Πρόλογος
Έχουμε και λέμε, αυτό το κείμενο είχε γραφτεί στις 27/02/2008 λόγο του τότε νόμου που θελαν να περάσουν για τα blogs όπου σύμφωνα με αυτό το νομοθετικό πλαίσιο :
· Πρώτον, οι διαχειριστές των blogs ενημερωτικού χαρακτήρα θα έχουν την ευθύνη να αναγράφουν στην κεντρική ιστοσελίδα τον κατά νόμο υπεύθυνο του blog.
· Δεύτερον, το νομοσχέδιο επιφυλάσσει στα αδικήματα που τελούνται μέσω των blogs προβλέψεις ανάλογες με αυτές του νόμου περί Τύπου.
· Τρίτον, διευκολύνεται η πρόσβαση των διωκτικών αρχών στα ηλεκτρονικά ίχνη ώστε να αποκαλύπτεται με πιο γρήγορες διαδικασίες ο υπεύθυνος μιας συκοφαντικής ή εκβιαστικής δημοσίευσης.
· Τέταρτον, το ΕΣΡ αποκτά δικαίωμα παρέμβασης σε περίπτωση που οι χρησιμοποιούμενες φωτογραφίες ή το audio και video υλικό που αναρτάται σε κάποιο blog δημιουργούν ζητήματα που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του.
Σήμερα 07/08/2009 έκλεισε ένα blog δεν έχει σημασία πιο, τι έκανε και τι ρόλο βαραγε , άλλωστε η αστική τους δημοκρατία έχει τις διαδικασίες αλλά και τους νομούς για να αντιμετωπίσει το οτιδήποτε νομικά και σύμφωνα με το συμφέρον της , σημασία έχει η λογοκρισία που προκλήθηκε. Μια λογοκρισία που ασκήθηκε σε ένα μέσο όταν άρχισε να τους ενοχλεί η λειτουργία του ή να μην τους είναι πλέον χρήσιμο , το επαψαν. Μια λογοκρισία που ήταν η πιο ανώδυνη και με τις λιγότερες τριβές και αντιδράσεις (κοινωνικές) αλλά και με το μικρότερο πολιτικό και οικονομικό κόστος ,με σκοπό την εξοικείωση του κόσμου με την παύση λειτουργίας όσων blogs τους ενοχλούν και όσων blogs αλλά και ελεύθερων χώρων ενημέρωσης ξεφεύγουν από τα όρια της κοινωνικής ανοχής που επιδεικνύει κάθε φορά η αστική τους δημοκρατία
.
Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους.
Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα.
Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές.
Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα.
Αργότερα ήρθε η σειρά των τσιγγάνων.
Και πάλι δεν εξέφρασα την αντίθεσή μου.
Στο τέλος ήρθε η σειρά των αντικαθεστωτικών,
των αντιρρησιών συνείδησης, των ομοφυλοφίλων.
Ούτε αυτά σκέφτηκα με αφορούσαν. Δεν μίλησα.
Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ.
Αλλά δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει
Μπ.Μπρεχτ
( διαβάστε το παρακάτω )
Άλλο ένα νομοθετικό πλαίσιο ετοιμάζεται με πρόσχημα όπως πάντα την προστασία των πολιτών.
Αυτή τη φορά στο στόχαστρο τα blogs και η δικτυακή τους κοινότητα.
Αλήθεια για ποιους πολίτες κόπτεστε τόσο πολύ ώστε να τους προστατέψετε από αυτά τα κακόβουλα blogs;
Μήπως αυτοί οι πολίτες, είναι διάφοροι αλήτες ρουφιανοι «δημοσιογράφοι», σιχαμεροί «πολιτικοί» και επιχειρηματίες που θησαυρίζουν πάνω στις πλάτες των εργαζομένων;
Σύμφωνα με αυτό το νομοθετικό πλαίσιο :
· Πρώτον, οι διαχειριστές των blogs ενημερωτικού χαρακτήρα θα έχουν την ευθύνη να αναγράφουν στην κεντρική ιστοσελίδα τον κατά νόμο υπεύθυνο του blog.
· Δεύτερον, το νομοσχέδιο επιφυλάσσει στα αδικήματα που τελούνται μέσω των blogs προβλέψεις ανάλογες με αυτές του νόμου περί Τύπου.
· Τρίτον, διευκολύνεται η πρόσβαση των διωκτικών αρχών στα ηλεκτρονικά ίχνη ώστε να αποκαλύπτεται με πιο γρήγορες διαδικασίες ο υπεύθυνος μιας συκοφαντικής ή εκβιαστικής δημοσίευσης.
· Τέταρτον, το ΕΣΡ αποκτά δικαίωμα παρέμβασης σε περίπτωση που οι χρησιμοποιούμενες φωτογραφίες ή το audio και video υλικό που αναρτάται σε κάποιο blog δημιουργούν ζητήματα που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία του.
Το κυνήγι των «μαγισσών» μόλις άρχισε κατά των ελληνικών blogs και της δικτυακής τους κοινότητας
Όταν οι πραγματικές μάγισσες αυτού του τόπου αρθρογραφώντας και φωνασκώντας κατά των blogs κάθονται και παρακολουθούν αυτό το κυνηγητό που ξεκίνησαν οι ίδιοι μέσα από μηνήσεις κατηγορώντας ένα blog για αυτό που όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων ξέρουν οι ίδιοι να κάνουν πάρα πολύ καλά.
Και όχι, μην τολμήσετε «κύριοι» να μιλήσετε για συκοφαντία ούτε για εκβιασμό.
Την αλήθεια λέμε, ότι κάνατε αυτό που κατηγορείτε ένα blog ότι έκανε και φυσικά δεν θέλουμε τα λεφτά σας.
Αντιγραφουμε από τον ΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 24/2/2008
στις 31 Ιανουαρίου, ο κ. Τριανταφυλλόπουλος υποστήριξε ότι «τα πιο ακριβοπληρωμένα ρεπορτάζ είναι αυτά που δεν είδαν το φως της δημοσιότητας. Δηλαδή πληρώθηκαν (σ.σ.: οι «δημοσιογράφοι») γι’ αυτά που δεν έβγαλαν. Οχι γι’ αυτά που έβγαλαν».
Ακολουθώντας την υπόδειξη του έμπειρου τηλεπαρουσιαστή αναζητήσαμε τα ρεπορτάζ που «δεν βγήκαν».
Φανταστείτε την έκπληξή μας όταν διαπιστώσαμε ότι η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» είναι γεμάτη ήδη από το πρώτο της φύλλο με τέτοια ρεπορτάζ! Η ύπαρξη αυτών των ρεπορτάζ που έμειναν στο «ψυγείο» μαρτυρείται από ορισμένα κατ’ αρχήν ακατάληπτα σχόλια, όπου υποκρύπτονται μηνύματα για δημόσια πρόσωπα (πολιτικούς ή επιχειρηματίες). Τα σχόλια υπαινίσσονται παραβατική συμπεριφορά στην ιδιωτική ή δημόσια παρουσία κάποιου προσώπου και αφήνουν να εννοηθεί ότι ακολουθούν αποκαλύψεις. Μόνο που κατά κανόνα οι αποκαλύψεις δεν γίνονται ποτέ.
Το βασικό χαρακτηριστικό αυτών των μηνυμάτων είναι ότι μπορεί να τα αποκρυπτογραφήσει μόνο ο άμεσα ενδιαφερόμενος ή το στενό του περιβάλλον. Ανεξάρτητα αν είναι αλήθεια ή ψέματα, το μήνυμα είναι σαφές: «Πρόκειται ν’ ασχοληθούμε μαζί σου! Ετοιμάσου! Φρόντισε!»
Τώρα, πώς μπορεί να αντιδράσει ο άμεσα ενδιαφερόμενος;
Ο τρόπος γραφής του μηνύματος αποκλείει τη δυνατότητα ευθείας απάντησης. Θα ήταν σαν να αποδέχεται την κατηγορία, εφόσον αναγνωρίζει τον εαυτό του στο μήνυμα. Και επειδή συνήθως αυτά τα μηνύματα περιέχουν μισές αλήθειες ή αναφέρονται σε προσωπικές υποθέσεις των «στόχων», ο αποδέκτης τους βρίσκεται σε απόλυτη αδυναμία. Ούτε σκέψη, βεβαίως, για προσφυγή στη Δικαιοσύνη. Οπως έχουν διαπιστώσει όσοι το επιχείρησαν, το πιο δύσκολο πράγμα είναι να αποδείξεις ότι εσένα και όχι κάποιον άλλον «φωτογραφίζουν» αυτού του είδους τα δημοσιεύματα.
Τα ροζ υπονοούμενα
*Η εφημερίδα προειδοποιεί: «Γιατί ο πρωθυπουργός όλο και πιο συχνά προειδοποιεί ότι θα δεχθεί ανοίκειες προσωπικές επιθέσεις από το ΠΑΣΟΚ; Για τον θείο ανησυχεί ή για τη σύζυγο;» (28/8/05) Η απάντηση δίνεται στα επόμενα φύλλα, με συνεχή «ρεπορτάζ» και επιθέσεις στη Νατάσα Καραμανλή για τα ακριβά της ψώνια και άλλες προσωπικές υποθέσεις!
*Αλλά τα μηνύματα της εφημερίδας δεν είναι τόσο σαφή για τον απλό αναγνώστη. Χαρακτηριστικό είναι το σχόλιο που φιλοξενείται με τίτλο «Η γκαρσονιέρα και ο… υπουργός»:
*«Ερωτικές περιπέτειες με πρωταγωνιστές Ασιάτες καταγράφει το αστυνομικό δελτίο στο Ψυχικό, σε γκαρσονιέρα που νοικιάζει η πεθερά εν ενεργεία υπουργού της κυβέρνησης, που πριν από ένα μήνα η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο επίμαχο διαμέρισμα (όπου, σημειωτέον, στον επάνω όροφο στεγάζονται ο υπουργός και η οικογένειά του) οι περίοικοι γίνονται μάρτυρες ερωτικών συγκρούσεων που προκαλεί αλλοδαπός της “παροικίας” των Φιλιππινέζων. Ο νεαρός γόης (λένε οι πληροφορίες) καλεί στο διαμέρισμα που έχει νοικιάσει από την πεθερά του υπουργού καλλίγραμμες ομοεθνείς του κυρίες, με τις οποίες συχνά διαπληκτίζεται. Οι αστυνομικοί, που έχουν βρεθεί ουκ ολίγες φορές στον τόπο των συμβάντων, προσπαθούν να πείσουν την ιδιοκτήτρια να ξενοικιάσει την γκαρσονιέρα. Εκείνη όμως παραμένει αμετάπειστη… Τι να σου κάνει άλλωστε -σε τόσο χαλεπούς καιρούς- ένας μισθός υπουργού!» (27/11/05).
*Αυτές οι παράξενες ροζ υποθέσεις διατυπώνονται συνήθως με τη μορφή του κουΐζ στην εφημερίδα:
*«Ποια ευρωβουλευτής βρήκε (λέμε) στις Βρυξέλλες τον μεγάλο έρωτα, συνεχίζοντας την παράδοση των τελευταίων χρόνων; (σ.σ.: Δεν είναι η Μ. Ματσούκα)» (11/12/05).
*«Ποιοι είναι αυτοί που κλείνουν την προεδρική σουίτα του King George με λεφτά του Δημοσίου για να τρώνε με φίλους, γνωστούς και… γκόμενες (πρώην και επόμενες);» (10/9/06).
*«Ποιος Κρητικός επιχειρηματίας εκτός από τσικουδιές κερνάει και “Ρωσίδες”; Ασε που μαγνητοσκοπεί τις επίμαχες φάσεις, εκβιάζοντας αυτούς που πριν φιλοξενούσε» (13/11/05).
Οι επιβαρυντικές συγγένειες
*Ενας από τους πιο συνηθισμένους στόχους αυτών των σχολίων είναι η σχέση πολιτικών και επιχειρηματιών με ορισμένους συγγενείς τους:
*«Η ξαδελφούλα του κυρίου υφυπουργού, με το γραφείο στο Κολωνάκι, κάνει χρυσές δουλειές σε υπουργείο και θεσμικό φορέα. Ειδικότερα, από το 1994 (έτος-σταθμό και για τον υφυπουργό) οι business δεν έχουν τελειωμό. Εμ, δεν μάθαμε κι εμείς γραφιστική να πάμε μπροστά!» (12/11/06).
*«Ο υφυπουργός ορίστηκε να φυλάττει Θερμοπύλες και να εξυγιάνει το ασφαλιστικό σύστημα της Τραπέζης. Πρώτη του κίνηση να διορίσει στη συγκεκριμένη Τράπεζα τον γιο του με αμοιβή διόλου ταπεινή. Ποιος;» (5/6/05).
*«Σε ποια Τράπεζα (που συμμετέχουν και ξένοι επενδυτές) γιος υφυπουργού προσελήφθη και είναι σήμερα μεγαλοστέλεχός της;» (25/9/05).
*«Ποιες είναι οι δύο αδελφές… Τατά που διαθέτουν γραφείο στο Λονδίνο και παίρνουν δουλειές από την Αθήνα χωρίς διαγωνισμούς; Η μία εξ αυτών είναι σύζυγος υιού μεγαλομετόχου ιατρικού αθηναϊκού κέντρου, ενώ το όνομα της δεύτερης παραπέμπει σε ευρωπαϊκά βουνά. Και σαν να μην έφθαναν οι London business, το δίδυμο χτυπάει και δουλειές του επίσημου Μακεδονάρχη που υπογράφει ό,τι βρει μπροστά του» (12/11/06).
Η «υπόσχεση» αποκαλύψεων
*Πολλές φορές οι ίδιοι οι συντάκτες αυτών των σχολίων προειδοποιούν ότι σκοπεύουν να επανέλθουν, προφανώς αν δεν μεσολαβήσει κάτι άλλο:
*«Περίεργες συμπτώσεις συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στο υπουργείο του κ. Ευάγγελου Μπασιάκου. Μια εισήγηση υπηρεσιακού παράγοντα για διεύρυνση των προμηθευτών στον τομέα των φυτοφαρμάκων συμπίπτει με την απομάκρυνσή του από τη συγκεκριμένη υπηρεσία και τη μετάθεσή του (θέλουμε να πιστεύουμε όχι δυσμενή) σε άλλο πόστο. Το αξιοσημείωτο είναι ότι στον συγκεκριμένο τομέα υπάρχει ένα ισχυρό μονοπώλιο, αφού κύριος προμηθευτής του υπουργείου εδώ και δύο δεκαετίες είναι μεγάλη πολυεθνική εταιρεία. Για το θέμα θα… επανέλθουμε» (11/12/05).
*«Ποιας κυρίας, η οποία ασχολείται με τα κοινά σε Δήμο των Νοτίων Προαστίων της Αττικής, το όνομα έχει εμπλακεί σε οικονομικό σκάνδαλο μεγάλης ασφαλιστικής εταιρείας; Κοινό χαρακτηριστικό της εν λόγω κυρίας και της ασφαλιστικής εταιρείας είναι το γράμμα… νι! Σύντομα περισσότερες αποκαλύψεις…» (23/7/06).
*«Μαθαίνουμε ότι πρώην “πράσινος” δήμαρχος από β’ περιφέρεια της πρωτεύουσας μαζί με συνδικαλιστή αντιδήμαρχό του εκβίαζαν μεγάλη εταιρεία με τεχνολογικό περιεχόμενο. Οταν δεν τους βγήκε τελικά το “χαρτί”, το έριξαν στις… οικολογικές ευαισθησίες και στην προστασία των πολιτών από τη ραδιενέργεια. Τώρα που δεν εξελέγησαν να δούμε τι θα πουν για τα ντοκουμέντα που έρχονται» (12/11/06).
Ποιους κατηγορείτε κύριοι και γιατί;
Κόρακας κορακου μάτι δεν βγάζει αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Μήπως επειδή οι αποκαλύψεις στα blogs έχουν βάση που αν ψαχτούν θα καταλήξουν κάπου;
Όπως με τον κύριο από πάνω με τα 5.5 εκατομμύρια του;
Και αφού τα είχαμε όλα αυτά μόνο η μαφία των ηλιθίων μας έλειπε.
Αυτή την μαφία με τους προστάτες κάθε τι ελληνικού που αποφάσισαν μετά την αντιφασιστική πορεία στις 2/2/2008 να επιχειρήσουν να ρίξουν όσα blogs έκριναν οι ίδιοι ότι περιείχαν ανθελληνικό περιεχόμενο κάνοντας κλικ στην επισύναψη ιστιολογιου. Μια κίνηση που οργανώθηκε από μέλη της νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ με προεξέχων την Αγγελική Λάμπρου υποψήφια νομαρχιακή σύμβουλος με τον Μάκη Βορίδη στην Ανατολική Αττική, και αμέσως την τακτική αυτή την υιοθέτησε ο Στόχος , μια φασιστική φυλλάδα.
Όσοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικηγόροι, παπάδες και λοιποί κοινοί θνητοί, πιστεύετε ότι με τη θέσπιση νομοθετικών μέτρων,
στημένων σκανδάλων, άρσης του απορρήτου με κατασκευασμένες ή μη κατηγορίες και με διάφορες διαπλοκές και δολοπλοκίες,
θα φιμώσετε τα Blogs, είστε γελασμένοι…
Η ελευθερία του λόγου, του τύπου και της έκφρασης
είναι κατοχυρωμένα δικαιώματα του Ελληνικού Συντάγματος…
Το μόνο που θα καταφέρετε, είναι να μας δώσετε ακόμη μεγαλύτερη δύναμη και βήμα.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ BLOGS
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΘΑ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΔΕΚΑ
geia sou re kiko!
blepo synexizeis to blogging me ameioto rythmo 😛
an thes perna kai mia volta apo to http://atzenta.blogspot.com/ na peis ena geia 😉