Ήταν κάποτε μια φορά
Σε τόπους ξένους , σε μέρη μακρινά
Μια καρδιά αγέρωχη, δυνατή
Γεμάτη πείσμα , καλή μα σκληρή
Ανεξάρτητη , λεύτερη /με χαρίσματα πολλά
Ευαισθησίες , συναισθήματα / καλή καρδιά
Που πολλοί προσπάθησαν να ανοίξουν / μα έμενε απόμακρα κλειστή
Μέχρι μια στιγμή
Που στα μέρη αυτά
Ξεπρόβαλε από το πουθενά
Μια άσχημη γριά μάγισσα / την πήρε αγκαλιά
Την κράτησε ζεστά , τρυφερά
Της ψιθύρισε λόγια κρυφά
Τόσο απλά, μα τόσο δυνατά
Ένα ξόρκι αγάπης / ελευθερία
Λέξεις απλές με ουσία
ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ
ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ
Η καρδιά σπαρτάρισε ξαφνικά
Άρχισε να ζεσταίνει και να ανοίγει
Φτερούγισε για πρώτη φορά
Μια λάμψη βγηκε από το πουθενά
Η γριά μάγισσα άρχισε να φεγγοβολά
Να αλλάζει όψη , να ομορφαίνει
Και μια όμορφη κοπέλα πλέον να την κρατά
Πριν φύγει της ψιθυρίζει ξανά
Πλέον μείνε εσύ
Με μια προτροπή
Χαμηλά μην πετάς
Το φως του ηλίου να κοιτάς
Θα σε ζεσταίνει να σε καλά
Δίνοντας της ένα φιλί
Της εκμυστηρεύτηκε είσαι για πολλά
Και χάθηκε στον ορίζοντα εκεί
Η καρδιά δεν κατάλαβε πολλά
Μα τα κράτησε μέσα της καλά
Άρχισε να ηρεμεί
Να αλλάζει, να γαληνεύει
Να καλλιεργεί τα χαρίσματα
Τις ευαισθησίες , τα συναισθήματα
Οι χειμώνες πέρασαν
Η άνοιξη ερχόταν
Η καρδιά άρχισε να ανθεί
Βάσεις να οικοδομει
Ρίζες να απλώνει και να ζει
Αυτή αγέρωχη εκεί
Άρχισε να γίνετε αγαπητή / για πρωτη φορα
Και ξάφνου, από το πουθενά
Ηρθε και την βρήκε μια κοπελιά
Της έδωσε αγάπη , την πήρε αγκαλιά
Της γνώρισε τον έρωτα
Την έκανε ερωτευμένα να την κοιτά
Ασυναίσθητα θυμήθηκε τα λόγια από παλιά
Θυμήθηκε τι είπε η μάγισσα η γριά
ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ
ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ
Τα ακολούθησε πιστά
Ο καιρός πέρασε ήτανε καλά
Ερωτευμένη, να ζει και να κοιτά
Μέχρι μια σκοτεινή και κρύα βραδιά
Προδοθηκε από φίλους / και την κοπελια
Η καρδιά έσπασε σε κομμάτια
Άρχισαν να τρέχουν / πόνο τα μάτια
Κι όμως δεν μίσησε και συγχώρεσε πια
Γιατί είχε μάθει πρώτα να αγαπά
Κλείστηκε μέσα της ξανά
Τον κόσμο γύρισε όλο πια
Μα η γριά μάγισσα πουθενά
Έψαχνε να βρει την ζεστασιά
Να την πάρει ξανά αγκαλιά
Να της πει λόγια όπως παλιά
Να νιώσει αγάπη και όχι πόνο πια
Ένα κρύος αέρας να την ζώνει
Τα δάκρυα να παγώνουν
Πλέον αγάπη να μην νιώθει
Όλα όσα βλέπει να την πληγώνουν
Βαθιά να την παγώνουν
Ακόμα και όταν ξυπνά
Θυμάται , και την ξανά πληγώνουν
Όσο και να δίνει ζεστασιά
Ο πάγος να έχει παχύνει
Να μην λιώνει
Σκληρός και να την παγώνει
Να την πιέζει και να την ματώνει
Πλέον να κείτεται εκεί
να μην νιώθει στιγμή
απόμακρη , σκληρή
άψυχο σώμα νεκρή
ακίνητη ψάχνοντας για αγκαλιά
τα χείλη παγωμένα ξερά
ματιά ορθάνοιχτα με δάκρυα παγωμένα πια
αντηχούν τα λόγια της γριάς μάγισσας ειρωνικά
ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ
ΝΑ ΝΟΙΑΖΕΣΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ
ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΟΛΩΝ ΤΟ ΚΑΛΟ
ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ , ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΠΙΣΩ
