Διονύσου και Σόλωνος γωνία, στις παρυφές της αστικής μητρόπολης η κανονικότητα της καθημερινότητας είναι ασφυκτική. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια. Θεός, Κράτος και Κεφάλαιο ορίζουν τη ζωή όλων μας. Καταναγκασμοί* τυποποιημένα πακέτα διασκέδασης* πλύση εγκεφάλου από μμε* αγορά ελπίδων από παπάδες* αλλοτριωμένες σχέσεις* εκμετάλλευση* βία της μισθωτής σκλαβιάς* πλήξη* ανταγωνισμός στο σχολείο* κατακερματισμός του χρόνου* εμπορευματοποίηση κάθε πτυχής της ζωής* ιδιοκτησία ως υπέρτατο αγαθό* ασφάλεια* εντατικοποίηση καταστολής* ποινικοποίηση κάθε μορφής αντίστασης* καθεστώς έκτακτης ανάγκης λόγω κρίσης* τρομολαγνικό και εθνικιστικό παραλήρημα* κατανάλωση* κατανάλωση* κατανάλωση* φαντάζει μονόδρομος…
Όμως η επιθυμία για ζωή και συνεύρεση, η ανάγκη για αδιαμεσολάβητη επικοινωνία και δράση, γεννούν συνεχώς νέα μονοπάτια δημιουργίας και συλλογικών αρνήσεων.
Στις 07/04 ένα ακόμα εγκαταλελειμμένο κτίριο στα Β.Π. καταλαμβάνεται από ομάδα νεολαίων που αυτοπροσδιορίζεται ως κομμάτι του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου. Στόχος η μετατροπή του νεκρού κτιρίου σε εστία αντιπληροφόρησης, εκδηλώσεων, συζητήσεων και διαφόρων μορφών δράσης.
Η έπαυλη Κουβέλου στο Μαρούσι, προορισμένη τάχα για στέγη για άπορα και ορφανά παιδιά στέκεται εδώ και 30 χρόνια εγκαταλειμμένη και παρατημένη στο έλεος του χρόνου και της φθοράς. Βρίσκεται στα χέρια του ιδρύματος «Στέγη Αχιλλέως και Ευδοκίας Κουβέλου», πρόεδρος του Δ.Σ. του οποίου είναι ο εκάστοτε αρχιεπίσκοπος. Με τις διάφορες εργασίες των καταληψιών (καθαρισμός κήπου και σπιτιού, μάζεμα μπάζων κλπ) ενεργοποίηθηκαν τα υποκριτικά αντανακλαστικά του ιδρύματος, το οποίο άσκησε μήνυση κατ’αγνώστων με την κατηγορία της διατάραξης οικιακής ειρήνης, ενημερώνοντας παράλληλα για άμεση εκκένωση του κτιρίου. Η αντίδραση αυτή δεν εξέπληξε κανέναν. Είναι προφανές ότι η εκκλησία, ως μηχανισμός χειραγώγησης θα λειτουργούσε κατασταλτικά σε κάθε απόπειρα αμφισβήτησης των κυριαρχικών της δικαιωμάτων πάνω σε οποιοδήποτε τμήμα της αμύθητης περιουσίας της.
Για εμάς η κατάληψη ως επιλογή σηματοδοτεί την έμπρακτη απόρριψη της ιδιοκτησίας ως πρωταρχική αξία της αστικής αλλά και θεικής νομιμότητας. Παράλληλα δημιουργεί ένα πραγματικό αλλά και συμβολικό χώρο στον οποίο δίνεται η δυνατότητα στα άτομα που τον διαχειρίζονται, να πειραματιστούν σε νέες αυτοοργανωμένες δομές κοινωνικής οργάνωσης με αντιεραρχικά και αντιεμπορευματικά χαρακτηριστικά και να παρέμβουν στο κοινωνικό πεδίο. Μέσα απ’ αυτό το πρίσμα και στη σημερινή οικονομική-κοινωνική συγκυρία, η πρακτική της κατάληψης αποτελεί όσο ποτέ άλλοτε ένα επίκαιρο μέσο αγώνα στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση.
ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ
Γι’ αυτό αλληλεγγύη στις καταλήψεις και Άγιος ο Θεός!!!!
Υ. Γ. Παπάδες , μετανοείτε, έρχεται η οργή.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΚΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΑΠΟΠΟΥΛΟΥ
Πρ. Ηλία 49 Πολύδροσο
protovouliaxalandriou.blogspot.com