Download Αφιέρωμα (.pdf)
Αφιέρωμα Online (@ scribd.com)
Εδώ και καιρό υπήρχε η σκέψη να κάνω κάποιο αφιέρωμα για καλλιτέχνες που μου αρέσουν ή έχω δεθεί με το έργο τους, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχε ο χρόνος και η διάθεση να πιαστώ και να ασχοληθώ με κάτι που κατά βάση χρειάζεται οργάνωση και αναζήτηση στοιχείων. Έτσι το είχα αφήσει μελλοντικά ανοικτό ώστε να γίνει κάτι…
Στις ιδέες για ποιον καλλιτέχνη θα έκανα ένα αφιέρωμα, ήταν αρκετοί ,αλλά δυστυχώς και πάλι με πρόλαβε ο χρόνος ,ή πιο σωστά διατυπωμένα, με πρόλαβαν τα γεγονότα.
Και τι εννοώ;
Μα φυσικά την είδηση του θανάτου του Λάκη Καραλή.
Ο Λάκης ήταν ένας από τους καλλιτέχνες που μου είχαν κεντρίσει την περιέργεια με τον στίχο του, αλλά και την κριτική του μέσα από αυτόν στο γραφειοκρατικό ΚΚΕ αλλά και γενικότερα στην αγκυλωμένη αριστερά μέσα στους συμβιβασμούς της μεταπολίτευσης.
Ένας Λάκης Καραλής που λοιδορήθηκε από το ΚΚΕ αλλά και κατηγορήθηκε μέχρι και τις μέρες μας ως προβοκάτορας, και όλα αυτά επειδή είπε τα πράγματα με το άνομα τους (διότι βλέπεις η αλήθεια είναι σκληρό πράγμα και βλάπτει όσους θέλουν να κρύβονται μέσα στην “ορθοδοξία” τους αποφεύγοντας να κάνουν τον λόγο τους πράξη, να Επαναστατήσουν). Αυτός ήταν και ένας άλλος λόγος να ασχοληθώ περισσότερο μαζί του και όχι απλά να ακούσω τα κομμάτια του, αλλά να ενδιαφερθώ για να μάθω πράγματα περί αυτού.
Δυστυχώς όσα στοιχεία κατάφερα να βρω ήδη περιέχονταν στο έντυπο βιβλιαράκι από το δίσκο στο “supermarket” που επανακυκλοφόρησε τον προηγούμενο χρόνο, έτσι αποφάσισα το αφιέρωμα στο Λάκη Καραλή να γίνει ουσιαστικά ένα αφιέρωμα του Λάκη μέσα από το δίσκο του και όσα περιέχονται σε αυτόν, όσα περισσότερα κατάφερα να βρω είτε ως κείμενο είτε ως φωτογραφικό υλικό υπάρχει στις σελίδες που παρουσιάζετε και στις οποίες υπάρχει και η πηγή όπου το βρήκα.
Ουσιαστικά είναι ένα φωτογραφικό αφιέρωμα μέσα από κείμενα , στίχους και φωτογραφίες τόσο του Λάκη Καραλή αλλά και του Κοροβέση , όσο και του Βότση και των παραγωγών της επανέκδοσης του δίσκου του. Με λίγα λόγια είναι ένα αφιέρωμα κολλάζ του Λάκη Καραλή μέσα από τον δίσκο του.
Καλό ταξίδι Λάκη,
Να μας βλέπεις από κει πάνω και όταν ξεφεύγουμε ρίχνε κανένα τραγουδάκι ώστε να βρίσκουμε πάλι το δρόμο μας
ΚΙΚΟ
02/07/2009
{Η ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΛΑΚΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ} ήταν 9 ΟΚΤΩΒΡΗ 2008
***΄Ακου! Φτύσε την οργή απ΄τα στήθεια,
κι ίσως μάθεις μιάν Αλήθεια!!!
Διώξε την πίκρα μακριά σου,
που σου σφίγγει την μιλιά σου.
Εκεί, στο παραθύρι,
Μην κάνεις χαρακίρι!
Αγγιξε το φεγγάρι
και κάν΄το μαξιλάρι..
Μονάχος στον Πλανήτη,
Κάνε τον Κυβερνήτη.
Οπλίσου μ΄άλλο πείσμα
και φύγε απ΄το “Πλήγμα”!…
Η Δύναμή Σου,
Λευκή, Αστραπή Σου!…
**Αγάπησε το Σώμα,
και μην το κάνεις…
“ΠΤΩΜΑ”!!!!….
ΣΕ ΦΙΛΩ Η ΑΔΕΡΦΟΥΛΑ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
“Η ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΑΛΗ ΜΟΥ “περί τόνου στα τραγούδια” ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ.΄ΗΤΑΝ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2008.
***Είσαι ο Καραλής,
ο Μεγάλος Μερακλής!
Ασφαλώς και Ντερτιλής…
Ομως περιμένω,
ίσαμε και πέντε χρόνια,
να μου βρείς τον τόνο,
σαν αηδόνα!!!
Ξέρω είμαι μιά ρομαντική…
Που της…πέφτει το…βρακί!!!
ΦΙΛΙΑ ΑΔΕΡΦΟΥΛΗ ΜΟΥ.ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
{ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΗ ΑΔΕΡΦΟ ΜΟΥ ΛΑΚΗ ΚΑΡΑΛΗ}.ΗΤΑΝ 14 ΜΑΡΤΗ 2007.
***΄Οταν η καρδιά σου,
θα έχει Γιορτή,
Σε όλη την Πλάση
θα πέσει Σιγή!!!
*Και από κάπου μακριά,
ήχος θα ηχήσει,
μιά λάμψη μαγική
Εσένα θα Φωτίσει.
Το πρόσωπο Τούτο,
Διπλά θα Υμνήσει,
Εκεί θα Στέκεις Ορθός!!!
Γιατί είσαι και ΘΑ΄ΣΑΙ
“Ο ΝΕΟΣ…ΘΕΟΣ!!!”.
Με αφοσίωση ΤΟ ΔΕΣΠΟΙΝΑΚΙ.
Αγαπημένο μου, περιστέρι, αδερφούλη μου, μπήκε ο Αύγουστος, μωρό μου. ΄Ηθελα να σου πω, πως αγόρασα ένα DVD του Jacques Brel και πως θα ήθελα να το ακούγαμε μαζί…΄Ισως να με πείραζες πάλι, να μ΄έκανες να νευριάσω -όπως συνήθιζες τόσα χρόνια να με πειράζεις συνεχώς για να γελάς-…Λάκη μου, Αύγουστος….Πολύ διαφορετικός για όλους μας… Πιο πολύ για μένα…Δεν μπορώ να σε φαντάζομαι ξαπλωμένο κι΄ακίνητο…Αχ ο Αύγουστος του 2009 με κάρφωσε, με συνέτριψε…Πού να είσαι τώρα Αγόρι μου?…Πώς θα τραγουδήσω τον 15Αύγουστο, στη γιορτή μου?…Γιατί δε σηκώνεσαι? Γιατί σε έβαλαν Λάκη μου εκεί?…Στο Χαλάνδρι…Γιατί?…Και γιατί να έχεις τάφο, ΕΣΥ ΕΝΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΕΤΟΣ?….Δεν έπρεπε Λάκη μου, να σε βάλουν σε τάφο…΄Επρεπε να πάρουμε την στάχτη σου, και να την ρίχναμε με κόκκινα πέταλα τριαντάφυλλων στις θάλασσες, Λάκη μου…Κι΄όχι να είσαι κλεισμένος εκεί…Σε λίγες μέρες 9 του Αυγούστου, οι Ορθόδοξοι κάνουν Μνημόσυνα….Μαζεύονται και λένε βλακείες, και κοιτάνε, τί ρούχα φοράνε, ρε γαμώτο…Εμένα δεν μ΄αρέσει αδερφούλη μου…ΟΧΙ. ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΕΚΕΙ…Λοιπόν, ποιός ο λόγος και όλη η φασαρία?…Εγώ, η μικρή σου αδερφή Δέσποινα, άλλο Μνημόσυνο θα κάνω για ΣΕΝΑ ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΔΑΣΚΑΛΕ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ…
΄Ισως σταθώ μπροστά στη Θάλασσα και θα σε φωνάξω…΄Ισως ταξιδέψω σε διαδρομή γεμάτη πλατάνια, και κεί θα σε βλέπω…Στα πλατάνια που λάτρευες και που ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΕΝΑ ΑΠ΄ΑΥΤΑ ΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΙΖΟΥΝ ΔΡΟΣΙΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗ…
΄Ισως, εμπνευστώ Λάκη μου, να σου γράψω ένα ωραίο ποίημα που να σ΄αρέσει…Και μου πείς “Μπράβο Δέσποινα”. Αλλά , ξέρω, μπορεί και να με μαλώσεις και να φωνάξεις…”Τί ελληνικά είναι αυτά, ρε Δέσποινα? Αφού ξέρεις τη γλώσσα καλά, γιατί δεν το δουλεύεις λιγάκι ακόμα?”…..ΔΑΣΚΑΛΕ ΜΟΥ!!! ΠΟΣΟ ΑΦΟΡΗΤΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ…ΚΙ΄άλλες στιγμές, νομίζω πως είσαι κοντά μου…Θα έρθεις πάλι στον ύπνο μου?…΄Ηρθες δυό φορές, ως τώρα…ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ….ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΣ, ΛΟΙΠΟΝ!!!!
ΜΗΝ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΛΑΚΗ…ΣΕ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ. Η ΖΩΗΡΗ ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
***Θα ήθελα εδώ, να ευχαριστήσω θερμά “ΚΙΚΟ-Αφιέρωμα Λάκης Καραλής” για τη φιλοξενία και την ευκαιρία που μου δόθηκε να εκφραστώ σε πλατύτερο κοινό, να βρώ μιά διέξοδο στον τεράστιο πόνο μου. Στη λύπη, που έρχεται ξαφνικά και με καθηλώνει. Τότε, είμαι ανήμπορη. Ανάπηρη. Ειλικρινά σας ευχαριστώ πάρα πολύ…Επίσης, θα ήταν χαρά μου, περισσότερο παρηγοριά, αν είχα μία επικοινωνία μαζί σας.
***Λάκη μου, δεν ξέρω αν συμφωνείς, μ΄αυτό που κάνω τώρα.΄Ισως, να μου έλεγες…”Τί χαζά πράγματα είναι αυτά που κάνεις, βρε αλλοπαρμένο?…Δεν ντρέπεσαι καθόλου ρε τρελλό?…Να με ρεζιλέψεις θες?…”. ΄Ισως να μου το έλεγες αυτό.Μα δεν πειράζει. ΄Ενα μόνο ήθελα αγαπημένε μου…ΝΑ ΗΣΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΝΑ Σ΄ΕΣΦΙΓΓΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ. ΝΑ ΕΒΡΙΖΕΣ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΕΣ “Τί αηδία είναι αυτά τα φαγητά, που μου φιάχνεις βρε Δέσποινα? Μήπως έχεις ιδέα εσύ, τί θα πει γεύση? ΄Οχι βέβαια…Υπάρχουν τόσες γεύσεις και τώρα με τις χημειοθεραπείες μου, δεν ξέρω τί να κάνω…Μόνος μου τελικά, ρε θα μαγειρεύω…Μόνος μου…΄Αχρηστοι είστε!!!”…έτσι να μου έλεγες, και να μην είχες καρκίνο…Να είχες κάτι άλλο, που θα πέρναγε…Κάτι, που θα το παλεύαμε και θα ζούσες…Γιατί να “φύγεις” στα 65 χρόνια σου?…Δεν σου άξιζε αυτό…΄Επρεπε να είσαι ΕΔΩ,ΝΑ ΓΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ…Κι΄εμένα, όλο να με μαλώνεις με την τόσο όμορφη φωνή σου και το σαρκαστικό γέλιο σου, που “πετύχαινες” το στόχο σου, επειδή εγώ “τσίμπαγα” και ΕΣΥ, ξεκαρδιζόσουν σε κάτι γέλια…Αδερφούλη μου, σε περιμένω απόψε…ΕΛΑ….ΕΛΑ…ΝΑ ΣΕ ΔΩ ΠΑΛΙ, ΜΕ ΚΕΙΝΑ ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΠΥΚΝΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ…ΤΑ ΑΤΙΘΑΣΑ!!! Σ΄ΑΓΑΠΩ. ΤΟ ΔΕΣΠΟΙΝΑΚΙ.
“ΑΝ ΕΝΟΧΛΗΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ”, ίσως όταν τα διαβάσουν , ίσως λέω, διότι μπορεί και να μην τα διαβάσει κανένας -διακοπές είναι όλοι – μ΄ΑΦΗΝΕΙ ΠΑΓΕΡΑ ΑΔΙΑΦΟΡΗ.ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.
{ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΟΥΛΑ}
***Η Μαρία Θεατρίνα,
Δάσκαλος σε Γκιλοτίνα!!!
Θεατράνθρωπος στενάζει,
Μα εκείνη, αλλού τυρβάζει.
Κοίτα, τώρα πώς ρεμβάζει?…
΄Ηθελα να τη ρωτήσω,
δυό λογάκια να της πω,
Κι΄αν εκείνη νευριάσει,
θα της φέρω το Γιατρό!
~Δεν μας λες, καλέ Μαριώ,
΄Ετσι κάνετε εσείς,
στο δικό σας το Χωριό?
Κάποιον που τον “Αγαπάτε”
Μα αν τύχει κι΄αρρωστήσει,
κι΄έχει μάλιστα καρκίνο,
Εσείς έξω τον πετάτε,
Δίνοντάς του, ένα κινίνο?…
~Κι΄αν αρρώσταινες ΕΣΥ?
Τί θα ήθελες να κάνει
Ο ωραίος Εραστής,
Με Ανδρείαν Περισσή???
~Την Απάντηση, αν βρεις,
ΤΡΕΧΑ, ΚΙ ΄ΕΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ!!!!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ.-Η ΚΟΛΛΗΤΗ ΑΔΕΡΦΗ ΤΟΥ ΛΑΚΗ.
[Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ} -αφιερωμένο.
**Είμαι μιά Ηθοποιός,
Παίζω ρόλους διαρκώς…
Δίνω, κλάμα, δίνω Φως…
“Ερμηνεύω” τους Αρχαίους
Μένω και στη Σωσικλέους…
Σπάνια είμαι Ηθοποιός!!!
Είμαι σκέτη Τραγωδός.
Τόσα ωραία ερμηνεύω,
Με τον Δάσκαλο παλεύω!!!…
΄Ισως, να τον κοροϊδεύω…
Μα το πιό μεγάλο δράμα,
Δεν το παίζω στη Σκηνή!!!
Μοναχή ξετρελλαμένη,
“Το Ερμηνεύω” στη ΖΩΗ!!!
~Με καρκίνο, Δάσκαλό μου Τον Προδίδω
Και στο έλεος…Παραδίδω!!!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ.
{ΑΛΛΑΞΕ ΓΝΩΜΗ Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ}
**Αχ, αχ, αχ!!!
Αμάν,αμάν κι΄Αλλάχ, κι΄Αλλάχ!!!
Ωϊμέ κι ΄ωϊμέ,
΄Ηρθες Καημέ!!!
***Βρε τί έκανα η τρελλή,
μιά μεγάλη προσβολή.
Τώρα θα επανορθώσω,
και το Δάσκαλο θα σώσω…
~΄Ελα πίσω Αρχηγέ μου…
~΄Ελα πίσω Θησαυρέ μου…
~Είχα τέτοιον πανικό,
όπως στον “ΤΙΤΑΝΙΚΟ!!!”.
~Τί κι΄αν βρήκε άλλο σπίτι,
η δική σου αδελφή?
΄Ελα πάλι στο δικό μου,
για να σ΄έχω στο πλευρό μου…
ΚΑΙ Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΜΠΑΛΛΑΚΙ,
΄ΑΛΛΑΞΕ ΣΤΕΝΟ ΣΟΚΑΚΙ!!!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ.
{Ο ΡΗΓΑΣ-ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΑΙΩΝΩΝ}
**Ο Ρήγας δεν είναι τυχαίος…
**Ο Ρήγας είναι πολύ μοιραίος…
**Ο Ρήγας καλομαθημένος,
**από σπάνια γιαγιά
**μα κι από μαμά,
**μεγαλωμένος…
***Ομως, είχε έναν Πατέρα,
Που πετούσε στον Αιθέρα!!!
**Τέτοια φώτιση του δίνει,
**Μέσα από Μεγαλοσύνη…
***Ομως, επεράσανε τα χρόνια,
Και εφύγαν τα αηδόνια,
Και στο Ρήγα, ήρθαν χιόνια…
***Βρήκα σπίτι οδός Ζάππα,
Για το Λάκη, να΄ναι ξάπλα!
΄Αρρωστος βαρειά θρηνεί,
κακιά αρρώστεια που πονεί…
~~~ΖΩΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ?…
***Του ετοιμάζω από Αγάπη,
όλο τούτο δω το σπίτι.
΄Ολα του τα αγοράζω,
τίποτα, να μην του λείπει!!!
~~~ΖΩΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ?…
***Κι΄ήρθεν ο ΘΑΝΑΤΟΣ!…
Μα ο πρωτότοκος Υιός,
΄Οσο κι΄αν επόνεσε,
το “ΕΓΩ ΤΟΥ”, δε λησμόνησε!!!
***Πάει στο σπίτι εις την Ζάππα,
έτσι έτοιμο το βρίσκει΄!!!
Και θα φάει χοντρή Φάπα!!!
**Ρε είσαι 45άρης,
Και ετούτη τη ΖΩΗ,
μόνος σου να κουμαντάρεις…
΄Ο,τι βλέπεις εκεί μέσα,
μην τ΄αρπάξεις, αν έχεις μπέσα!!!
***Σου αρέσει το σπιτάκι?
Μπράβο σου μικρό παιδάκι!
Κράτα το λοιπόν ΕΣΥ,
Φιάχτο” ΕΣΥ”, πώς σου αρέσει,
μα με τη δική σου τσέπη…
κι΄άντε φάε και κοκορέτσι….
***΄Ολα τ΄άλλα είναι ξένα,
και από αγάπη είν΄δοσμένα…
***ΟΧΙ ΟΜΩΣ Σ΄ΕΝΑΝ ΡΗΓΑ,
***ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΠΑΡΗΓΑ…
***Με κατάλαβες μαγκάκι?
Είναι αλλού ταγμένα,
για ιερό σκοπό τα΄χω δοσμένα…
~~ΔΕΝ Σ΄ΑΡΕΣΕΙ ΑΥΤΟ,
~~ΡΕ ΡΗΓΑ?
~~Ε, ΤΙ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ?
~~~ΦΑΕ ΜΙΑ ΜΥΓΑ!!!
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ.ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΑ 48 ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΒΡΩ ΣΠΙΤΙ ΛΑΚΗ ΜΟΥ….ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΟΥ, ΕΠΑΘΕ ΥΣΤΕΡΙΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ…
ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΕΤΡΕΞΑ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΗΣΩ ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΠΟΥ ΝΟΙΚΙΑΣΑΜΕ..
ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΘΛΙΒΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ Σ΄ΕΧΑΣΑ ΚΑΙ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΗΓΑ ΚΑΡΑΛΗ, ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΣΕΒΑΣΜΟ ΘΕΩΡΕΙ, ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΟΛΑ, ΟΣΑ ΔΙΑΛΕΞΑ….ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΑΝΕΤΑ….
~~ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟ….ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΑ. ΚΙ Ο ΡΗΓΑΣ ΚΑΙ ΣΤΑ 50 ΚΑΙ ΣΤΑ 6Ο ΤΟΥ….ΘΑ ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΟΛΑ ΕΤΟΙΜΑ….ΑΙΣΧΟΣ!!! ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΦΡΑΖΩ ΕΤΣΙ, ΜΑ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ…Είδε την ηλεκτρική σκούπα ρε, και λέει…{ωραία, έχω και την ηλεκτρική μου σκούπα για να μην κουράζομαι…Πω, πω….έχει τηλερόαση Ολόκληρο πλάσμα και ΣΥ, ΘΑ ΤΗΝ ΔΩΣΕΙΣ, Σ΄ΕΝΑΝ ΑΣΧΕΤΟ?”. ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ. ΣΙΩΠΩ.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ.
kalimera despina
den xreiazete na eyxaristeis kai kala kaneis poy ta vgazeis ola ayta apo mesa soy
an thes ena meso epikoinonias
steile ena email sto kikogk@gmail.com
pantos se eyxaristo gia oles tis dimosieyseis soy edo
kalimera despina
den xreiazete na eyxaristeis kai kala kaneis poy ta vgazeis ola ayta apo mesa soy
an thes ena meso epikoinonias
steile ena email sto kikogk@gmail.com
pantos se eyxaristo gia oles tis dimosieyseis soy edo
“ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΑ…9 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΟΥ ΛΑΚΗ.”
***Μωρό μου…Ως τα πέρατα της γης θέλω να τρέξω. Θέλω να σε βρω εκεί κάπου να φοράς ολόλευκα ρούχα, τα μαλλιά σου να κυματίζουν στον άνεμο, μαύρα πυκνά να μου χαμογελάσεις και γω να σ΄αγκαλιάσω. Ποιός είναι αυτός ο τόπος άραγε Λάκη μου, γλυκειέ μου αδερφέ, που θα μορούσα να το ζήσω αυτό το Θαύμα? Μίλησέ μου. ΠΟΙΑ ΓΗ, ΠΟΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ κατέχεις Λάκη μου?Ποιά είναι τώρα η δική σου ΠΑΤΡΙΔΑ?
Εφυγε το κακό μες απ΄τα στήθη σου πιά? ΝΑΙ. ΕΦΥΓΕ..Και σε πήρε σε μέρη άγνωστα για μένα..΄Ασε με να ΄τρέξω,να οργώσω όλο τον πλανήτη να διασχίσω ποτάμια, λαγκάδια, να βουτήξω σε καταπράσινες θάλασσες, έχοντας οδηγό την ΕΛΠΙΔΑ.! ΕΛΠΙΔΑ που τα βράδια να φέγγει σους απέραντους ουρανούς, αστέρια που θα μου δείχνουν την πορεία. Κι΄αν περάσω ερήμους κι΄αν περάσω δύσβατα μονοπάτια κι΄αν μιλήσω με αγνώστους, κι΄αν συναντήσω άγρια ζώα, εκείνα να ημερεύουν και να μ΄αφήνουν να τα πλησιάζω να τους μιλώ Να τους λέω για ΣΕΝΑ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΜΟΥ. τον άγγελο που με σημάδεψε για πάντα, ολοκληρωτικά, καταλυτικά. Κι΄αν συναντήσω θύελλες κι΄αν πέσω σε φουρτούνες η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΟΥ, θα τις περιφρονήσει, θα τις αντέξει…
Ο στόχος ΙΕΡΟΣ ΛΑΚΗ. Να σε βρώ. Ν΄ακούσω τη βαθειά παλλόμενη φωνή σου, να σε δω ΗΓΕΤΗ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ, ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ, που κρατάει η καρδιά σου.
Κι΄αν κεραυνοί θελήσουν να με φοβίσουν κι΄αν άγριοι βρυχυθμοί λιονταριών θελήσουν να με τρομάξουν, εγώ δε θα σταματήσω. Δε γυρίζω πίσω. Θα ξαποσταίνω πλάι σε δέντρα, θα πίνω κρύο νερό απ΄τα αβαθή ποτάμια, θα κοιμάμαι στα τεράστια λειβάδια, ξέροντας πως θα σε βρω.Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ, ΦΩΣ. Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΠΗ, ΑΣΠΙΔΑ.
Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ ΔΥΝΑΜΗ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ. ΄Ισως στέππες χρειαστεί να διανύσω. ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ?Τί είναι τάχα οι στέππες μπροστά στη δική μου φόρα, στη δική μου ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΣΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ, που θα με φέρει κοντά σου…΄Ισως περάσουν και χρόνια, μέσα σε τούτη την πορεία.Ας περάσουν. Δεν με νοιάζει ο χρόνος, μπροστά στο μεγάλο μου ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ.
Ο χρόνος είναι γελοίο παιχνιδάκι. Από σήμερα αδερφέ μου να ξέρεις ότι ξεκινώ για το μεγάλο τούτο ταξίδι που η χαμένη μου ψυχή ποθεί.Και θα σε βρώ. Θα με δεις…Είμαι σίγουρη. Θα γελάσεις άθελά σου και θα ακολουθήσω το γέλιο σου. Αυτό το γέλιο που με έκανε απίστευτα ευτυχισμένη. ΔΕΞΟΥ ΜΕ ΛΟΙΠΟΝ. ΄Ανοιξε διάπλατα τα όμορφα χέρια σου και βάλε εκεί, ν΄ακούσω τους λατρευτούς ήχους, τους έντονους χτύπους της σπάνιας, πανάκριβης καρδιάς σου.
΄Ηδη έχω ξεκινήσει ΛΑΚΗ.
ΠΡΟΣΚΥΝΩ. Η ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
κι εγω να πω τα συλληπητηρια μου για αυτον τον ανθρωπο που πρεπει να ηταν πολυ ιδιαιτερος πραγματικα…ψαχνω εδω και καιρο τον γιο του το δευτερο,το Δημητρη, να του συλληπηθω…τον ηξερα απο τη φιλοσοφικη…εαν καποιος ξερει πως μπορω να επικοινωνησω μαζι του ας μου στειλει καποια διευθυνση ή τηλ ή μειλ του…στο katerina2046@yahoo.gr
{Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΝ}
19 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009
**Τον τάφο ΣΟΥ, ήρθα να δω…
΄Ηταν θλιβερός, φτωχός,
και μιά φωτογραφία,
σα να΄σουν ορφανός!!!
**Τον Τάφο ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΑ,
΄Εμοιαζε Σπασμένη… Σανίδα!!!
Κι΄ύστερα κοίταξα πιο καλά,
εκείνη τη φωτογραφία,
μου θύμιζε έναν άντρα,
ΕΡΓΑΤΗ ΣΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ!!!…
***Αχ, ΤΊ ΚΑΛΑ!!!
Εσκέφτηκα και ΄γω!…
Ο ΚΑΡΑΛΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ,
ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΔΩ!!!
***Μα άφησα βασιλικό,
ευωδιαστό και φουντωτό,
κι΄αλήθεια δεν πειράζει,
και ούτε και με νοιάζει,
αν σ΄άλλον τον επήγα,
δεν κράταγα…σφραγίδα…
***Κι΄εκεί που περπατούσα,
και μνήματα κοιτούσα,
ένα αυτοκίνητο
εμένανε πλευρίζει,
και ένας άντρας με καημό,
δάκρυα με ποτίζει….
~ΕΛΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ,
ΝΑ ΣΟΥ ΑΝΟΙΞΩ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ!!!
~ΕΛΑ ΄Ομορφή μου,
~ΣΤΕΦΑΝΙ ΘΑ ΣΕ ΒΑΛΩ
~ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΒΓΑΛΩ!!!…
***Και κλαίει ο καημένος,
την πόρτα του ανοίγει,
γερά, όμως με σφίγγει!!!
***Τα έχασα βρε Λάκη,
και μου΄ρθε ένα γελάκι….
Μα εκείνος με κρατούσε,
και Γιό μοιρολογούσε…
~~ΑΧ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ…
~~ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ,
~~ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΤΙΑ ΛΑΜΠΕΡΑ,
~~ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΣΒΗΝΕΙΣ!!!
***Ρε Καραλή,
τί έκανες και μου΄στειλες γαμπρό?..
Πάλι το Θέατρο άνοιξες?…
Και παίζεις κωμωδία,
μες τα Νεκροταφεία???…
ΜΕ ΑΓΑΠΗ Η ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
“ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΛΑΚΗ” 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009
***Τον Τάφο ΣΟΥ Αδέρφι μου,
Με δάκρυα θα ποτίσω,
Να μπούν βαθειά
μέσα στη ΓΗ,
Το Σώμα Σου ν΄αγγίξω!!!
***Κι΄έτσι μέσα στα δάκρυα
τα καφτά,
Επάνω θα κοιμάσαι,
κι΄ευτυχισμένος θα ΄ΣΑΙ!!…
***Ποτάμι δακρύων
παντού θα κυλήσει
το χώμα θ΄ανοίξει
Αγάπη ΘΕΡΙΟ,
Το Μνήμα θα Πνίξει!!!
***ΟΧΙ!!! Δεν σ΄αφήνω
Μονάχο εκεί…
ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΡΕΠΕΙ,
ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΦΥΛΑΚΗ!!!
***Όσο θα κλαίω
Τ΄ονομά ΣΟΥ θα λέω…
Αηδόνια θα καλέσω
Για να Σου Τραγουδούν
Και μες σ΄ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ
ΕΣΕΝΑ θα Υμνούν!…
***ΝΑΤΟ!!! ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΛΑΚΗ…
ΑΝΟΙΞΕ ΤΟ ΧΑΝΤΑΚΙ…
ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΕ Η ΓΗ
ΡΥΑΚΙΑ,
ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΔΑΚΡΥΑ
ΣΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝΕ ΣΟΚΑΚΙΑ!!!…
” Πέτα!!!”….
ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΑΓΑΠΗ Η ΑΔΕΡΦΟΥΛΑ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
“ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ….”. 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009
***Σιωπή!!! Νεκρική Σιγή!!!
Ενθάδε Κείται
“ΤΟ ΦΩΣ”,
ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ!!!
***Ωδή Νεκρική…
Ενθάδε Κείται,
ΕΝΑΣ ΘΕΣΠΕΣΙΟΣ ΚΡΙΝΟΣ…
Ας αρχίσει ο ΘΡΗΝΟΣ…
***Και να!!! Ήρθαν τα βιολιά
Σιωπήσαν τα πουλιά,
Σταθήκαν στα κλωνάρια,
γείρανε τα λιοντάρια….
***Χιλιάδες δοξάρια,
βγήκαν απ΄τα θηκάρια…
Οι ήχοι σπάσανε τα μνήματα,
και οι Αποθαμένοι,
βγήκαν μαγεμένοι….
***Μαζί με τα βιολιά,
ήρθαν κι΄οι μπαγλαμάδες,
έφτασαν κι΄οι ζουρνάδες,
γλυκά τραγούδια αρχινούν,
Ταμπούρλο παίζει ο Καραλής,
Χορό αρχίζει ο Περικλής!!!…
***΄Ολοι οι Πεθαμένοι,
είναι Ευτυχισμένοι!!!….
Μαζί τα χέρια ενώνουν,
Ψυχές, που ζευγαρώνουν!!!
***Οι μελωδίες υψώνονται
Γίνονται ΙΑΧΗ,
Κι΄ο Καραλής στο κέντρο,
Σαν το Πελώριο Δέντρο!!!
***Ετούτη τη Νύχτα,
΄Εγιναν Μάγια……
Ετούτη τη Νύχτα,
΄Εγινε ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΕΚΡΩΝ,
Κι΄Ο Χριστός, κοιτά,
΄Εκ του Μακρόν!!!
ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΜΟΝΑΔΙΚΕ ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΛΑΚΗ…
ΕΛΑ…ΣΗΚΩ ΛΟΙΠΟΝ…ΤΡΑΓΟΥΔΑ…ΤΡΑΓΟΥΔΑΑΑΑ!!!!ΚΑΝΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
Η ΑΔΕΡΦΗ ΣΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
{Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ-ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ}ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟΝ
24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2009
***Σ΄αυτόν που σου΄φιαξε
το Μνήμα,
θα του στείλω ένα “Σήμα..”
-΄Ακου, ρε φίλε, θα του πώ,
χοντρά απ΄τη μιά τσεπώνεις,
και απ΄την άλλη μας…χουφτώνεις…
-Σου΄δωσα ένα ποιηματάκι,
με αγάπη είν΄φιαγμένο
και με δάκρυ ποτισμένο…
-Μου΄πες,όλα θα τα κάνω φίνα,
θα το βάλω στη βιτρίνα…
-Τί ωραία λόγια γράφεις,
τον καημό σου περιγράφεις…
-Τον Σπουδαίο Αδερφό Εσύ
Τιμάς,
Σαν σπάνιο Πετράδι,
τον κοιτάς….
-Και ακόμα περιμένω…
έχασα πιά το τραίνο…
-Τί θα γίνει ρε Χρήστο?
-Θα το φιάξεις το σκίτσο?…
-Μόνο ραντεβού ζητάς,
μες το στόμα, με κοιτάς,
Θεό, δεν προσκυνάς!!!..
Χρήστο, Ξύνισε ο Τραχανάς!!!
-Εχεις μες τα μάτια
Εκατομμύρια Μνήματα,
που όλα κλυδωνίζονται
σαν τα τεράστια κύματα!!!!
ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ ΧΡΗΣΤΟ….!
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΛΗ
–
***Καλημέρα ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ “ΚΙΚΟ”. Μου συνέβη κάτι που δεν το περίμενα και είμαι διπλά στενοχωρημένη και θλιμμένη.Θα ήθελα να μιλήσω εδώ, στη φιλόξενη και ανοιχτόκαρδη σελίδα σας.Υπάρχει ένα SITE, που ονομάζεται ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ.Εκεί, βρήκα αφιερώματα για τον Λάκη μου, που τον έχασα, και έγραψα ποιήματα και σκέψεις μου.Δεν σκέφτηκα καν, ότι απευθύνομαι σε τόσο σκληρό ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, που θίγονται επειδή ανέφερα τα λόγια του αδερφού μου,που ήξερε ότι πέθαινε και μου ομολόγησε μιά μέρα…{ Δέσποινα όλα εδώ πληρώνονται.Τώρα μετανιώνω για όλα.΄Οταν σπούδαζα γιατρός, στο Βόλο μου έδιναν μία κλινική και ΄γω την αρνήθηκα Δέσποινα.Οι γονείς μας, μάνα και Ιερέας πατέρας, επέμεναν πολύ να κάνω αυτό.Μα εγώ έλεγα συνέχεια ΟΧΙ…ΟΧΙ…!!! Και τώρα Δεσποινάκι μου, αυτό πληρώνω με τον τόσο ανελέητο καρκίνο μου…΄Ετσι σκέφτομαι με τα όσα περνάω και υποφέρω από την ασθένεια αυτή. Οτι τιμωρούμαι.Αν είχα ακολουθήσει τότε, εκείνον τον δρόμο, δε θα υπέφερα τόσο πολύ στη ζωή μου…Αχ, βρε Δέσποινα, εσύ που τόσο με λατρεύεις και γίνεσαι θυσία για μένα και σε επιβάρυνα, με το να χρωστάς εκατομμύρια στις Τράπεζες, αισθάνομαι πολύ άσχημα απ΄τη μιά, που δεν προλαβαίνω να σου δώσω πίσω, έστω κάτι, και ντρέπομαι Δεσποινάκι μου, κι΄απ΄την άλλη συνειδητοποιώ, τα μεγάλα μου λάθη, πάνω στη νειότη μου…” και η φωνή του , αγαπητό ΚΙΚΟ, είχε σπάσει στο τηλέφωνο που μου μιλούσε, και μένα η καρδιά μου είχε γίνει κομμάτια, και του φώναζα κλαίγοντας…”΄Ελα, βρε Λάκη…΄Ελα βρε αγόρι μου…Δε θέλω τίποτα…τίποτα…Μόνο, τα πνευμόνια μου αν γινόταν να έβγαζα το μισό και να στο έδινα…΄Ισως έτσι να μην σε χάσω και τρελλαθώ…Τίποτα δε θέλω…Τίποτα…ΕΣΕΝΑ ΜΟΝΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ!!!”.΄Ετσι είχε γίνει αυτή η συζήτηση τηλεφωνικώς .Λοιπόν, έγραψα αυτά τα λόγια του, αφελώς στο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ, που διάβαζαν τα ποιήματά μου και μ΄αγάπησαν απ΄αυτά. Αλλά αυτοί οι άνθρωποι, όμως,προσβλήθηκαν επειδή το ανέφερα αυτό.Θύμωσαν.Κι΄άρχισαν να με κρίνουν ότι γιατί βάζω πολλές τελείες στα ποιήματα, ότι γιατί γράφω τέτοια πράγματα, που προσβάλουν τη μνήμη του Λάκη Καραλή, ενώ τον αγαπώ τόσο πολύ, και κλείδωσαν το SITE TOΥΣ, ώστε να μην έχω πρόσβαση. Μου έγραψαν κι΄άλλα, που με πόνεσαν.Ενας άντρας απ΄αυτούς ήθελε να με γνωρίσει, διότι είχε συγκινηθεί από την τεράστια αδελφική αγάπη μου.Είχε πάει στο Μνημόσυνο, να με συναντήσει, μα εγώ δεν πηγαίνω σε τέτοιες τελετές, και ξέρω κι΄ότι ο Λάκης, αν έβλεπε ποιός παπάς ήταν στην κηδεία του, πώς ήταν το μνημόσυνό του, που ούτε κι΄αυτός τα ήθελε αυτά τα πράγματα, σίγουρα θα σηκωνόταν πάνω και θα άρχιζε να ρίχνει χαστούκια σε κείνο το άθλιο παπαδαριό…Τέλος πάντων.Σήμερα, άνοιξαν, νομίζω πάλι τη Σελίδα τους, και θεώρησαν το θέμα λήξαν.΄Ομως,όταν συνάντησα αυτόν τον παλιό “σύντροφο” φίλο του Λάκη, τα έχασα.΄Ηταν ένας εγωπαθής, πλούσιος άντρας, κάποιας ηλικίας βέβαια, με πανάκριβο αυτοκίνητο, με δύο γυμναστήρια, με λίγα λόγια, δεν ήταν αυτό που νόμιζα εγώ, ότι θα δω…Σήκωνε βάρη και το έλεγε συνέχεια,είχε στραβά πόδια, άγριο πρόσωπο, με πολυ λεπτά χείλη μα πάνω απ΄όλα ήταν Ξερόλας.Είχαν χαθεί ασφαλώς με τον Καραλή μου, κι΄όλο μου έλεγε για τα χρόνια της Δικτατορίας στην Αγγλία τότε, που εγώ ήμουν ένα παιδί.Κολλημένα μυαλά.Το σέβομαι βέβαια αυτό.Μα οι εποχές άλλαξαν.Σωστά? Οι περισσότεροι αριστεροί σήμερα, έχουν χρήματα, έχουν “Θέσεις”, και μόνον το αδερφάκι μου είχε μείνει αγνό και φτωχό, έως τώρα που ξεψύχησε.Και θέλω να ρωτήσω.ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΩ ΕΓΩ, ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΓΕΝΝΙΑ?ΤΙ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΞΕ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ?ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ.ΜΕ ΕΜΑΘΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΜΟΥ ΤΗΣ ΟΔΥΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΜΟΥ ΤΟΥ ΑΔΕΡΦΟΥ ΜΟΥ.ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΞΕ Η ΑΛΗΘΕΙΑ? ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΩ?ΕΓΩ ΠΟΝΑΩ, ΥΠΟΦΕΡΩ, ΚΙ΄ΑΥΤΟΙ ΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΟΤΙ “ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ, ΚΙ ΑΝ ΤΑ ΕΓΡΑΦΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΟΥ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΜΕ ΕΣΒΗΝΑΝ, ΕΙΤΕ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΕΞΙΟΥΣ Ή ΤΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ. ΕΚΕΙΝΟΣ, ΔΕ Ο ΠΟΝΗΡΟΣ,ΚΑΚΑΣΧΗΜΟΣ, ΣΑΝ ΣΤΡΑΒΟΧΥΜΕΝΟ ΚΑΛΟΥΠΙ , ΞΕΡΟΛΑΣ, ΤΟ ΕΓΡΑΨΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΥΤΟ.ΚΑΙ ΠΡΟΣΘΕΣΕ:”Κάι τέτοια, θέλουν να ακούνε οι Δεξιοί, και να χαίρονται.. και να λένε , κοίτα πώς πεθαίνουν οι Αριστεροί”..Δηλαδή εννοούσε, φτωχοί και παραπεταμένοι.ΈΜΕΙΝΑ ΕΜΒΡΟΝΤΗΤΗ.Και το οξύμωρο είναι, πως ο ΚΑΡΑΛΗΣ ΜΟΥ, στο δίσκο του SUPERMARKET, τους τα “χώνει”, τους τα λέει “έξω απ΄τα δόντια”!Ο υπέροχος Λάκης μου,έμεινε αγνός και αξιοπρεπής μα και αφελής, θα έλεγα, ως το τέλος.Περιουσία,δεν έκανε.Ο,τι και να έπραττε, εγώ ήμουν ο μόνος άνθρωπος, που τον στήριζα. Οχι με τα λόγια όμως..ΜΑ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ.ΧΡΩΣΤΑΩ 100 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ, επειδή τον Αγαπούσα, ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΕΦΕΡΕ, ΕΠΕΙΔΗ ΠΕΙΝΟΥΣΕ,ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ 4 ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ, ΤΟΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΟΥΣΑΝ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ, ΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΑΝ.΄Αλλο η Πολιτική, άλλο Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΑΦΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.΄Ετερον Εκάτερον.Ας ήταν ό,τι ήθελε.Η ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΙΕΤΑΙ, ή να έρχεται σε δεύτερη μοίρα.Μήπως, δεν είναι πλέον γνωστό στη σημερινή κοινωνία, με τα σημερινά δεδομένα, ότι, οι Αριστεροί είναι πλούσιοι? Και βέβαια, δεν πεθαίνουν με δάνεια και έχουν και οικογενειακούς τάφους?Θα με τρελλάνουν αυτοί, ΑΓΑΠΗΤΟ ΜΟΥ ΚΙΚΟ?ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΗΘΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ?΄ΟΛΟΙ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΣΑΛΟΝΑΡΕΣ ΤΟΥΣ ΚΙ΄Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ, ΜΑΖΕΥΕ ΑΠ΄ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, Ό,ΤΙ ΕΒΡΙΣΚΕ ΠΕΤΑΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΦΙΑΧΝΕ ΟΜΟΡΦΟ ΑΠ΄ΤΗΝ ΑΡΧΗ? Και μένα μου καιγόταν η ψυχούλα μου, να τον βλέπω έτσι ΑΛΗΘΙΝΟ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟ, ΑΣΚΗΤΗ, ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΑΤΡΑΝΘΡΩΠΟ?..ΤΟΝ ΒΟΗΘΟΥΣΑ.ΟΣΟ ΚΙ΄ΑΝ ΓΝΩΡΙΖΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ, ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΠΟΥΛΗΣΑ ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΣΠΙΤΙ, ΠΟΥ ΤΟ ΑΦΗΣΕ Η ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΑΣ ΣΕ ΚΕΙΝΟΝ.ΜΑ ΔΕΝ ΕΦΤΑΝΑΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΑΦΕΙΟ.ΤΟΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΝΤΑΝ.ΚΑΙ ΄ΓΩ ΕΠΑΙΡΝΑ ΔΑΝΕΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΩ ΚΑΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ, ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΕΡΤ.ΕΒΑΛΑ ΥΠΟΘΗΚΗ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ.ΕΙΧΑ ΔΩΣΕΙ ΟΡΚΟ, ΟΣΟ ΖΩ,ΝΑ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΖΩ, ΔΙΟΤΙ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΕΝΤΕ ΔΡΟΜΟΥΣ..Και δεν έφταναν όλα τ΄άλλα, ήρθε σαν κεραυνός το 2007, το σπίτι που το είχαν χτίσει οι γονείς μας, με γραμμάτια στη Σαλαμίνα, καίγεται! Ο ΛΑΚΗΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙ ΜΕΣΑ, ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟ. ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ, Η ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΞΕΡΗ. Κι΄ΟΜΩΣ…Αυτός, έφερε μπουλντόζες, το έστησε απ΄την αρχή, και έβλεπες έξω στο μεγάλο κήπο,΄οχι πιά το ξερό κόκκινο χώμα, μα στην κυριολεξία, είχε δημιουργήσει τον ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΕΔΕΜ!!! Ολοκαύτωμα!!! Εκεί, ο Καραλής, κατέρρευσε, μόλις του το ανακοινώνει η Πυροσβεστική Υπηρεσία. Φώναζε, “ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΩ…ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΩ…ΕΚΛΑΙΓΕ…” Και η τραγική ειρωνεία είναι, ότι στο ρεπορτάζ, τότε για τη Σαλαμίνα, ήταν μπροστά στο καμμένο μας σπίτι, η ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ, με τη φίλη δημοσιογράφο Αννέτα Καββαδία από την ΕΡΤ, που καλύπτει θέματα του ΚΚΕ. ΄Ηθελα να ρωτήσω δεν ήξερε άραγε η ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ-παλιά φίλη κι΄αυτή του Λάκη, είχε μάλιστα και την κιθάρα της, όταν ήταν στα νειάτα τους , ποιανού σπίτι ήταν αυτό το καμμένο ρε? Που οι γειτόνοι ούρλιαζαν και δεν ήξεραν τί να κάνουν διότι λάτρευαν αυτόν τον άνθρωπο κι΄έτρεχαν με τα λάχιστα? Μα ήταν τόσο δυνατή η φωτιά, ερχόταν από τη Φανερωμένη και ξέσπασε με μανία πάνω στο σπίτι αυτό. Δεν ρώτησε αυτή η γυναίκα, σε ποιόν ανήκει αυτό το σπίτι? Πού είναι ο ιδιοκτήτης του?…”Για τέτοια ξεφτίλα, μιλάμε…Τί να πει κανείς?….Αυτά, ειναι τόσο κακό, τόσο κατακριτέο να τα γράφει, ο κοντινότερος άνθρωπός του?ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ.ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΗΛΑΔΗ?ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΙΓΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΙΣ ΗΞΕΡΑΝ?ΠΟΙΟΣ ΄ΑΛΛΟΣ ΠΗΡΕ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ? ΜΟΝΟΝ Ο ΛΑΚΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ.ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΣΑΝ ΘΑΥΜΑ, ΣΑΝ ΒΑΛΣΑΜΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΥΛΑ ΤΟΥ. ΛΙΓΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΒΕΒΑΙΑ.ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ.ΜΑ ΗΤΑΝ ΤΙΜΗ, ΗΘΙΚΗ ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟΝ.ΖΗΣΑΜΕ ΠΟΛΛΑ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΚΗ, ΣΑΝ ΤΑ ΠΙΟ ΔΕΜΕΝΑ ΑΔΕΡΦΙΑ.ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΔΕΡΦΙΑ, ΚΟΡΙΤΣΙΑ, ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ.ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΩ, ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ? ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΧΟΥΜΕ? ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΑΡΞ. ΔΙΑΒΑΣΑ ΛΕΝΙΝ.ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΛΥΠΑΜΑΙ.Ο ΛΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ,ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ‘ΠΑΙΖΟΤΑΝ”ΣΤΟ ΚΚΕ.ΚΑΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΣΕ.ΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΛΑΛΑΛΗΣΕ.ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΥΣΤΙΚΟ.Μου έκανε και μένα μαθήματα , για να καταλάβω ορισμένα πράγματα.΄Αλλης γεννιάς παιδί εγώ, μακριά απ΄όλα αυτά, μα στη ζωή μου και στις πράξεις μου, ήμουν είμαι και θα είμαι σαν ένας ΑΓΝΟΣ,ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ-ΔΕΞΙΟΣ-ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ-δεν ξέρω ρε παιδιά, από ΕΤΙΚΕΤΤΕΣ-θα είμαι αυτός ο άνθρωπος,που συντρέχει,που αγαπάει τους ανθρώπους,είτε είναι κόκκινοι,είτε είναι μπλε-είναι είναι κίτρινοι-είτε είναι μαύροι-είναι είναι άσπροι-είτε είναι μπεζ. Και απορώ. Και τελειώνω, για να μην σας κουράζω με το “ΑΠΟΡΙΑ ΨΑΛΤΟΥ, ΒΗΞ!!! ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ.ΔΕΣΠΟΙΝΑ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΣΑΙ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ
ΝΑ ΚΟΨΩ ΚΑΤΙ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ
ΑΠΛΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΩ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ ΜΗΝΕΣ Η ΝΑ ΑΠΑΝΤΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΔΙΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ….
ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΩΣΤΕ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ?…ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ.
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ.