Προβολή ντοκιμαντέρ “Το αυγό του φιδιού” στο θεατράκι ΗΣΑΠ Ν.Ηρακλείου

  ΟΣΟ ΚΟΥΡΝΙΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ΖΕΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ

Ο φασισμός-ναζισμός είναι μια ολοκληρωτική πολιτική ιδεολογία που σκοπό έχει την επιβολή της απόλυτης εξουσίας μέσω της στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας με βάση
το έθνος και τη φυλή, και κοινό παρονομαστή τον εθνικοσοσιαλισμό. Οι εκφραστές του ενός ή του άλλου πολιτικού συστήματος (στα κράτη που αυτά εφαρμόστηκαν), δεν ήρθαν ποτέ σε σύγκρουση με τις καπιταλιστικές αρχές. Αντιθέτως, μεγάλες επιχειρήσεις και οικονομικά συμφέροντα υποστήριζαν τους φασίστες και υποστηρίχθηκαν από αυτούς.
Η επέλαση του φασισμού εκτυλίσσεται κλιμακωτά και με συνέπεια βάζοντας τους σπόρους της στα θεμέλια της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Οι πολιτικές του ελληνικού κράτους όποτε η ”δημοκρατία” τους το θεωρεί αναγκαίο έχουν ωθήσει προς τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας μας σε ακροδεξιά κατεύθυνση. Αυτό έχουν
επιτύχει οι έως τώρα κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ στρώνοντας το έδαφος ώστε οι φασίστες-νεοναζί να δρέψουν τους καρπούς αυτούς. Τρανά παραδείγματα είναι η πολιτική των Χρυσοχοΐδη – Λοβέρδου – Δένδια: σκούπες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, Frontex, φράχτης στον Έβρο, υγειονομικές βόμβες, οροθετικές, “Ξένιος Ζευς” κά. Μεγάλη συμβολή σε αυτό έχουν τα ΜΜΕ σε συνεργασία με τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
Ιστορικά, πολλές φορές, σε περιόδους κρίσης του συστήματος σημειώνεται άνοδος του φασισμού. Κύριος εκφραστής αυτής της ναζιστικής-φασιστικής ιδεολογίας στην Ελλάδα είναι η Χρυσή Αυγή. Τα μέλη της θέλοντας να απενοχοποιηθούν στα μάτια της κοινωνίας προσδιορίζονται ως πατριώτες-εθνικιστές. Ακριβώς όπως οι ναζί και οι φασίστες του παρελθόντος, η Χρυσή Αυγή ασκεί προσωρινά μία φιλολαϊκή πολιτική ώστε να κερδίσει όσο το δυνατό περισσότερο έδαφος σε εθνικό επίπεδο ̇ παράδειγμα της πολιτικής αυτής στην ελληνική περίπτωση είναι η διάθεση προϊόντων ή οι αιμοδοσίες «μόνο για Έλληνες». Προς το παρόν ως το μεγάλο “πρόβλημα” της Ελλάδας παρουσιάζονται οι μετανάστες, αλλά, αν δούμε καλύτερα τις θέσεις της Χρυσής Αυγής, διαπιστώνουμε ότι στη σειρά είναι ήδη οι ομοφυλόφιλοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι γυναίκες, οι άνεργοι, οι άστεγοι, οι απεργοί, οι διαδηλωτές και ο κατάλογος είναι μακρύς.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Η μετανάστευση είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που έχει επιφέρει καθοριστικές αλλαγές στον παγκόσμιο πληθυσμιακό χάρτη. Είναι η ροή του πληθυσμού από ανελεύθερα, ολοκληρωτικά καθεστώτα ή υποανάπτυκτες οικονομίες προς ανεπτυγμένες και φιλελεύθερες κοινωνίες. Η Ελλάδα έχει διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην εισροή και εκροή μεταναστευτικών ρευμάτων. Μέχρι και τα μέσα του 20ου αιώνα αποτέλεσε κυρίως χώρα αποστολής μεταναστών σε Αμερική, Ευρώπη, Ασία και Αυστραλία. Μόνο τη δεκαετία του ’60 πάνω από το 1/6 του ελληνικού πληθυσμού χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη των οικονομιών Αμερικής και Ευρώπης. Μόλις το 1972 η Ελλάδα από χώρα εκροής γίνεται τώρα χώρα εισροής μεταναστών. Η Ελλάδα ακόμα όμως, ως μέλος της ΕΕ ασκεί μία πολιτική που από τη μία επενδύει σε οικονομικά επεκτατικούς πολέμους (βλ. Ιράκ Αφγανιστάν, Γιουγκοσλαβία, Λιβύη), κι απ’ την άλλη διατηρεί σε καθεστώς παρανομίας χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες που τρέπονται σε φυγή προς την “ασφαλή και ανεπτυγμένη Δύση”.
Το καθεστώς παρανομίας φαίνεται να είναι ωφέλιμο για τις χώρες υποδοχής, καθώς παρατηρείται ανάπτυξη χωρίς σημαντικό κόστος. Η φθηνή και χωρίς δικαιώματα εργασία είναι κερδοφόρα για μία οικονομία και συντελεί στην άνοδο των δεικτών ανάπτυξης, ενώ θέτει τους ανθρώπους σε καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης. Έτσι, σε συνδυασμό με τη μηδαμινή δυνατότητά τους για αξιοπρεπή τροφή και στέγαση, οι μετανάστες αποκτούν μία εικόνα υπανθρώπου, ανθρώπου δεύτερης κατηγορίας. Ο μετανάστης γίνεται ευάλωτος σε πολλές μορφές εκμετάλλευσης (οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής). Τρανό παράδειγμα είναι η ελληνική πραγματικότητα των τελευταίων 20 ετών με το λεγόμενο οικονομικό θαύμα και το εθνικό στοίχημα των ολυμπιακών αγώνων του 2004. Και σε μια θαυμαστή ειρωνεία της τύχης, η Ελλάδα γίνεται σήμερα εκ νέου χώρα αποστολής μεταναστών.
Εμείς, από την πλευρά μας, θέλουμε να τονίσουμε ότι ο φασισμός αναπτύσσεται όπου εκλείπουν η ταξική και η κοινωνική συνείδηση. Γι’ αυτό και στις μέρες μας παρατηρούμε την άνοδο του φασισμού και την υποχώρηση των εργατικών, ταξικών και κοινωνικών κινημάτων και διεκδικήσεων. Εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεζόμενοι αυτού του κόσμου, αγωνιζόμαστε ενάντια στο φασισμό υπερασπιζόμενοι ταυτόχρονα το ταξικό μας συμφέρον, ως τμήμα της εργατικής τάξης. Μιας εργατικής τάξης που δεν διαχωρίζεται σε έλληνες και ξένους εργάτες, αλλά που αγωνίζεται ενωμένη ενάντια σε αφεντικά και στα κομματικά τους δεκανίκια.
Ενάντια στους πλαστούς εθνικούς διαχωρισμούς, προτάσσουμε κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών για την κοινωνική απελευθέρωση.
Ενάντια στα τάγματα εφόδου των νεοναζί, προτάσσουμε δομές αλληλεγγύης, αντίστασης και αντεπίθεσης στις γειτονιές μας.

Δικτύωση Αυτοοργανωμένων Εγχειρημάτων
Βορείων Συνοικιών Αθήνας

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΗΜΗΡΙΩΤΗ Ν. ΙΩΝΙΑ ΤΡΙΤΗ 10 ΑΠΡΙΛΗ 6 ΜΜ

ΣΚΟΥΠΑ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ

ΤΡΙΤΗ 10 ΑΠΡΙΛΗ 6 ΜΜ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΗΜΗΡΙΩΤΗ Ν. ΙΩΝΙΑ

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΞΕΝΟΙ

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

 

Ο φασισμός ανά την πάροδο των χρόνων παρουσιάζεται ως μια ολοκληρωτική πολιτική ιδεολογία που σκοπό έχει, μέσω της επιβολής εξουσίας, την δημιουργία του έθνους ως την απόλυτη κοινωνική πραγματικότητα Η έννοια του φασισμού ως πολιτική ιδεολογία εφαρμόστηκε επίσημα για τους αστούς ιστορικούς πρώτη φορά με το καθεστώς του Μουσολίνι στην Ιταλία το 1922.Ο ουσιαστικός στόχος του φασισμού είναι η συσσώρευση δύναμης και κέρδους. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω της εκμετάλλευσης – υποτίμησης του ατόμου ως κομμάτι της εργατικής τάξης και του απόλυτου εξουσιαστικού ελέγχου του του από την αστυνομία και τον στρατό. Ο ίδιος αυτός στόχος είναι κι εκείνος του σημερινού υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος. Δημοκρατία και δικτατορίες είναι πολιτεύματα που απλά εναλλάσσονται μεταξύ τους ανάλογα με τις κοινωνικές καταστάσεις και στοχεύουν στα ίδια αποτελέσματα.

 

Η κατάργηση της κοινωνικής και ταξικής αντιπαλότητας στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό από την ταξική θέση του καθενός, μέσω της προβολής του έθνους, το οποίο ορίζεται βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας. Μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα κράτος -ή μια κοινωνική πραγματικότητα- βασισμένη στην εθνική-θρησκευτική ενότητα και την κοινωνική στασιμότητα, προς όφελος των εξουσιαστικών δομών και της άρχουσας τάξης. Η κοινωνική αυτή σταθεροποίηση ενισχύει τον διάχυτο ρατσισμό, ο οποίος προωθείται από το κράτος με σκοπό την τρομοκρατία και τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης. Ο ρατσιστικός εθνικιστικός λόγος, προβάλλεται από κάθε καθεστωτικό μέσο, ενώ παράλληλα ρατσιστικές παρακρατικές επιθέσεις συγκαλύπτονται και διαστρεβλώνονται από τα Μ.Μ.Ε. . Σε πολλές περιπτώσεις η άμεση συνεργασία του κράτους με φασιστικές ομάδες είναι απροκάλυπτη.

 

Η διαρκής προώθηση του ρατσισμού και του εθνικισμού από το κράτος έχει οδηγήσει σε πλήθος φασιστικών ενεργειών. Τους τελευταίους μήνες σε καθημερινό επίπεδο δυνάμεις ΜΑΤ μαζί με ασφαλίτες και μηχανές της ομάδας Δέλτα επιτίθενται στους μετανάστες μικροπωλητές έξω από την ΑΣΟΕΕ και την

Νομική. Τον Φεβρουάριο του 2009 πραγματοποιήθηκε επίθεση με χειροβομβίδα στο “Στέκι Μεταναστών” στην Τσαμαδού στα Εξάρχεια. Τον Μάιο του 2011,με αφορμή την δολοφονία του Μανώλη Καντάρη από μετανάστες, ξέσπασε παρατεταμένο ρατσιστικό πογκρόμ σε Κυψέλη, Βικτώρια και Ομόνοια, επιθέσεις σε σπίτια μεταναστών σε διάφορες περιοχές της Αθήνας και τα γεγονότα αυτά κορυφώθηκαν με την δολοφονία μετανάστη από το Μπαγκλαντές στα Κάτω Πατήσια. Πέρα από τις επιθέσεις σε μετανάστες, οι φασιστικές αυτές επιθέσεις (σε συνεργασία πάντα με την αστυνομία) στοχοποίησαν και τις καταλήψεις “Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά” και “Βίλλα Αμαλίας”. Άλλες παρόμοιες επιθέσεις ήταν και η επίθεση με μολότοφ στην κατάληψη “Λέλα Καραγιάννη” τον Νοέμβρη του 2009,τα μαχαιρώματα συντρόφων από φασίστες στο στέκι “Αντίπνοια” τον Ιούνη του 2009 και την επίθεση 25 φασιστοειδών στην φυσικομαθηματική σχολή του ΕΚΠΑ τις 29 Μαρτίου του 2012 που οδήγησε σε τραυματισμό 4 φοιτητών.

 

Την Κυριακή 25 Μάρτη 2012 στην πλατεία Σημηριώτη στην Ν.Ιωνία, μετανάστες δέχτηκαν επίθεση από φασίστες. Κάποιος περαστικός στην προσπάθεια του να τους σταματήσει κάλεσε την αστυνομία του Α.Τ. Ν.Ιωνίας. Όταν κατέφθασαν οι αστυνομικοί ανέφεραν τους φασίστες ως “δικούς τους”, φόρεσαν χειροπέδες στα θύματα της επίθεσης και στον δρόμο μπάτσοι και φασιστές συνέχισαν να τους χτυπάνε από κοινού. Στο τμήμα όπου τους προσήγαγαν τους χτύπησαν ξανά, όπως κι έναν ακόμα μετανάστη που είχε προσέλθει στο τμήμα για τα έγγραφα του.

 

Ο φασισμός δεν αποτελεί ένα ξέχωρο πολιτικό σύστημα αλλά είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το υπάρχον καπιταλιστικό πλάνο. Η κοινωνική ειρήνη χτίζεται μέσα από την συναίνεση αντιμαχόμενων τάξεων. Από αυτήν την υποχώρηση και αδρανοποίηση του κοινωνικού χώρου, οι σκοποί των κρατιστών

επιτυγχάνονται χωρίς καμία πλέον αντίσταση. Ας δώσουμε τέλος στην ανοχή και την συγκάλυψη κάθε φασιστικής ενέργειας.

 

 

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ

 

 

Αντιφασίστριες – Αντιφασίστες

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ

25η Μαρτίου 2012 , η  παρέλαση μετατρέπεται σε αυτό που το αστικό κράτος ήθελε πάντα,  σε μια επίδειξη σιδερένιας πειθαρχίας.  Σιδερένια περιφράγματα παντού, χιλιάδες αστυνομικοί, ασφαλίτες, διμοιρίες των ΜΑΤ, ομάδες ΔΙΑΣ, επίλεκτοι της ΟΠΚΕ πανέτοιμοι και οπλισμένοι απέναντι στον εσωτερικό εχθρό , τον λαό.

Οι αρχές της πόλης, όχι μόνο δεν ντρέπονται να απαιτούν  φόρο τιμής  από την νέα γενιά που καταστρέφεται, όχι μόνο αδιαφορούν για τον σιδερόφραχτο κλοιό αλλά  κορδώνονται και απαθανατίζονται στους τηλεοπτικούς φακούς κάνοντας προκλητικές δηλώσεις για καταστροφικές δυνάμεις που επιβουλεύονται τον νόμο και την τάξη, εννοώντας τον αντιστεκόμενο λαό.

Η παρέλαση στέφθηκε με πλήρη επιτυχία,  δύο συλλήψεις διαδηλωτών και ένας τραυματισμός .

Το μήνυμα σαφές.   Όσοι δεν σκύβουν το κεφάλι στην επίθεση κοινωνικής ερήμωσης, όσοι δεν αποδέχονται την αφαίρεση κάθε οικονομικού και κοινωνικού δικαιώματος, θα αντιμετωπίσουν το σιδερένιο ρόπαλο της εξουσίας… που δείχνει πια το πραγματικό της πρόσωπο. Ο τρι-κομματικός  θίασος πιστός υπηρέτης των διεθνών τοκογλύφων δανειστών της Ευρωπαϊκής ένωσης και του ΔΝΤ ποινικοποιεί  το αυτονόητο δικαίωμα του λαού να διαδηλώνει , ξεπερνώντας ακόμα και στρατιωτικές δικτατορίες.

Μέσα σε πρωτοφανές κλίμα αστυνομοκρατίας με δεκάδες ασφαλίτες και ένστολους στην αίθουσα του  δικαστηρίου οι 2 συλληφθέντες  διαδηλωτές καταδικάζονται. Ήταν μια απόφαση εκδικητική και παραδειγματική  που είχε ήδη είχε παρθεί και δεν αφορούσε καν το γελοίο κατηγορητήριο της αντίστασης κατά της αρχής , αλλά το δικαίωμα στη διαμαρτυρία και τη διαδήλωση. Οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν αποκλειστικά αστυνομικοί οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι δέχθηκαν επίθεση, ενώ οι δικαστές  δεν έλαβαν υπόψη ούτε τους αυτόπτες μάρτυρες υπεράσπισης ούτε το φωτογραφικό υλικό.

Σε μια περίοδο που η σιδερένια μπότα των μνημονίων της συγκυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ έρχεται να καθυποτάξει τους εργαζόμενους στη βάρβαρη πολιτική της φτώχειας, της πείνας, της εξαθλίωσης, της απόλυσης και της ανεργίας, η βία, η κρατική καταστολή, ο αυταρχισμός και οι διώξεις αναδεικνύεται ως μοναδικό τους στήριγμα για να επιβάλουν τον κοινωνικό μεσαίωνα.

Το κράτος γίνεται προαγωγός παραδειγματικής βίας. Η χειρότερη βία όμως δεν είναι η σωματική και ορατή βία, αλλά η βία σαν κύρια οικονομική δύναμη που είναι σύμφυτη στις καπιταλιστικές εκμεταλλευτικές σχέσεις, η βία που παράγει τη φτώχεια και καθιστά περιττό ένα κομμάτι της ανθρωπότητας, η βία των «περιφράξεων» των δημόσιων αγαθών, η βία της αχαλίνωτης λεηλασίας  της φύσης και του πλούτου της .

Δεν μπορείς να πάρεις τον νόμο στα χέρια σου, υποστηρίζουν αυτοί που νομοθετούν και εξουσιάζουν. Μπορούμε , όμως, να πάρουμε τη ζωή μας,  αυτό δεν μπορεί να μας το απαγορέψει κανείς.

Κι αυτό  είναι που φοβούνται εν τέλει…

Όταν η οργή, η αγανάκτηση, η αποφασιστικότητα που πλημμυρίζει τους δρόμους ,  καταφέρει να υπερνικήσει τον φόβο, τότε θα έχουμε κάνει ένα τεράστιο βήμα και ο   χρόνος θα μετράει αντίστροφα.

Μπορούμε να νικήσουμε – μπορούμε να τους σταματήσουμε .

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ & ΠΟΡΕΙΑ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΑΠΡΙΛΗ

 11.00πμ , Κεντρική πλατεία Λάρισας

αντιεξουσιαστική μαθητική κίνηση, αντιρατσιστική πρωτοβουλία λάρισας,

ιός κοινωνικής απελευθέρωσης(ι.κ.α.), ιός βιοχημείας, ντόπιοι ξένοι

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ

Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ:

ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΑΠΡΙΛΗ 11 π.μ. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ: ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ , Ι.Κ.Α. (ΙΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ) ΙΟΣ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑΣ & ΝΤΟΠΙΟΙ ΞΕΝΟΙ.

“Ληστρική κλοπή κατά συναυτουργία”-Kοίτα ποιος μιλάει…

Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρούμε έντονα το φαινόμενο των απαλλοτριώσεων ειδών πρώτης ανάγκης από μεγάλες αλυσίδες Σ.Μ. και το μοίρασμα τους σε πολίτες.Δεν πρόκειται για φιλανθρωπία, αλλά για μια δράση που έχει στόχο το δίκαιο και αυτονόητο, να πάρουμε πίσω τα αγαθά που παράγουμε και χρυσοπληρώνουμε για να καταναλώσουμε.
Στις 11/2/09 ομάδα αναρχικών- αντιεξουσιαστών με καλυμμένα πρόσωπα απαλλοτρίωσε είδη πρώτης ανάγκης από γνωστή αλυσίδα Σ.Μ. στην Λάρισα.Τα προϊόντα μοιράστηκαν στον κόσμο ο οποίος αγκάλιασε την κίνηση στην παρακείμενη λαϊκή αγορά. Η αντίδραση της αστυνομίας ήταν να κάνει 4 προσαγωγές οι οποίες μετατράπηκαν σε συλλήψεις με μοναδικό στοιχείο την πολιτική ταυτότητα των συλληφθέντων, οι οποίοι δικάζονται την 1 Φεβρουαρίου με την κατηγορία της ληστρικής κλοπής κατά συναυτουργία (κακούργημα) .Για την ίδια υπόθεση έχουν οριστεί ήδη 2 δίκες οι οποίες αναβλήθηκαν.Στο πρώτο δικαστήριο η αστυνομία έκανε επίδειξη δύναμης, παρατεταγμένες διμοιρίες των ΜΑΤ στο δικαστικό μέγαρο απαγορεύουν την είσοδο σε κόσμο που ήθελε να παρακολουθήσει την συγκεκριμένη δίκη,ενώ όπως είναι γνωστό οι δίκες είναι δημόσιες και μπορούν να παρακολουθούνται από όλους τους πολίτες.Μετά από πίεση των συνηγόρων υπεράσπισης και των αλληλέγγυων ένα μέρος του κόσμου κατάφερε να μπει στην αίθουσα αφού επιβλήθηκε σωματικός έλεγχος ακόμα και στους δικηγόρους και τους συγγενείς των κατηγορουμένων.
Από τις καταθέσεις των μπάτσων, οι οποίοι αναφέρουν ότι συνέλαβαν τους συγκεκριμένους ανθρώπους επειδή τους γνωρίζουν από τις κινηματικές τους δράσεις και τις πρόσφατες πορείες στην πόλη,είναι ξεκάθαρο ότι η δίωξη είναι πολιτική.Τέτοιου είδους πολιτικές διώξεις εντάσσονται στο κλίμα μηδενικής ανοχής που επιβάλει το κράτος απέναντι σε αγωνιζόμενα κοινωνικά κομμάτια.Τραγικό πρόσφατο παράδειγμα η διαμαρτυρία πολιτών στη Χαλκίδα για την επίσκεψη του προέδρου της δημοκρατίας Παπούλια, όπου η αστυνομία έκανε συλλήψεις με την κατηγορία “προσβολή του προέδρου της δημοκρατίας”.Σε μια άλλη περίπτωση στην Αθήνα ομάδα ατόμων του αναρχικού χώρου έκανε παρέμβαση σε ραδιοφωνικό σταθμό εκφράζοντας την συμπαράστασή της στα φυλακισμένα μέλη της οργάνωσης ”επαναστατικός αγώνας”. Μέσα σε λίγα λεπτά διμοιρίες των ΜΑΤ εισέβαλαν στο σταθμό και συνέλαβαν 20 συντρόφους αποδίδοντάς τους την κατηγορία του εγκωμιασμού τρομοκρατικών πράξεων. Και στις δύο περιπτώσεις γίνεται ξεκάθαρο πως το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης υφίσταται μόνο όταν δεν είναι εχθρικό προς το καθεστώς.
Δεν μας ξαφνιάζει καθόλου η στάση των πάντα πρόθυμων αστυνομικών και δικαστικών αρχών του ντόπιου και πολυεθνικού κεφαλαίου το οποίο επιτίθεται στα λαϊκά στρώματα καταδικάζοντάς τα σε φτώχεια, ανέχεια, ανασφάλεια και σε ότι άλλο τραβάει η όρεξη των αφεντικών με στόχο την διασφάλιση των κερδών τους. Η πρακτική επιβολή αυτής της μεσαιωνικής κατάστασης γίνεται μέσω των γκλοπ, των βασανιστηρίων και των φυλακίσεων αγωνιστών που τόλμησαν να σηκώσουν το κεφάλι και να σταθούν απέναντί τους.Η όρεξη των μεγαλοκαρχαριών δεν θα σταματήσει παρά μόνο αν τους την κόψουμε εμείς μέσα από τον αγώνα μιας συνειδητοποιημένης κοινωνίας που παλεύει για δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια ισότητα και ελευθερία.Τα μέσα ενός τέτοιου αγώνα δεν μπορούν να χαρακτηρίζονται ως νόμιμα ή παράνομα αλλά μόνο ως δίκαια και αναγκαία.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης 1/2/2012 , ώρα 9:00 έξω από τα δικαστήρια της Λάρισας.
Ιός Κοινωνικής Απελευθέρωσης

Ο εγκλεισμός είναι ένα διαρκές βασανιστήριο ( Κείμενο Α’ πτέρυγας φυλακών Κορυδαλλού )

Ζούμε σε άθλιες συνθήκες, ο ένας πάνω στον άλλον, σε βρώμικους χώρους, πλενόμαστε με παγωμένο νερό. Τρώμε μισές μερίδες νερόβραστου φαγητού. Δεν έχουμε επαρκή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αντιμετωπίζουμε μια σαδιστική δικαιοσύνη, που μας επιβάλει εξοντωτικές ποινές…

Κι όμως δεν σταματάει εδώ.

Στις 14/11/2011 οι συγκρατούμενοι μας Γιουνάν Λείθ και Ριβόν Ηλίας που είχαν μεταχθεί στο εφετείο της Λουκάρεως, μετά από έναν διαπληκτισμό με τα γουρούνια της ΕΛΑΣ, ξυλοκοπούνται βάναυσα και μεταφέρονται στο τμήμα «αλλοδαπών» όπου τους ξαναχτυπάνε δεμένους με χειροπέδες. Επιστρέφουν στην φυλακή με σπασμένα άκρα και πλευρά και χτυπήματα σε όλο τους το σώμα.

Στις 17/11/11 ο συγκρατούμενος και αναρχικός Ράμι Συριανός βρίσκεται στην απομόνωση των Διαβατών λόγω της άρνησής του να υποστεί εξευτελιστικό σωματικό έλεγχο με ξεγύμνωμα του κρατουμένου.  Επειδή όμως πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από την φυλακή, η υπηρεσία φοβούμενη τα χειρότερα του έκανε έκτακτη μεταγωγή στην Νιγρίτα Σερρών. Εκεί στις 19/11/11 και αφού έχει εκ νέου αρνηθεί αυτό το «άρρωστο» τερτίπι της υπηρεσίας της φυλακής, ο αρχιφύλακας μαζί με 2 φύλακες εισβάλλουν στο κελί της απομόνωσης και αφου τον ακινητοποιούν, τον γδύνουν με την βία.

Παράλληλα ο συγκρατούμενος μας και μέλος της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς Γιώργος Πολύδωρος που βρίσκεται προφυλακισμένος εδώ και 8 μήνες, ήδη έχει μεταφερθεί σε 5 διαφορετικές φυλακές και έχει κρατηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στις απομονώσεις εξαιτίας της άρνησής του να δεχθεί και αυτός τον εξευτελισμό του σωματικού ελέγχου και αυτή την στιγμή βρίσκεται πάλι στην απομόνωση της Χαλκίδας.

Τέλος στις 6/11 μεταφέρθηκαν από τα κρατητήρια της Αμυγδαλέζας, 7 ανήλικοι 17-20 ετών μετανάστες, οι 4 στο Αττικό και οι 3 στο Θριασειο με βαριά εγκαύματα και νοσηλεύονται ακόμα, μετά από φωτιά που προκλήθηκε στο κελί τους. Το υπουργείο περιορίστηκε σε μια λιτή ανακοίνωση στο ότι μόνοι τους έβαλαν την φωτιά. Στο αν το κτήριο διαθέτει πυρασφάλεια και γενικότερα προδιαγραφές για να κρατούνται άνθρωποι και στο τί έκαναν για το γεγονός οι αστυνομικοί βάρδιας είναι ψιλά γράμματα.

Δεν μπορούμε πλέον να μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά. Βιώνουμε καθημερινά σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια, στα τμήματα, στις υπηρεσίες της ΕΛΑΣ, στις φυλακές, στα στρατόπεδα «λαθρομεταναστών».

Προχωράμε σε αυτή την διαμαρτυρία για να δηλώσουμε πως είμαστε ενωμένοι απέναντι στην βαρβαρότητά τους, για να ενημερώσουμε τους «εκτός των τειχών» για όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά μέσα στα κελιά και τους θαλάμους που μας έχουν κλεισμένους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

(60 άτομα της Α’ πτέρυγας Κορυδαλλού μείνανε έξω από τα κελιά τους και παρέδωσαν το παραπάνω κείμενο στον αρχιφύλακα της φυλακής)

Εάν οι άνθρωποι ενώσουν τις δυνάμεις τους μπορούν να μετακινήσουν βουνά

“Εάν οι άνθρωποι ενώσουν τις δυνάμεις τους μπορούν να μετακινήσουν βουνά”
 Είμαστε κάτοικοι της υπαίθρου, συναντηθήκαμε ως σκεπτόμενοι άνθρωποι χωρίς ιεραρχία και με γνώμονα την άμεση δημοκρατία. Γνωριστήκαμε  σε αγροτικούς αγώνες και κινητοποιήσεις. Σκοπός μας είναι να επεξεργαστούμε ζητήματα που αφορούν τις ζωές μας, την παραγωγή, την εργασία, καθώς επίσης και τη λεηλασία των ανθρώπινων αξιών αλλά και του φυσικού κόσμου από τους κυρίαρχους.

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ύπαιθρο, το φάντασμα της εγκατάλειψης , του ξεκληρίσματος, της φτώχειας, της απαξίωσης και της έλλειψης προοπτικής. Αυτή η σκοτεινιά των καιρών αποτελεί πρόσφορο έδαφος για κάθε άρπαγα, για κάθε καιροσκόπο. Αρχικά με τον απόλυτο έλεγχο της επικεντρωμένης στα αγροτικά οικονομικής δραστηριότητας, όπου εκμαύλισαν με επιδοτήσεις και άλλες μορφές εξαρτήσεων (δάνεια με επαχθείς βέβαια όρους) έτσι ώστε η παραγωγή από αυτάρκης και αειφόρος μετατράπηκε σε ελλειμματική και οικολογικά ανισόρροπη. Κατόπιν στράφηκαν ενάντια σε κάθε μορφή κοινωνικής συνοχής, καθιστώντας κάθε μη κερδοφόρα δραστηριότητα αφελή. Η πολιτιστική επίθεση που δέχτηκαν οι χωριάτες/ισσες από τα κυρίαρχα μέσα (ΜΜΕ) δεν άφησε χώρο για τις μέχρι τότε αναπτυγμένες σχέσεις με τους συνανθρώπους αλλά και την ύπαιθρο. Όλα για το χρήμα! Ακόμα και οι χαροκοπιές, όπου πως και πως ο κόσμος περίμενε να αναπαυτεί από το μόχθο της εργασίας και να δει μακρινούς συγγενείς και φίλους, μετατράπηκαν σε επιχείρηση.

Απέναντι σε αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα, ψάχνουμε τον αντίλογο στην επικρατούσα αδιαφορία. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να υποταχτούμε στην αθλιότητα που μας επιβάλλεται από την κερδοφορία ή από τον κυρίαρχο τρόπο ζωής, αλλά θα παλέψουμε με αξιοπρέπεια ενάντια σε καθετί που έρχεται να στερήσει τοσο από εμάς, όσο και από τους επόμενους μια γόνιμη και ελεύθερη ζωή. Μαζευόμαστε, μοιραζόμαστε τις αγωνίες μας και αποφασίζουμε να πάμε ένα βήμα παραπέρα, δημιουργώντας μια συλλογικότητα προβληματισμού και δράσης. Επιδιώκουμε να χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης ως απάντηση στον ατομικισμό που προβάλλεται και στη “λογική” του βολέματος . Ξέρουμε ότι η αλληλεγγύη που θα προκύψει από αυτές τις σχέσεις είναι αυτή που θα αφρατέψει τη γη για να απλώσουμε ακόμα πιο βαθιά τις ρίζες μας στα χώματα του τόπου μας.

Νομίζουμε ότι η μακρά νύχτα της αιχμαλωσίας και των διαψεύσεων αρχίζει να διαλύεται, καθώς οι τεράστιες αντιφάσεις του πολιτισμού αποκαλύπτονται πλέον πλήρως. Σε τελική ανάλυση, κανείς δε θα γλιτώσει από τον απανθρωπισμό του ανθρώπου και τη λεηλασία του πλανητικού οικοσυστήματος.

Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη λαίλαπα της εμπορευματοποίησης και του κέρδους.

Η κοινωνική έρημος που μας περιβάλλει είναι το καλύτερο μάθημα για να μας οδηγήσει στην κοινωνική απελευθέρωση, έτσι ώστε να απολαύσουμε τις χαρές της ζωής σε όλο τους το μεγαλείο.

  •  Τα κείμενα-προκηρύξεις τυπώνονται σε χιλιάδες αντίτυπα και οι εφημερίδες τοίχου σε  εκατοντάδες. Διανέμονται χέρι με χέρι στα χωριά.

Για να γίνουν οι ιδέες πράξεις, πρέπει να κυκλοφορούν.

Ανοιχτή Συνέλευση από ΧΩΡΙΑ ΒΔ Κρήτης

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

Στην απεργιακή πορεία της 11ης Μάη χιλιάδες διαδηλωτές εξέφρασαν την αντίθεση τους στα αντικοινωνικά μέτρα της κυβέρνησης που πλήττουν άμεσα τους εργαζομένους. Ενώ η ληστρική πολιτική της Τρόικας μαζί με την συνεργαζόμενη ελληνική κυβέρνηση ωθεί όλο και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας στην απόλυτη εξαθλίωση και ανέχεια, οι δυνάμεις καταστολής επιτίθονται με λύσσα σε διαδηλωτές.

Στη διαδήλωση της 11ης Μάη και ενώ ένα μεγάλο μέρος της πορείας είχε περάσει το κοινοβούλιο και κατευθυνόταν προς τα Προπύλαια, οι μπάτσοι επιτέθηκαν απρόκλητα και λυσσαλέα σε μπλοκ διαδηλωτών (συνελεύσεις γειτονιάς, εργατικά σωματεία βάσης, αναρχικοί – αντιεξουσιαστές , εξωκοινοβουλευτική αριστερά) ξυλοκοπώντας τους άγρια και ρίχνοντας τόνους χημικών. Περισσότεροι από 100 διαδηλωτές μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία (Νίκαια, ΚΑΤ, Ευαγγελισμός) ενώ 3 υποβλήθηκαν σε χειρουργικές επεμβάσεις.

Ο σύντροφος Γιάννης Κ δέχτηκε δολοφονική επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Χτυπημένος και με αίματα στο κεφάλι άρχισε να απομακρύνεται μαζί με διαδηλώτρια από την Πανεπιστημίου. Κατηφορίζοντας την οδό Αμερικής, στο ύψος της Σταδίου, μπήκαν σε στοά που ήταν παρόντες άνθρωποι που τον είδαν να αιμορραγεί. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε προθανάτια κατάσταση (σύμφωνα με ιατρικό ανακοινωθέν) στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική κλινική σε κωματώδη κατάσταση.

Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο οι επίσημοι μηχανισμοί χειραγώγησης, μαζί με τους απολογητές τους καθεστώτος δίνουν έντονες προσπάθειες προκειμένου να μετατρέψουν τη δολοφονική επίθεση σε «τραυματισμό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες»¨απαλλάσσοντας με αυτόν τον τρόπο τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς (ελληνικό κράτος, δυνάμεις καταστολής).

Η μνήμη της εξέγερσης του Δεκέμβρη γυρίσει σαν τσεκούρι πάνω από τα κεφάλια των κυρίαρχων που τρέμουν μπροστά στο γεγονός μίας νέας κοινωνικής έκρηξης. Παράλληλα οι δυνάμεις καταστολής σε αγαστή συνεργασία με μέλη ακροδεξιών οργανώσεων έχουν ξεκινήσει συντονισμένα πογκρόμ εναντίων πολιτικών χώρων και καταλήψεων (VillaAmalias, Σκαραμαγκά) επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να αποδιοργανώσουν τον «εσωτερικό εχθρό» στέλνοντας μηνύματα τρόμου και φόβου σε όποιον αγωνίζεται.

Σήμερα, 12 Μάη και ώρα 9 καταλάβαμε το χώρο των Προπυλαίων στην οδό Πανεπιστημίου. Ήδη έχουμε μετατρέψει το κτήριο και τον προαύλιο χώρο σε μέτωπο δράσης και αντιπληροφόρησης, ανάχωμα στην κρατική επέλαση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ 11 ΜΑΗ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ-ΔΟΛΟΦΟΝΟ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΟΠΥΛΑΙΩΝ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΜ


Αναρχικοί Αντιεξουσιαστές από το κατειλημμένο έδαφος της Πρυτανείας

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΒΑΣΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ

Τα τελευταία χρόνια ο κόσμος της εργασίας δέχεται μια αδιάκοπη επίθεση που έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή αύξηση των εργαζομένων που απολύονται είτε των νέων που αδυνατούν να βρουν κάποια θέση απασχόλησης. Η κατάσταση αυτή ωθεί όλο και περισσότερους εργαζόμενους σε “μαύρες” και με το κομμάτι δουλειές ή στην φτώχεια και την ανέχεια. Αν έχουμε λίγα δικαιώματα ως εργαζόμενοι τότε ως άνεργοι δεν έχουμε κανένα.

Γι’ αυτό το λόγο είναι επιτακτική η ανάγκη για μια συνάντηση όσων νιώθουν πως πρέπει να δράσουν σε ένα πεδίο όπου ενώ φαινομενικά υπάρχουν λίγες δυνατότητες παρέμβασης ανοίγονται πολλοί δρόμοι πέρα από τους καθιερωμένους. Έτσι κάποιοι άνεργοι παίρνουμε την πρωτοβουλία της δημιουργίας μιας κίνησης γύρω από το ζήτημα , όχι για να έχουμε να λέμε άλλα για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός Σωματείου Βάσης Ανέργων, θεσμικά κατοχυρωμένου και ισότιμου με τα πρωτοβάθμια σωματεία εργαζομένων. Μέλη του σωματείου αυτού θεωρούμε πως πρέπει να είναι όλοι οι άνεργοι ανεξαρτήτως από το εάν είναι πλήρως αποκλεισμένοι από την εργασία η καταφέρνουν να συντηρούνται με ευκαιριακές δουλειές ανασφάλιστοι ή μη. Θεωρούμε πως η λειτουργία του σωματείου οφείλει να είναι Αμεσοδημοκρατική , με κεντρικό του όργανο την Γενική του Συνέλευση πλαισιωμένη μόνο από συντονιστικά όργανα.

Σκοπός μας είναι η θραύση της κοινωνικής απομόνωσης και των αδιεξόδων που αντιμετωπίζουν οι άνεργοι μέσα από συλλογικές διεκδικήσεις απέναντι στα αφεντικά και το κράτος , αδιαμεσολάβητες και μαχητικές , ικανές αν πετύχουν αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης για το κομμάτι αυτό του κόσμου της εργασίας που θεωρείται πια περιττό από αυτή την παράλογη οικονομία.

Παράλληλα θεωρούμε πως είναι αναγκαία η δημιουργία δομών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας μεταξύ των μελών του σωματείου καθώς και η προσπάθεια για την δημιουργία συνεργατικών και αυτοδιαχειριστικών δομών απασχόλησης.

Η απόσυρση των απολυμένων στην αφάνεια, η εξάρτηση των νέων που δεν βρίσκουν δουλειά από τους συγγενείς τους και η αποκοπή με αυτό τον τρόπο από το εργατικό κίνημα είναι ο μοχλός πίεσης των αφεντικών απέναντι σε ολόκληρο τον κόσμο της εργασίας. Η απάντηση μας πρέπει να είναι η επανασύνδεση με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα μέσω ενός σωματείου μαζικού που θα βασίζεται στις πραγματικές ανάγκες των ανέργων μακριά από συμβιβαστικές και ηττοπαθείς λογικές ή ιδεολογικές και κομματικές περιχαρακώσεις.

Εργαλείο για την προώθηση της δημιουργίας Σωματείου Βάσης Ανέργων είναι η δημιουργία της “Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Ανέργων” που θα αναλάβει την υλοποίηση των απαραίτητων ενεργειών και θα χαράξει όλα τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν. Γι’ αυτό το λόγο καλούμε σε ανοιχτή συζήτηση την Κυριακή 15 του Μάη στις 6 στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου ( Λόντου 6, Εξάρχεια) για την δημιουργία Σωματείου Βάσης Ανέργων τους στόχους, τα αιτήματα και τους τρόπους διεκδίκησης τους.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΕΡΓΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 3/5/2011

Η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τον τελευταίο ένα χρόνο, με την προσφυγή στο ΔΝΤ υπό την πλήρη συνεργασία της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, έχει αρχίσει να δείχνει τα τραγικά αδιέξοδα στα οποία οδηγεί τους εργαζομένους και τους νέους . Οι στρατιές των ανέργων αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς και σ’αυτό το φαινόμενο εξαίρεση δεν μπορεί να αποτελεί η Λάρισα.

Αντιλαμβανόμενοι αυτό το αδιέξοδο εδώ και 2 μήνες συστήσαμε την πρωτοβουλία ανέργων Λάρισας με σκοπό τη συστηματική μας παρέμβαση στην κοινωνία της πόλης .

Υπερασπιζόμενοι αυτή τη λογική αποφασίσαμε για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα μας να συγκαλέσουμε συνέλευση ανέργων στο Εργατικό Κέντρο Λάρισας τη Παρασκευή 6/5.

Πιο συγκεκριμένα  τη Δευτέρα  2/5 αντιπροσωπεία 2 ατόμων απευθυνθήκαμε στο Ε.Κ.Λ. με σκοπό να μας παραχωρηθεί μια αίθουσα για την πραγματοποίηση της συνέλευσης μας .

Αρχικά απευθυνθήκαμε στον γραμματέα του Ε.Κ.Λ. Γ. Σκόκα ο οποίος κατά την διάρκεια της  συζήτησης, αρνήθηκε κατηγορηματικά να μας παραχωρήσει την αίθουσα, λέγοντας μας ότι θα πρέπει να οργανωθούμε στα σωματεία μας (σημ. οι άνεργοι δεν καλύπτονται από σωματεία), αρνούμενος την ανάγκη οι άνεργοι να έχουν την δικιά τους φωνή.

Στην επισήμανσή μας ότι το Ε.Κ. είναι η στέγη ΌΛΩΝ των ανέργων και ότι τα Ε.Κ. άλλων πόλεων παραχώρησαν αίθουσες για τις ανάγκες των ανέργων , μας απάντησε με πειραγμένο ύφος ότι “εμείς αποφασίζουμε σε ποιόν παραχωρούμε την αίθουσα” , δείχνοντας μας το μονόδρομο της ένταξης στο ΠΑΜΕ ή της παντελούς απόρριψης της παρουσίας μας στο Ε.Κ. Στην επιμονή μας εάν η απόφαση στέκει πολιτικά προκειμένου να υποστηρίξει περαιτέρω την άρνησή του καταφέρθηκε εναντίων 2 μελών – μεταναστών της πρωτοβουλίας ανέργων οι οποίοι ταυτόχρονα είναι μέλη στο σωματείο οικοδόμων και αντιπρόσωποι στο Ε.Κ.

Η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει όταν εμφανίστηκε ο πρόεδρος του Ε.Κ.  Τ. Τσιαπλές ο οποίος εξαρχής  άρχισε να μας «τραμπουκίζει» λεκτικά με εκφράσεις του τύπου: «έξω από το σπίτι μας» , «μην σας ξαναδώ στα μάτια μου» , «δεν θα ξαναπατήσετε το πόδι σας εδώ μέσα».

Στη διαπίστωση μας ότι δεν φέρεται δημοκρατικά ως πρόεδρος του Ε.Κ. απέναντι σε δύο ανέργους που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα μας , μας απάντησε ότι «αυτή είναι η δημοκρατία μου» και ότι «άμα χρειαστεί θα φέρω και τα ΜΑΤ για να σας διώξω από το Ε.Κ.» . Το παραλήρημα του συγκεκριμένου «κυρίου» συνεχίστηκε λέγοντας μας «ποιόν εκπροσωπείται εσείς, δεν εκπροσωπείται κανέναν» , βρισκόμενος εκτός εαυτού.

Προφανώς οι αντιδράσεις των δύο συγκεκριμένων παραγόντων του Ε.Κ. και κυρίως του προέδρου είναι στοχευμένες και αποδεικνύουν τη λογική του κομματικού τους φορέα (ΚΚΕ) ,  για το ζήτημα των κοινών αγώνων εργαζομένων και ανέργων αποτελώντας δυστυχώς τη δεδομένη στιγμή το καλύτερο ανάχωμα για τις επιλογές της κυβέρνησης , αφού κύριο μέλημα τους δεν είναι το σταμάτημα αυτής της επίθεσης , αντίθετα είναι μόνο η λογική της περαιτέρω περιχαράκωσης και του δογματισμού.

 

Είναι  αυτονόητο, αλλά θα το ξαναπούμε, τα σωματεία και τα εργατικά κέντρα δεν είναι «τσιφλίκι» κανενός.

Πρώτα από όλα γιατί δημιουργήθηκαν και συντηρούνται από τις συνδρομές των εργαζομένων (και όχι από χορηγίες κομμάτων), επόμενα όσοι διαχειρίζονται αυτή την περιουσία των εργαζομένων οφείλουν να την χρησιμοποιούν προς όφελος της τάξης,  να  λογοδοτούν στην τάξη και όχι στα κομματικά επιτελεία και να καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους, γιατί είναι προκλητικό το γεγονός πλέον να σπανίζουν οι  προκηρύξεις και  τα  πανώ στις απεργιακές κινητοποιήσεις που φέρουν την υπογραφή του ΕΚΛ, ενώ περισσεύουν αυτές με την υπογραφή του ΠΑΜΕ.

Το κυριότερο όμως είναι ότι τα εργατικά κέντρα δεν πρέπει να είναι μαυσωλεία,  αλλά  χώρος συνεύρεσης και οργάνωσης της τάξης, ζωντανά κύτταρα αγώνα και ενότητας της τάξης στη βάση των συμφερόντων της, «σπίτι» όλων των εργαζομένων χωρίς αποκλεισμούς και όχι κομματικά γραφεία.

Κανείς δεν έχει το δικαίωμα στο όνομα της πλειοψηφίας ή της «σωστής γραμμής» να διαχωρίζει την εργατική τάξη,  να απαγορεύει και να βρίζει εργαζόμενους, να στοχοποιεί και να επιτίθεται σε όσους έχουν διαφορετική άποψη και αυτό συνέβη για πολλοστή φορά απέναντι στα μέλη της πρωτοβουλίας ανέργων που είναι ενεργά μέλη του σωματείου οικοδόμων,  μετανάστες και εκλεγμένοι και στα όργανα του ΕΚΛ.

Γιατί η κομματική ιδιοτέλεια (από όποιον και αν εκφράζεται) δεν στραγγαλίζει μόνο την δημοκρατία, κυρίως στραγγαλίζει την ταξική αλληλεγγύη και ενότητα και αυτό το πληρώνουμε ακριβά σαν εργατικό κίνημα.

Ο πρόεδρος του ΕΚΛ, «φρέσκος» στη θέση υπέπεσε σε μεγάλο ατόπημα και  ελπίζουμε να το  έχει μετανιώσει.

Εμείς σαν άνεργοι και επισφαλείς εργαζόμενοι ζούμε την δικιά μας κόλαση και δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναλωνόμαστε με όσους δεν μπορούν να καταλάβουν την κατάσταση μας.

Δεν θέλουμε να εκπροσωπήσουμε κανένα, ούτε να μας εκπροσωπήσει κανείς, γιαυτό θα συνεχίσουμε με επιμονή και υπομονή την οργάνωση του αγώνα μας.

Θέλουμε την κοινωνία μαζί μας γιατί πλέον σε κάθε σπίτι υπάρχει και ένας άνεργος.

Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε τα σωματεία εργαζομένων, συνδικαλιστές και όλες τις  παρατάξεις να σταθούν στο πλάι μας και όχι να μας πολεμούν.

Την Παρασκευή στις 6 Μάη στις 7.30μμ,  διοργανώνουμε συνέντευξη τύπου και  συνέλευση στο Εργατικό Κέντρο γιατί είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας και προγραμματίζουμε τις δράσεις μας ενόψει της πανεργατικής απεργίας στις 11 Μάη

Κείμενο των 13 συλληφθέντων για την παρέμβαση έξω απ’ το σπίτι του Μπαλτά

Την Δευτέρα 4 Απρίλη συμμετείχαμε στη συγκέντρωση έξω από το σπίτι του ειδικού εφέτη ανακριτή Κώστα Μπαλτά. Ο συγκεκριμμένος ανακριτής χειρίζεται μια σειρά από υποθέσεις του αναρχικού χώρου.

Την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα, όπου μαζί με τον ανακριτή Μόκκα προφυλάκισε τους συντρόφους Σ. Νικητόπουλο, Χρ. Κορτέση και Β. Σταθόπουλο ποινικοποιώντας την πολιτική τους δράση και τις συντροφικές τους σχέσεις με τα μέλη του Ε.Α. Στη συνέχεια κάλεσαν μαζικά για ανάκριση δεκάδες αναρχικούς για την υπόθεση αυτή προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν ένα μεγάλο κομμάτι του αναρχικού χώρου, και έθεσαν σε δικαστική ομηρία το συγγενικό περιβάλλον εμπλέκοντας τον κουμπάρο και τη γυναίκα του Κ. Γουρνά στη δικογραφία.

Ο Κ. Μπαλτάς δεν δίστασε επίσης να κατασκευάσει ένοπλη οργάνωση στην υπόθεση των συλληφθέντων της 4ης Δεκεμβρίου και προφυλάκισε 6 συντρόφους, κάποιοι εκ των οποίων δεν γνωρίζονταν καν μεταξύ τους. Επιπροσθέτως, πήρε τη δικογραφία αυτή, που βρίθει κατασκευασμένων κατηγοριών και φρονηματικών διώξεων, και την συνέδεσε ποινικά με την υπόθεση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, την οποία επίσης χειρίζεται. Και εκεί έστησε μια προφανή σκευωρία, όπου ενέπλεξε με τη Σ.Π.τ.Φ. συντρόφους με την οποία δεν είχαν σχέση και φρόντισε να λειτουργήσει όσο πιο εκδικητικά γίνεται, διογκώνοντας τις κατηγορίες για αυτούς που ανέλαβαν την πολιτικη ευθύνη. Το παράδειγμα του Χ. Χατζημιχελάκη που βαρύνεται με την ηθική αυτουργία για ενέργειες που έγιναν όσο αυτός ήταν στη φυλακή είναι χαρακτηριστικό.

Ο Μπαλτάς, μαζί με το συνάφι του, ως εντεταλμένος του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού επιχειρεί την εξόντωση αγωνιστών με αντικαθεστωτική δράση. Έκδικείται με τον πλέον σκληρό τρόπο τους συντρόφους που έχουν αναλάβει την πολιτική ευθύνη οργανώσεων (Ε.Α. και Σ.Π.τ.Φ.) σαρώνοντας όλον τον πολιτικό, φιλικό και ενιοτε συγγενικό κύκλο τους με προφυλακίσεις και διώξεις. Στην περίπτωση των έξι συλληφθέντων της 4ης Δεκεμβρίου έφτασε στο σημείο να κατασκευάσει την οργάνωση.

Αυτές τις μέρες περνούσαν από δικαστικό συμβούλιο οι Χρ. Κορτέσης, Β. Σταθόπουλος και Σ. Νικητόπουλος για την παράταση ή μη της ήδη 12μηνης προφυλάκισής τους. Επίσης, ο Μπαλτάς επισκεπτόταν τους κρατούμενους της 4ης Δεκεμβρίου για να τους συμπεριλάβει στη δικογραφία της ΣΠτΦ, ενώ βέβαια συνεχίζεται η δίκη της υπότιθέμενης γιάφκας του Χαλανδρίου.

Σ’ αυτήν λοιπόν τη χρονική συγκυρία επιλέξαμε να συγκεντρωθούμε έξω απ’ το σπίτι του Κ. Μπαλτά για την παρέμβασή μας με αφίσες, τρικάκια και συνθήματα. Κατά την αποχώρησή μας δύο μπάτσοι περιπολικού της αστυνομίας σταμάτησαν σύντροφο. Όσοι αντιλήφθηκαν το γεγονός (κάποιοι είχαν ήδη αποχωρήσει) σταμάτησαν και γύρισαν πίσω κατευθυνόμενοι προς το σημείο όπου ακινητοποίησαν τον σύντροφο. Έτσι, βρεθήκαμε περικυκλωμένοι από δεκάδες ΔΙΑΣ. Στη συνέχεια βρεθήκαμε για ένα 24ωρο στη ΓΑΔΑ και τελικά στο μονομελές με δύο πλημμελήματα, για τα οποία θα δικαστούμε στις 13/4/11.

Όλα αυτά βέβαια είναι ελάχιστα μπροστά σε αυτά που αντιμετωπίζουν αυτοί που βρίσκονται στις φυλακές της δημοκρατίας των Μπαλτάδων.

 

Λευτεριά στα μέλη του Ε.Α. και της Σ.Π.τ.Φ.

Άμεση απελευθέρωση των 6 συλληφθέντων της 4ης Δεκέμβρη και σε όσους αρνούνται τις κατηγορίες στην υπόθεση του Χαλανδρίου

Καμιά δίωξη στους Β. Σταθόπουλο, Χρ. Κορτέση και Σ. Νικητόπουλο

Αντιφασιστικό διήμερο Λάρισας 8 – 9 Απρίλη 2011

Παρασκευή 8 Απρίλη, 8.μ.μ. αμφιθέατρο Ιατρικής Σχολής, πλατεία Ταχυδρομείου

ΒιβλιοπαρουσίασηΣυζήτηση

Το βιβλιο του Σπ. Μαρκέτου : « Πως φίλησα το Μουσολίνι, τα πρώτα βήματα του ελληνικού φασισμού»

Συμμετέχουν:

Σπ. Μαρκέτος, επίκουρος. καθηγητής ιστορίας, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ.

Λουκιανός Χασιώτης, επίκουρος καθηγητής ιστορίας, Τμήμα Ιστορίας και ΑρχαιολογίαςΑ.Π.Θ.,
Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής ιστορίας, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών Α.Π.Θ.

Σάββατο 9 Απρίλη, 9μ.μ. πλατεία Ταχυδρομείου

Συναυλία με τους: RENOVATIO, FORTIUS, ANTARTIA, NOMES

ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ¨ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ” ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ¨ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ” ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ Ή ΜΗ ΤΗΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΤΟΥΣ

 

Αυτοί που είναι επικίνδυνοι για την ανθρωπότητα, αυτοί που αποτελούν την σύγχρονη τρομοκρατική απειλή για την κοινωνική πλειοψηφία, αυτοί που καταπατούν κάθε ελευθερία, που επιβάλλουν τον νόμο του ισχυρότερου και συνιστούν μόνιμη απειλή για την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη των περισσότερων ανθρώπων, είναι αυτοί που μας διώκουν, αυτοί που μας κρατούν φυλακισμένους, αυτοί που θα μας δικάσουν και θα μας καταδικάσουν σε πολλά χρόνια εγκλεισμού στις φυλακές του καθεστώτος. Και το κάνουν ως πιστοί υπηρέτες της νέας χούντας του ελληνικού κράτους, του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ε.Ε.

Να είναι σίγουροι πως δεν αργεί η στιγμή εκείνη που θα κληθούν οι ίδιοι οι εισαγγελείς και οι δικαστές μας μαζί με τους εγκληματίες και τρομοκράτες της οικονομικής και πολιτικής ελιτ να λογοδοτήσουν ενώπιον του ελληνικού λαού ο οποίος θα έχει επαναστατήσει ενάντια στην σύγχρονη τυρρανία.

Ένα χρόνο μετά τις συλλήψεις μας και την υπογραφή του Μνημονίου από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που αποτελεί σύμβαση υποταγής της ελληνικής κοινωνίας στο υπερεθνικό κεφάλαιο – γεγονότα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα στην ιστορία αυτού του τόπου-, οι μη προνομιούχοι στενάζουν κάτω από την χούντα του ελληνικού κράτους και της τρόικας.

Όσον αφορά εμάς, τον Επαναστατικό Αγώνα, η ελληνική κυβέρνηση τις πρώτες μέρες των συλλήψεων μας είχε ομολογήσει δια στόματος κυβερνητικού αξιωματούχου πως αν δεν μας συλλαμβάνανε, θα τινάζαμε τα οικονομικά μέτρα στον αέρα.

Ομολογούμε πως αυτό επιδιώκαμε να πετύχουμε. Και να είναι σίγουροι οι διώκτες μας πως αν δεν είμασταν στη φυλακή, αυτοί που θα στέναζαν θα ήταν η οικονομική και πολιτική ελιτ και όχι οι προλετάριοι αυτού του τόπου.

 

ΖΗΤΩ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

τα τρία φυλακισμένα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα

Πόλα Ρούπα, Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.

ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ Α.ΒΕΛΗΣΣΑΡΙΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ….

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ.


 

Μετά την τοποθέτηση   της προτομής του Χίτη Γρίβα στον Άγιο Βελησάριο ο πατριωτικός σύνδεσμος Λάρισας έχει μετατρέψει την πλατεία σε τόπο ρατσιστικής και φασιστικής προπαγάνδας. Ο Γρίβας κατά την Γερμανική κατοχή ίδρυσε την φιλοβασιλική και αντικομμουνιστική οργάνωση Χ.Η Χ λειτούργησε εκ μέρους της εξόριστης κυβέρνησης του Κάιρου και των Άγγλων ενώ δεν πολέμησε ποτέ τους Γερμανούς.Μετά την απελευθέρωση και κατά τα Δεκεμβριανά οι Χίτες πολέμησαν τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην μάχη της Αθήνας στο πλευρό των ταγματασφαλιτών και των Άγγλων,ενώ συνέχισαν την τρομοκρατική και δολοφονική της δράση ενάντια στους αντάρτες κατά περίοδο της “λευκής τρομοκρατίας”  μετά την προδοτική συμφωνία της Βάρκιζας. Τη δεκαετία του ’60 συνέχισε την φασιστική του δράση με τον ΕΟΚΑ Β’ όπου δολοφονούσε Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους κομμουνιστές. Μετά το 67′ ο ΕΟΚΑ Β’ συνεργάστηκε με την Χούντα και συμμετείχε στο πραξικόπημα και την ανατροπή του Μακάριου όπου εν τέλει οδήγησε στην Τόυρκικη εισβολή.

Ο πατριωτικός σύνδεσμος ιδρύθηκε το 1998 και από τότε μέχρι σήμερα είχε στενή συνεργασία με τη φιλοναζιστική  ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ . Στις τελευταίες ευρωεκλόγες ο πρόεδρος του Αστέριος Χάμος έθεσε υποψηφιότητα, στο ψηφοδέλτιο της Χρυσής Αυγής.Ως ανταμοιβή τα “φιλαράκια” του επισκέπτονται συχνά πυκνά την Λάρισα πραγματοποιώντας συγκεντρώσεις και πορείες. Κατά την διάρκεια αυτών χτυπήθηκαν ανυποψίαστοι μετανάστες ενώ ελληνικές σημαίες κυμάτιζαν μαζί με ναζιστικές. Φυσικά όλα αυτά δεν έχουν μείνει αναπάντητα, όποτε βγήκαν στο δρόμο για να προπαγανδίσουν το ρατσισμό και την ξενοφοβία, το μίσος για οτιδήποτε διαφορετικό ήμασταν απέναντι τους. Μια φορά μάλιστα οι δοιμιρίες των ΜΑΤ δεν πρόλαβαν να τους γλιτώσουν.

Ο αντιφασισμός όμως δεν αφορά μόνον εμάς, πρέπει να γίνει κομμάτι όλης της κοινωνίας. Ξέρουμε οτί στις δύσκολες μέρες που διανύουμε αλλά και στις πιο δύσκολες που θα έρθουν η ρατσιστική και φασιστική προπαγάνδα μπορεί να βρεί πρόσφορο εδαφος στην αγανάκτηση του κόσμου.Ας μην ξεχνάμε οτι η άνοδος των Ναζί στην Γερμανία ήρθε όταν η χώρα υπέφερε από τις κακουχίες του Πρώτου Παγκοσμίου πολέμου.Ο εχθρός όμως δεν κρύβεται στους ανθρώπους με διαφορετικό χρώμα, συνήθειες, ήθη και έθιμα.

Το καπιταλιστικό σύστημα είναι αυτό που καταλήστεψε τις χώρες τους όπως κάνει σήμερα και με την Ελλάδα και τους ανάγκασε να μεταναστέψουν. Εχθρός της κοινωνίας,είναι τα μεγαλοαφεντικά και το κράτος που με πρόσχημα την κρίση επιτίθονται σε όλα τα εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα, μέσο των Μ.Μ.Ε. προσπαθούν να αποσπάσουν τη συννένεση των καταπιεσμένων μιλώντας για Εθνική ενότητα.

Υπάρχνουν άραγε κοινά συμφέροντα του κόσμου της δουλειάς, ή της ημιαπασχόλησης, ή της μαύρης εργασίας με τον Κ.Πάγκαλο και τους κάθε λογής Ελληνες εφοπλιστές;

Στην πραγματικότητα η μόνη ιδεολογία της άκρας δεξιάς, του Πατριωτικού συνδέσμου, της Χρυσής Αυγής είναι αυτή της διατήρησης της αστικής τους καταγωγής και τα όσα τους προσφέρει…

Τον τελευταίο καιρό θέλωντας να ριζοσπαστικοποιήσουν την προπαγάνδα τους, μπας και μπερδέψουν κανέναν, κατέβηκαν στους δρόμους μαζί με παπάδες και καλόγριες διαδηλώνοντας ενάντια στη κάρτα του πολίτη.Το παπαδαριό μιλάει για τον ερχομό του αντίχριστου σε ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, και ο πατριωτικός κατακρίνει το φακέλωμα των Ελλήνων πολιτών τη στιγμή που ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής Μιχαλολιάκος ήτανε πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της ΕΥΠ όπου είχε φακελωμένους τους πάντες.

 

 

ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ – ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ…

 

 

 

ΙΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ   ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

159 ΓΙΑΤΡΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΝ – ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Οι γιατροί που στεκόμαστε στο πλευρό των 300 μεταναστών εργατών απεργών πείνας και στο δίκαιο – ηρωϊκό αγώνα για τη νομιμοποίησή τους, καταγγέλλουμε σε όλους τους Έλληνες και ξένους εργαζόμενους τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης και της βάρβαρης πολιτικής της που αρνείται έστω και την ύστατη στιγμή την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους. Με παρωδίες διαλόγου και προσποιητό «ανθρωπισμό» ακόμα και τώρα, παρά το πολύμορφο και ισχυρό μέτωπο αλληλεγγύης από συνδικάτα, μαζικούς φορείς, πολιτικές και πολιτιστικές οργανώσεις, επιμένει να καλλιεργεί τα ρατσιστικά, φοβικά και διαιρετικά αντανακλαστικά στους εργαζόμενους με δηλώσεις τύπου «αν νομιμοποιήσω εσάς θα πρέπει να νομιμοποιήσω 500.000!!!».

Έπειτα από 43 ημέρες απεργίας πείνας η κατάσταση από ιατρικής-επιστημονικής πλευράς για την υγεία των συνανθρώπων μας είναι πλέον ανεξέλεγκτη και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποδειχτεί μη αντιστρεπτή, ακόμα και με νοσοκομειακή υποστήριξη.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ και της Ευρώπης – Φρούριο, θα βάψει τα χέρια της με το αίμα των ξένων εργατών; Θα επαναλάβει τον κυνισμό της Θάτσερ απέναντι στους ιρλανδούς απεργούς πείνας που συγκλόνισε όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα; Το πολιτικό συμφέρον και ο καιροσκοπισμός θα υπερισχύσει του ανθρωπισμού και του δημοκρατικού δικαίου; ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ Η ΕΥΘΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΗ ΤΗΣ.

Καταγγέλλουμε επίσης την προσπάθεια κυβερνητικών υγειονομικών παραγόντων καθώς και ελάχιστων «συναδέλφων» που είτε με προσπάθεια βίαιης σίτισης είτε με επίδειξη αδιαφορίας για τη νοσηλεία των μεταναστών, παραβιάζοντας τον όρκο του Ιπποκράτη, επιχειρούν να ξεφτιλίσουν τον αγώνα τους και να ρίξουν τις ευθύνες στους ίδιους.

Οι 300 μετανάστες που από την Τρίτη 25 Ιανουαρίου κάνουν απεργία πείνας, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, απαιτώντας να νομιμοποιηθούν και να μην δουλεύουν σε αυτή τη χώρα χωρίς χαρτιά και χωρίς δικαιώματα, έχουν ήδη νικήσει. Παρά τους καθημερινούς εξευτελισμούς και την υπερεκμετάλλευση διδάσκουν πολιτισμό και αξιοπρέπεια. Ο αγώνας τους είναι δίκαιος, στρέφεται ενάντια στα τείχη του αίσχους που υψώνονται στα σύνορα  και στα γκέτο της ντροπής που φτιάχνονται στις πόλεις, ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, την αστυνομική βαρβαρότητα, τη ρατσιστική και τη φασιστική τρομοκρατία.

Αυτή η κυβέρνηση που συμμετείχε και συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, που υποστηρίζει το κράτος-τρομοκράτη Ισραήλ, που δεν έχει κανένα πρόβλημα να δώσει τη Σούδα στους Αμερικανούς για νέες επεμβάσεις (και άρα νέα κύματα μεταναστών) δίνει δικαιώματα μόνο στους ισχυρούς.

Είναι η ίδια κυβέρνηση που έχει κηρύξει πόλεμο κατά της κοινωνίας, που καταστρέφει εργασιακά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, που καταδικάζει στη φτώχεια και την ανασφάλεια εκατομμύρια έλληνες εργαζόμενους, άνεργους και συνταξιούχους. ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΕΙ ΟΛΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ.

 

ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ. ΙΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Μαρία Περαχά και τον Νίκο Μαλαπάνη Δευτέρα 1 Νοεμβρίου, 9 π.μ.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Ενώ εντείνεται η επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, εγχώριου και διεθνούς, κατά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, στο «παρασκήνιο» της προεκλογικής επικαιρότητας και υπό τη σκιά των πρωθυπουργικών εκβιασμών στην κοινωνία, διεξάγεται ένας ιδιότυπος πόλεμος, χαμηλής δημοσιότητας μεν, αλλά υψηλής εντάσεως. Πρόκειται για τον πόλεμο που έχουν κηρύξει οι μηχανισμοί καταστολής (και οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους) εναντίον του αναρχικού χώρου και ιδιαίτερα σε βάρος εκείνων των τμημάτων του τα οποία θεωρούν ότι «συνοδοιπορούν με την τρομοκρατία», επομένως συνιστούν απειλή για την εμπέδωση του «νόμου και της τάξης», που τόσο χρειάζεται το καθεστώς σε καιρούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

Επειδή δεν συνηθίζουμε να κινδυνολογούμε, ούτε να κάνουμε αυθαίρετες γενικεύσεις, ακριβολογούμε όταν αναφερόμαστε σε «πόλεμο» και εξηγούμαστε.

Με αφετηρία την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα και στους επτά μήνες που ακολουθούν λαμβάνει χώρα μια πρωτοφανής, για τα ελληνικά μεταπολιτευτικά δεδομένα, διαδικασία, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ το πεδίο της τήρησης δικαιωμάτων και δικονομικών εγγυήσεων. Αναφέρουμε ενδεικτικά ορισμένα χαρακτηριστικά της: Πλήρης κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας και της αναλογικότητας των μέσων· απόλυτη υπαγωγή της διαδικασίας της ανάκρισης στον αστυνομικό σχεδιασμό ή, ορθότερα, μετάλλαξη της ανακριτικής αρχής σε αστυνομική υπηρεσία· συνειδητή ανάδειξη των προσωπικών σχέσεων σε ποινικά κολάσιμες πράξεις και συγκρότηση της γενικής πεποίθησης ή της αόριστης υποψίας των διωκτικών μηχανισμών σε βαρύτατα κατηγορητήρια· και το χειρότερο και εντελώς καινοφανές, εν ψυχρώ αποδοχή από τις αρχές ότι μια ειδική κατηγορία κατηγορουμένων και κρατουμένων δεν (πρέπει να) έχει δικαιώματα, διότι αυτό εξυπηρετεί το «γενικό συμφέρον», δηλαδή την «πάταξη της τρομοκρατίας».

Βεβαίως, και κατά το παρελθόν αντιμετωπίσαμε πλευρές των προαναφερθέντων, ιδιαίτερα στην υπόθεση 17 Νοέμβρη, ωστόσο αυτή η εξέλιξη συνιστά τομή ως προς το εύρος των αυθαιρεσιών, την τιμωρητική εκδικητικότητα, την επέκταση πρακτικών ποινικοποίησης αποκλειστικά για φρονηματικούς λόγους και κυρίως την επιμονή των διωκτικών αρχών να παρακάμψουν κάθε δικονομικό περιορισμό προκειμένου να πετύχουν το επιθυμητό (καταδικαστικό) αποτέλεσμα. Ορισμένα μόνο παραδείγματα που φωτίζουν την άποψή μας:

•Οι προφυλακισμένοι κατηγορούμενοι ως μέλη της Συνωμοσίας των Πυρήνων της Φωτιάς, Χάρης Χατζημιχελάκης, Τάκης Μασούρας και Κωνσταντίνα Καρακατσάνη, οδηγούνται σε δίκη με μοναδικό «στοιχείο» ίχνη πυρίτιδας σε μια κατσαρόλα (!) που βρέθηκε στο σπίτι του πρώτου στο Χαλάνδρι. Και όμως, για το πιο γελοίο κατηγορητήριο από τη Μεταπολίτευση νέοι άνθρωποι φυλακίζονται μόνο και μόνο για να παρουσιάσουν οι μηχανισμοί καταστολής «αντιτρομοκρατικό» έργο και να παραδειγματιστεί η «γενιά του Δεκέμβρη».

•Οι Σαράντος Νικητόπουλος, Χριστόφορος Κορτέσης και Βαγγέλης Σταθόπουλος, κατηγορούμενοι για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, διώκονται και προφυλακίζονται απλώς επειδή είχαν συναντηθεί και συνομιλήσει τηλεφωνικά με τον Νίκο Μαζιώτη, ο οποίος αποδέχεται τη συμμετοχή του στην οργάνωση. Μάλιστα, το αρμόδιο Συμβούλιο αρνείται την αποφυλάκιση του Νικητόπουλου με το επιχείρημα ότι στο σπίτι του βρέθηκαν μια αντιασφυξιογόνος μάσκα, μια αποκριάτικη περούκα και η εφημερίδα «Ποντίκι» που δημοσίευε προκήρυξη του Επαναστατικού Αγώνα!

•Ο Κώστας Γουρνάς (και μαζί του ο Νίκος Μαζιώτης) αναγκάζεται να κάνει πολυήμερη απεργία πείνας για να μεταφερθεί στις Φυλακές Κορυδαλλού, όπου κρατούνται συγκατηγορούμενοί του, ώστε να μπορεί να βλέπει τα νήπια παιδιά του… Και το καταπληκτικό: Αντί οι αρχές να ικανοποιήσουν, ως όφειλαν, το στοιχειώδες αυτό αίτημα, απαγγέλλουν κατηγορίες για συμμετοχή στον Ε.Α. στη σύζυγό του Μαρία Περαχά και στον κουμπάρο του Νίκο Μαλαπάνη χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο – με την πλήρη έννοια του όρου. Αν αυτό δεν είναι εκβιασμός, εκδικητικότητα και μικροπρέπεια, τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους.

•Ίσως όμως πιο ανησυχητικό και από όλα τα πρωτοφανή προηγούμενα είναι οι δεκάδες κλήσεις για ανάκριση που γίνονται τις τελευταίες μέρες σε αναρχικούς ή οικογενειακούς φίλους των κατηγορουμένων. Πρόκειται κυριολεκτικά για «βιομηχανία κλήσεων», η οποία ουδεμία σχέση έχει με το ανακριτικό έργο συλλογής στοιχείων για την υπόθεση, αλλά συνιστά αποκλειστικά επίδειξη ισχύος των μηχανισμών καταστολής, επιχείρηση εκφοβισμού του αναρχικού χώρου και, κυρίως, εφαρμογή της φασιστικής αρχής της «συλλογικής ευθύνης», για πρώτη φορά στη δημόσια σφαίρα σε βάρος ενός νόμιμου πολιτικού χώρου όπως (θεωρούμε ότι) είναι ο αναρχικός.

Πιστεύουμε ακράδαντα ότι μπορεί αυτός ο πόλεμος να στρέφεται εναντίον των αναρχικών, ωστόσο επ’ ουδενί αφορά μόνο αυτούς. Όχι μόνο γιατί ο νέος τρομονόμος προβλέπει αντίστοιχο πλαίσιο πολιτικοδικαστικοαστυνομικής ασυδοσίας σε βάρος ευρύτερων συνδικαλιστικών και κινηματικών πρακτικών, αλλά και επειδή όλα όσα προαναφέρουμε αποτελούν τετελεσμένα, διαμορφώνουν «δίκαιο», δηλαδή δικαστικές και αστυνομικές κατακτήσεις και δικαιώματα, όπως, π.χ., το «δικαίωμα στην ελεύθερη καταστολή», και εντέλει εξοικειώνουν την κοινωνία στην (αυτοκαταστροφική) αποδοχή της εξόντωσης του «άλλου», αυτού που δεν γνωρίζει ή δεν συμπαθεί. Με αυτή την έννοια, τουλάχιστον η Αριστερά οφείλει να αντιληφθεί την ουσία της πραγματικότητας που περιγράφουμε, να μην περιμένει η συρρίκνωση της αστικής νομιμότητας να αποβάλει και τμήματά της για να κινητοποιηθεί –θα είναι πολύ αργά– και οπωσδήποτε να παραδεχτεί ότι η κατηγορηματική αντίθεσή της με τις ένοπλες οργανώσεις μόνο ως φύλλο συκής μπορεί να εκληφθεί όταν σιωπά εκκωφαντικά απέναντι στην καταστροφή δικαιωμάτων και ελευθεριών που συνήθως συντελείται μετά την εξάρθρωσή τους ή, πλέον, κατά την επιχείρηση συντριβής των θεωρούμενων «συνοδοιπόρων» τους.

Και επειδή ξεκινήσαμε αποκαλώντας αυτή τη σταυροφορία πόλεμο, θα κλείσουμε με μια παραδειγματική αντιστοιχία με τον πραγματικό πόλεμο: Προφανώς, η φάση του κοινωνικού πολέμου στην οποία αναφερόμαστε δεν αντιστοιχεί στην ένταση που είχαν το Ανατολικό Μέτωπο ή η Απόβαση της Ιβοζίμα στον πραγματικό πόλεμο, αλλά σίγουρα είναι πιο προχωρημένη από τους «πολέμους των λουλουδιών» στη Ρηνανία, την Αυστρία και τη Σουδητία με τους οποίους ο Χίτλερ προλόγισε το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο… Δυστυχώς, ο «εσωτερικός πόλεμος» έχει αρχίσει και καμία μάχη δεν πρέπει να χαθεί!

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη Μαρία Περαχά και τον Νίκο Μαλαπάνη

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου, 9 π.μ., Εφετείο (Λουκάρεως)

ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Δήλωση του Σαράντου Νικητόπουλου στον ειδικό εφέτη ανακριτή, στα πλαίσια της απολογίας του για τις πρόσθετες κατηγορίες

25/10/2010

Βρίσκομαι προφυλακισμένος σε ένα υπόγειο με βάση τις εντελώς αυθαίρετες και αστήρικτες κρίσεις και ερμηνείες του μοναδικού μάρτυρα κατηγορίας αστυνομικού Παπαθανασάκη.

Από την πρώτη στιγμή αρνούμαι τις κατηγορίες στο σύνολό τους. Σχεδόν 7 μήνες μετά και ενώ δεν υπάρχουν και δεν έχουν προκύψει (και πώς να γίνει αυτό άλλωστε αφού δεν έχω καμία σχέση με όσα μου αποδίδονται;) στοιχεία –μα ούτε καν ενδείξεις ενοχής- εναντίον μου, με καλείτε για να μου απαγγείλετε συμπληρωματικές κατηγορίες. Αρνούμαι εκ νέου τις κατηγορίες. Αν και θεωρώ ότι πλέον δεν έχει καμία ουσιαστική σημασία, καθώς όπως αποδείχτηκε περίτρανα στη διαδικασία του εξάμηνου συμβουλίου, απευθύνομαι σε «ώτα μη ακουόντων» και μάλιστα προκατειλημμένων. Έχω πλέον πειστεί ότι στην περίπτωσή μου υπάρχει βιασμός του όποιου «νομικού πολιτισμού», του όποιου «τεκμηρίου αθωότητας», καθώς είμαι εξαρχής στο μυαλό σας «ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Ας είναι:

Η δίωξή μου είναι βαθύτατα πολιτική – φρονηματική και έχει σα στόχο τον ευρύτερο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο, στον οποίο ανήκω, καθώς και όσα κοινωνικά κομμάτια αντιστέκονται. Η δίωξή μου βασίζεται ακριβώς στην ένταξή μου σ’ αυτόν τον πολιτικό χώρο, στη φιλία μου με το Λάμπρο Φούντα, στην άρνησή μου να δώσω δείγμα DNA, στην άρνησή μου να καταδικάσω εγχειρήματα και μορφές πάλης συνδεδεμένες ιστορικά με τους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες. Η δίωξή μου εντάσσεται στο πλαίσιο της ευρείας επίθεσης του κράτους στην κονωνία. Αυτού του «ψευδοδημοκρατικού» κράτους που χαρακτηρίζει παράνομη και καταχρηστική κάθε απεργία, που αντιμετωπίζει με τη βία των ΜΑΤ κάθε κινητοποίηση εργαζομένων, που περνάει νύχτα στα θερινά τμήματα της βουλής ειδικές φωτογραφικές διατάξεις που χαρακτηρίζουν «τρομοκρατική» τη συνδικαλιστική δράση, ακόμα και τη συμμετοχή σε μία διαδήλωση…

Λίγη ειλικρίνεια δε βλάπτει κύριοι:

Το ποιος τρομοκρατεί μαζικά τμήματα του πληθυσμού της χώρας με τα εξοντωτικά οικονομικά μέτρα που λαμβάνει και τη συνεπακόλουθη καταστολή που εξαπολύει κατά πάντων, το γνωρίζει πλέον καλά η κονωνία…

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δε λέγεται Σάραντος Νικητόπουλος.

Σαράντος Νικητόπουλος

Προσωρινά κρατούμενος για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.