να υπάγεται το νοσοκομείο Αγιος Παύλος στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Παρά το γεγονός ότι πριν από δύο χρόνια, πέρασε με νομοσχέδιο το νοσοκομείο να υπάγεται στο ΕΣΥ, στην πραγματικότητα αυτό δεν έχει ισχύσει ακόμα», εξηγεί.

ΑΔΕΙΕΣ
Ενας θεσμός που τείνει σιγά σιγά να εκλείψει

Μετά και την προσπάθεια του γνωστού κρατουμένου Βαγγέλη Πάλλη το περασμένο Σάββατο να βάλει τέλος στη ζωή του επειδή έλαβε ακόμη μία αρνητική απάντηση στην αίτηση για άδεια που είχε υποβάλει, το θέμα των αδειών των κρατουμένων επανέρχεται στο προσκήνιο.

«Ο θεσμός των αδειών είναι ο σημαντικότερος δίαυλος επαφής των κρατουμένων με τον έξω κόσμο και συμβάλλει στην κοινωνική επανένταξη. Με τη δικαιολογία της ”κακής χρήσης άδειας” και την αναγωγή των εξαιρέσεων σε κανόνα, ο θεσμός τείνει να εκλείψει. Κι όμως, από την εφαρμογή του μέχρι σήμερα προκύπτει ότι ένα μικρό μόνο ποσοστό κρατουμένων, που δεν υπερβαίνει το 4%, κάνει κακή χρήση της άδειας» τονίζει η «Πρωτοβουλία».

Πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως ο Ν. 3772/09 που ψηφίστηκε επί υπουργίας Δένδια, αυστηροποιούν την πρακτική χορήγησης αδειών σχετικοποιώντας και τα κριτήρια, με αποτέλεσμα, όπως λένε τα μέλη της «Πρωτοβουλίας», οι άδειες να περικόπτονται αναίτια ή και αναιτιολόγητα ή με τυπικές αιτιολογίες. Παραμένει επίσης το πρόβλημα των καταδικασθέντων με βάση τον νόμο περί ναρκωτικών, καθώς με την τροπολογία του Ν. 3811/09 αυτοί εξακολουθούν να αποκλείονται από ευεργετικές διατάξεις, όπως η χορήγηση άδειας και η μεταγωγή σε αγροτικά καταστήματα μετά την έκτιση του 1/5 της ποινής.

ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ

Πηγή: ethnos.gr

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ

«Με το καλημέρα, βγάλε το σώβρακο, κάτσε κάτω, γύρνα, σκύψε, βήξε, ο απόλυτος εξευτελισμός». Ο κρατούμενος Δ. Προεστός περιγράφει τον τρόπο που γίνεται ο έλεγχος για την εισαγωγή ναρκωτικών στις ελληνικές φυλακές. Ντροπή και φρίκη…

Πρωτομπήκε στη φυλακή το 1984, βγήκε το 1994 και ξαναγύρισε το 1995, οπότε και κρατείται μέχρι σήμερα με ισόβια κάθειρξη. Συνολικά, αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει εννέα χρόνια πειθαρχείο: «Πειθαρχείο, βρόμικο κατουρημένο στρώμα, δεν τρως, δεν πίνεις νερό, δεν καπνίζεις. Σε έχουν σε ένα τσιμεντένιο κλουβί δεμένο με χειροπέδες», θυμάται.

«Μου “ξέσκισαν” την ψυχή»

Φυλακή Διαβατών. Τότε «ήμουν δεμένος στο πειθαρχείο για ενάμιση μήνα. Είχα φάει πολύ ξύλο. Κατούραγα και έκανα την ανάγκη μου στο στρώμα που κοιμόμουν. Εβγαλα την χρυσή και αρρώστησα από ηπατίτιδα. Αρχιφύλακας Μήτσιος και διευθυντής Ευτυχίδης, αφού με είχαν σκοτώσει στο ξύλο, θυμάμαι να με παρακαλούν να βγω από το πειθαρχείο και να με πάνε στο Λοιμωδών στη Θεσσαλονίκη, για να μην πεθάνω».

Για τον Προεστό υπάρχουν περιστατικά που του έχουν «ξεσκίσει» την ψυχή, όπως λέει χαρακτηριστικά. «Ακραία περιστατικά μόνον με κάποιους υπαλλήλους υπάρχουν στο μυαλό μου και συνέβαιναν εκεί που δεν υπήρχε “τρίτο μάτι”… απομόνωση, μποντρούμια, καθηλώσεις, σταυρός, βασανιστήρια, εξευτελισμός»…

Ενας άλλος κρατούμενος, ο Γ. Μάκης, καταγγέλλει: «Μπροστά σε οκτώ υπαλλήλους μού ζητήθηκε να γυρίσω, να σκύψω και να βήξω (γυμνός). Εγώ το αρνήθηκα γιατί ένιωσα ότι προσβάλλεται και θίγεται η αξιοπρέπειά μου και, με βάση τον σωφρονιστικό κώδικα, είναι δικαίωμα του κάθε κρατούμενου να αρνηθεί οτιδήποτε μειώνει και θίγει την αξιοπρέπειά του». Ψιλά γράμματα για κάποιους…

Δεκάδες είναι οι επιστολές που έχουμε λάβει από κρατούμενους σε όλες τις φυλακές της χώρας. Ανθρώπινες ιστορίες αραδιασμένες σε τέσσερις κόλλες χαρτιού με μπλε στυλό. Ανθρωποι που για τον οποιονδήποτε λόγο καταδικάστηκαν και σήμερα κρατούνται. Φαίνεται, όμως, πως η απόδοση ευθυνών σταματάει με το που ακουστεί ο ήχος και η σιδερένια πόρτα της φυλακής ανοίξει. Μετά, δεν υπάρχει απόδοση ευθυνών παρά μόνον για τους κρατούμενους.

Και όταν δεν κρατείται ισορροπία, με δεδομένο ότι πολλές κοινωνικές υπηρεσίες είναι διαλυμένες, το παιχνίδι γίνεται επικίνδυνο και ξαναγυρνά ζητώντας εκδίκηση στην ίδια την κοινωνία. Γι’ αυτό το θέμα των φυλακών πρέπει να μας αφορά όλους.

Αρκετοί κρατούμενοι μας καταγγέλλουν ότι ακόμη και το ευεργέτημα των ημερομισθίων παρέχεται «για να εξυπηρετούνται κάποιες ιδιαίτερες ισορροπίες μέσα στις φυλακές».

Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις ο εσωτερικός μηχανισμός της κάθε φυλακής ξεπερνά ακόμη και την ισχύ του αρμόδιου υπουργείου. «Η γραμματεία της φυλακής επηρεάζει ακόμη και τα συμβούλια εφετών με τον τρόπο που παρουσιάζει τα θέματα και τις υποθέσεις και όλα αυτά δημιουργούν μια περίεργη και πολλές φορές άνομη συμπεριφορά και σχέση», μας λένε.

«Ρουσφέτι», όμως, φαίνεται πως θεωρείται ακόμη και η μεταγωγή στις αγροτικές φυλακές. Κυριολεκτικά άπιαστο όνειρο για κάποιους. Ενώ στα περισσότερα σωφρονιστικά καταστήματα επικρατεί υπερπληθυσμός, υπάρχουν αγροτικές φυλακές που είναι «άδειες» και θα μπορούσαν να δεχθούν κρατούμενους.

«Και αυτή η κατάσταση διαιωνίζεται διότι κανείς υπουργός Δικαιοσύνης μέχρι σήμερα, ακόμη και να έχει τη βούληση -που είναι σπάνιο- δεν έχει τη δύναμη να τα βάλει με το κατεστημένο των φυλακών», επισημαίνει κρατούμενος τα στοιχεία του οποίου είναι στη διάθεση της εφημερίδας.

Πηγή: enet.gr